tag:blogger.com,1999:blog-62145786679537710462024-03-26T23:36:18.402-07:00ilkay coşkunŞiir Edebiyatilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.comBlogger580125tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-21644489942883490682024-03-25T13:00:00.000-07:002024-03-25T13:00:18.745-07:00"Kitap Gözü" - Hülya Günay<i>"İnsan insanla eyerlenir<br />dost dostla değerlenir."</i><br /><b>İlkay Coşkun </b>✒️📚<br /><br />Kıymetli ilkay coşkun beyefendiye nezâketinden ötürü müteşekkiriz. <br /><br />Emeklerinize sağlık.<br />Çalışmalarınız, ömrünüz bereketli olsun.<br />Gönlünüz yorgunluk görmesin.<br /><br />Haftaya kitap bereketi ile başlamak lütuf, rast gitsin📚<b>( Hülya Günay )</b><br /><br />Su gibi akan bir kalem✒️ #kitaptavsiyesi #kitapönerisi #ilkaycoşkun #vildanpoyrazcoşkun #kdyyayınları<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjluEzcQr4aPQrNeYDvUF1-pqTUv_zdIihESIGdOcAWYv-rJ2OUrjKGbZtjovrJJ7hKOYWK2T_yKAPGo99o4lnnN1LU9SKoQRxpeajqg0cmNOt4uNHDMUAP3GTITzFxPbrazdfwYnfcXOnPHGyE16ujK-JrC5vDawWWv2xhlvwlpSfj-LRyB2TrV_DjeA/s900/IMG_20240325_171849_407.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjluEzcQr4aPQrNeYDvUF1-pqTUv_zdIihESIGdOcAWYv-rJ2OUrjKGbZtjovrJJ7hKOYWK2T_yKAPGo99o4lnnN1LU9SKoQRxpeajqg0cmNOt4uNHDMUAP3GTITzFxPbrazdfwYnfcXOnPHGyE16ujK-JrC5vDawWWv2xhlvwlpSfj-LRyB2TrV_DjeA/w320-h400/IMG_20240325_171849_407.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4ws-azwBakoIZbjaBhmP1tq8ZTTOsRTstSRAdIYt17EEWgyGMFaihtBbkpKA8SgaFMKs5ZiwrmMvP-uQoQiMrAddfETHuf6PGZSoYt0ju0T7gFwwgFBBsCQq2IrGtVPohmCcoTKwHV3QlFRpU2ncp-y7IeY_aSv4DVQOZLWmtiDOYkxqpyAcWkqEIdA/s1272/Screenshot_20240325-170432.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1272" data-original-width="715" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4ws-azwBakoIZbjaBhmP1tq8ZTTOsRTstSRAdIYt17EEWgyGMFaihtBbkpKA8SgaFMKs5ZiwrmMvP-uQoQiMrAddfETHuf6PGZSoYt0ju0T7gFwwgFBBsCQq2IrGtVPohmCcoTKwHV3QlFRpU2ncp-y7IeY_aSv4DVQOZLWmtiDOYkxqpyAcWkqEIdA/w225-h400/Screenshot_20240325-170432.jpg" width="225" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-74026056621994942532024-03-22T14:26:00.000-07:002024-03-25T13:05:27.317-07:00İlkay Coşkun_kitapları<div style="text-align: justify;">Selamlar dostlar. Kitaplarımız indirimli satışa sunuldu. Seksen bir il halk kütüphaneleri ve üniversite kütüphanelerinde okurlarıyla buluştu. İyi okumalar dilerim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/yazar/ilkay-coskun/208383.html">https://www.kitapyurdu.com/yazar/ilkay-coskun/208383.html</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYZzLjP6YVvvYHw581p1lrBhPsqBDBz44bcQS2SBk3wwHeUHZ8mX9R3oBy-ruawY3dVrbuFTpD4Wk-0yJ6rDqZy31lrfRRNuTo_Bxu8yBXIwltsy45V6D6Uaa0LIyebTDPPp5lHgk05N_K4A70tJVrXASuCBO-Fjf9cgej87iNTTGTyeyAGT_8-avqfg/s4160/IMG_20240321_095901_547.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYZzLjP6YVvvYHw581p1lrBhPsqBDBz44bcQS2SBk3wwHeUHZ8mX9R3oBy-ruawY3dVrbuFTpD4Wk-0yJ6rDqZy31lrfRRNuTo_Bxu8yBXIwltsy45V6D6Uaa0LIyebTDPPp5lHgk05N_K4A70tJVrXASuCBO-Fjf9cgej87iNTTGTyeyAGT_8-avqfg/w480-h640/IMG_20240321_095901_547.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjt60xV8pdOZIOvSCz-KhuZM9j33XSbwTACT3E0uyF2jqvis-bxVFZTpEnw5zZ4-DtS35GhexOTcew17KEwy6SjYh8Ha0OwUv4kj1wnegIKGiF8no8So5R5V9KgW5xAEcORltfO-09WZlYdTxd3nxN1ezyvkJYNC29UPQCLg2gr4oy5QHhCUuRIgK_Nw/s700/1711146554635.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="694" data-original-width="700" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjt60xV8pdOZIOvSCz-KhuZM9j33XSbwTACT3E0uyF2jqvis-bxVFZTpEnw5zZ4-DtS35GhexOTcew17KEwy6SjYh8Ha0OwUv4kj1wnegIKGiF8no8So5R5V9KgW5xAEcORltfO-09WZlYdTxd3nxN1ezyvkJYNC29UPQCLg2gr4oy5QHhCUuRIgK_Nw/w400-h396/1711146554635.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnbWIy5KWqVYNf45tK3nUtLDNBqvATJzGWZwWMq6gyohr0GqQkW3DmgeEpDZ-DEEyFHeLUUcDENghszT0aug-GLbBUTJFj5bXLORXC1iK1rZHcoh3Te6sjifDyHw-wIDitM2wdQ2hdEeKtPnC8OuwicrAfBWrk4mGe0CXOOhh_GR5-q5Ur-Pd7ODskjw/s1414/kitapyurdu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="826" data-original-width="1414" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnbWIy5KWqVYNf45tK3nUtLDNBqvATJzGWZwWMq6gyohr0GqQkW3DmgeEpDZ-DEEyFHeLUUcDENghszT0aug-GLbBUTJFj5bXLORXC1iK1rZHcoh3Te6sjifDyHw-wIDitM2wdQ2hdEeKtPnC8OuwicrAfBWrk4mGe0CXOOhh_GR5-q5Ur-Pd7ODskjw/w400-h234/kitapyurdu.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/yazar/ilkay-coskun/208383.html" target="_blank"><b>kitapyurdu - İlkay Coşkun</b></a><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmdWpcN1ss6Dm2RZKLTNWZ6t-2u8xWlNADNO21H4kkZ4valww5Y3yr08WigZg5NytlRuB4ck2Z-KwIBJuxQgI2CuAfbqOAKwrSMYHEzwGmirBXpmivr6NKKWSYCA8n_cf43FO0fHS34TcEAhjWpZi-uyFoNK4Gv5w3RsICNwiEcCdsdm0EkYDGuwV6TQ/s862/1711005028501.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="862" data-original-width="776" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmdWpcN1ss6Dm2RZKLTNWZ6t-2u8xWlNADNO21H4kkZ4valww5Y3yr08WigZg5NytlRuB4ck2Z-KwIBJuxQgI2CuAfbqOAKwrSMYHEzwGmirBXpmivr6NKKWSYCA8n_cf43FO0fHS34TcEAhjWpZi-uyFoNK4Gv5w3RsICNwiEcCdsdm0EkYDGuwV6TQ/w360-h400/1711005028501.jpg" width="360" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-80770273161736044082024-03-05T00:08:00.000-08:002024-03-05T01:35:34.661-08:00Gelenekten Geleceğe Anadolu İrfanı<div style="text-align: justify;"><b>Gelenekten Geleceğe Anadolu İrfanı</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Gelenekten Geleceğe Anadolu İrfanı" Yazar Mehmet Gözükara'nın, Ağustos 2022'de Gülnar Yayınları etiketiyle okurlarıyla buluşturduğu hikâye-derleme kitabıdır. Eser, üç yüz kırk dört sayfa hacmindedir. Hikâyelerde daha çok Elbistan, Elbistan köyleri, Afşin, Kahramanmaraş ve Aşşâ olarak isimlendirilen Çukurova da yaşanmış olan elli hikâyeden oluşmaktadır. Başka bir ifadeyle Yazar Mehmet Gözükara'nın kendi yaşadıklarından ziyade, daha çok çevresinden, köylülerden dinlediklerini hikâyeleştirmiş olduğunu söyleyebiliriz. Merak duygusunu fazla törpülememe adına, hikâyelerde olay ve karakterlere değinmeden daha genel bir çerçeveden kitabı ele almak istiyorum izninizle.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kitabın ana fikrini; Kutlu Ozan mahlaslı İsmail Kutlu Özalp'in takriz yazısında açıkladığı gibi "Eski dönem halk şairlerinin hikâye anlatımından çok da farklı değildir" (s. 12) Cümlesinden ve yazarın önsöz yazısında, "Kâdim şehir Elbistan'ın kendine has insan manzaralarından örnekler, yaşandığı devir tasvir edilerek kültür değerleri serisi olarak kaleme alınmıştır" (s. 14) İfadeleri kitapla alakalı öz ve kapsayıcı bilgiler olarak görebiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hikâyelerin devamı, aynı zamanda halk şairi de olan Mehmet Gözükara'nın yazdığı, arı duru halk şiirleriyle taçlandırılmıştır. Bu şiirler yârenlikle, samimi ve içten işlenmektedir. Bu şiirler daha çok hikâyenin özüne inen, hikâye kahramanına yönelik ve nasihatvâri dörtlüklerdir. Yer yerde atışmavâri satırlarla da karşılaşıyoruz. Bir nevi hikâyeler, bu şiirlerle güçlendirilmekte ve desteklenmekte diyebiliriz. Bu şiirlerle, anlatılan hikâyelere yönelik yorumlar da yapılmaktadır. Bu kitabın şairinde olduğu gibi ozan; aşkı, özlemi, umudu, acıları yüreğinde, sözünde ve kaleminde yaşayandır. Necip Fazıl'ın, Yunus Emre'yi "Mâverâ Humması" yani "öteleri anlama ateşi" gibi tanımlaması gibi ozanları da aşk ateşinde yananlar olarak pekâlâ görebiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Elbistan yöremizde her ne kadar ağalık sistemi olmasa da yine de ataerkil bir hayat tarzı hâkimdir. Geniş aileler ve ailelerin kıymetli mahdumları vardır. Törenin hem esas hem de usul üzerine yaşandığı samimi ve imece'li yıllardır. Misafirin başköşeye oturtulduğu, köy köy misafir paylaşıldığı, fedakârlığın ve diğerkâmlığın yaşandığı yıllar. Hayatların daha zor, hayallerin olabildiğince geniş olduğu, mutluluğun daha kolay yaşandığı yıllardan bahsediyoruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Anlatımlarda mizahi hikâyeler çoğunluktadır. Anadolu insanının âlicenaplığının yanında, yer yer köylü kurnazlıkları, kahramanların nüktedan yönleri, daha çokta yaşanılan bölgenin dili, kültürü ve dönemin yaşantısı yer almaktadır. Hikâye karakterleri latifeyi seven kişiliklerdir. Kendilerine has üslupları olan kahramanların, muzip, kurnaz, mizahi yönlerinin zengin olduğunu görmekteyiz. Kahramanların itibarlarının zedelenmesinden çekinen kişiliklerden seçilmiş olduğunu söyleyebiliriz. Hikâyelerin çoğunluğu altmışlı, yetmişli ve seksenli yıllarda geçmekle beraber, biz okurları yüz yıl öncesine götüren hikâyelerde yok değil. Biz yine de daha çok son altmış yılı kapsayan hikâyeler diyelim. Gaz lambasının kırılması muhtemel cıncığının, şehirden gelişlerde iple boyunda taşındığı, ham çarık sonrası kara lastiğin (gıslavetin) ayaklara giyinildiği dönemlerden bahsediyoruz. Birlik, dirlik için cefa çekmeyi rahatlığa yeğlenen zamanlardan…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Her hikâyenin sonunda "Ez-Cümle" olarak isimlendirilen kısa bir bölüm oluşturulmuş. Bu bölümde hikâyenin ana fikri, demek istenen, bir mesaj ve güzel bir söz şeklinde özetlenmiş gözüküyor. Yer yer darb-ı mesellere de yer verilmiş. Örnek birkaç, "ez-cümle" sözünü buraya taşımak istiyorum. "Kötek bile kısmetle yenilirmiş. Kısmet değilse, elinle fırına verdiğin ciğeri elin oğlu yer" (s. 29), "Elinde ateş tutanı ermiş, hırka giyeni derviş sanmayacaksın" (s. 38), "Kökü bağlı olmayan dal, meyve vermez" (s. 72) "Vardığın yer körse tek gözünü gıp, topalsa biraz aksa" (s. 77) Gibi. Yer yer de olsa alıntı güzel sözlere de yer verilir. "İnanan insan bildiğinin âlimi, bilmediğinin talibi olmalı", "Koç olacak kuzu ağıl önünde belli olurmuş", "Sade undan helva olmaz bal gerekir kazana/ Baba malı tez tükenir gerek oğul kazana" (s. 123) Gibi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hikâyelerde başka neler var bir bakalım. Yiğitlikle, er dolusu bade içenler, sevgili uğruna pîr dolusu bade içenlerden bahisler vardır. Çocuk oyunlarından beştaş, tekkel taşı, elim elim epenek, peçiç gibilerini örnek verebiliriz. Bölge de yer yer devam ettirilen kimi şaman kültüründen kalma inanç-adet ve geleneklerin devam ettirildiğini de görmekteyiz. Hikâye dönemlerinde, hastane ve mapushane kahrının, varı yok ettiği zamanlardan bahsediyoruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Elbistan çevresi ve köylerinde kullanılan yerel kültürde yer almış olan lehçe ve kelimelere de yer verilmektedir. Bu kelimelerin açıklamaları ayrıca dipnot olarak kitapta verilmektedir. Bunlarla birlikte hikâyelere kaynaklık edenlerin kim olduğu, nereli ve hangi yıl doğumlu olduğu gibi bilgiler dipnotlar da ek olarak verilmektedir. Bunlara bir göz atacak olursak; "Hazın; kiler", "kaye; muhtar", "keviglik; samanlık", "goska goska; süslü, alımlı", "bannak; parmak", "yelyepelek; alelacele", "teş; leğen", konalga; mola yeri", "teyek; asmanın taze filizi", tahım; tarla sınırı", cangama; ağız kavgası", "tusmak; eğilmek", "o daalden; fark ettirmeden", "car; yardım istemek", "comart; cömert", "devlisi gün; bir sonraki gün", koyungözü; papatya", "zavar; hayvan tahıl yemi", "yalangı; çalılık odun" gibi bir kısmını burada sıralayabilirim. Her ne kadar günümüzde, “comart’ı cömert, bannağı parmak, alma’yı elma yapmış olsak da dilimizin orijinal ve yöresel hâli ayrı bir güzel olsa gerek.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu kitapta yazarın üç yönünü de bir arada görmekteyiz. İlki yazarın hikâye yazma yönü. İkincisi, hikâyeyi anlatma ve nakletme yönü. Sonuncusu da yazarın her hikâyenin sonunda hikâyeye özgü yazmış olduğu hece şiirleridir. Bu bağlamda şairin, hikâye üzerine güzel bir tespiti vardır. Onu burada paylaşmak istiyorum; "Anonim hikâyeler güçlü karakterler oluşturur. Önderlik, örneklik yapan kahramanlardır bunlar. İyilikle kötülüğün, güzelle çirkinin çatışmalarıyla doludur. Hikâyelerden bir toplumun karakter analizlerini yapabilirsiniz" (s. 180) Son olarak, bir hikâyede yer verilen güzel bir dua ile yazımızı nihayetlendirelim. "Allah'ım beni evlatlarımdan daha uzun ömürlü eyleme! Cümlesi her ana babanın duasıdır. Ma'şerî irfan bunu 'sıralı ölüm' tabiriyle veciz bir kalıba sokmuştur" (s. 39) Keyif alarak okuduğum güzel bir eserdi. Tavsiye ederim. İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">03.03.2024</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS9gaI7sVfhlBVIoylgQ9gEnMssh9CC-hR0oEvHIFLWlOuaFlMLsfxtgw1x6mRst3GO0mBe0Z47KZIyu93W6B-ZmQGUiGe2BAchtP0BrIApwGTt9ZrFTdTesferpZfEY17Eh0jGc5ZfXAlGV-nphPbvaqtIPfAQVGL_Z5j3wNIHZQXXeWuYfog8Ks5pA/s4160/IMG_20240218_150806_917.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS9gaI7sVfhlBVIoylgQ9gEnMssh9CC-hR0oEvHIFLWlOuaFlMLsfxtgw1x6mRst3GO0mBe0Z47KZIyu93W6B-ZmQGUiGe2BAchtP0BrIApwGTt9ZrFTdTesferpZfEY17Eh0jGc5ZfXAlGV-nphPbvaqtIPfAQVGL_Z5j3wNIHZQXXeWuYfog8Ks5pA/w480-h640/IMG_20240218_150806_917.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjtvKbf2AnUYdoJm3yaf5YxbtJN6RkpYG281D8azXjngeEiFZNhkLaIGozcIlKNHZojWhHC2M7fZHvFScnR0T9hOvA0FdmhDRf6jj5XJ_tROCC9NJq5UX8aX2QXY4xhga0r4SXy-DDU4f1pAnjpeyd-th18-DIHTOozeFlhXuCssyBreqNXxkRQjds8g/s4160/IMG_20240218_151141_493.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjtvKbf2AnUYdoJm3yaf5YxbtJN6RkpYG281D8azXjngeEiFZNhkLaIGozcIlKNHZojWhHC2M7fZHvFScnR0T9hOvA0FdmhDRf6jj5XJ_tROCC9NJq5UX8aX2QXY4xhga0r4SXy-DDU4f1pAnjpeyd-th18-DIHTOozeFlhXuCssyBreqNXxkRQjds8g/w480-h640/IMG_20240218_151141_493.jpg" width="480" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9mZKmzrYgOyToR6gaEKt0Iy2R7Eqx3WzGho8MZa7RV2tHRLMVvbdF1KsI7j-yfpgyoIchm69Vbg7tGAk7sDCYGlriQJpk_wRSlLU7_yY_AMEBaMCJaCH1CwYhaQCbow7BgLnVtezyyVU0O1nLQ-fgFKvcPIUKFL1vulWWkFF-fhsHiYG8LW70GbYXQA/s1280/bir.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="964" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9mZKmzrYgOyToR6gaEKt0Iy2R7Eqx3WzGho8MZa7RV2tHRLMVvbdF1KsI7j-yfpgyoIchm69Vbg7tGAk7sDCYGlriQJpk_wRSlLU7_yY_AMEBaMCJaCH1CwYhaQCbow7BgLnVtezyyVU0O1nLQ-fgFKvcPIUKFL1vulWWkFF-fhsHiYG8LW70GbYXQA/w482-h640/bir.jpg" width="482" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDjEJOWlyNyZnYxOQo5rJCZxnMNCTHAU6Xuux67QqQLnmE8AB_S5z4SVd5l3yWaOXqQ3ZatJk7VFhFEZcZod0Kppq_fKY_x5_XL03BZ5wK_Xagf9dGhlag_pvpL7zMhg_OLQSn-xZNJcuk8oHQjDoVQyyh950hi34xbFyGnZAmPUQzq-8amTcyv0S9Ww/s1280/iki.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="960" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDjEJOWlyNyZnYxOQo5rJCZxnMNCTHAU6Xuux67QqQLnmE8AB_S5z4SVd5l3yWaOXqQ3ZatJk7VFhFEZcZod0Kppq_fKY_x5_XL03BZ5wK_Xagf9dGhlag_pvpL7zMhg_OLQSn-xZNJcuk8oHQjDoVQyyh950hi34xbFyGnZAmPUQzq-8amTcyv0S9Ww/w480-h640/iki.jpg" width="480" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGecuVh4918RYXXZYjcQcMwedLc2rt0M1_f3Pza0WkbuZfDAFYqhqk1DjAgXLD6Ig6WjXgLed_jVqW3T-JPDVMMT19GLS25Oo2_iQ3WZ26I2iaBXFVf-cPR3AbxXT2SHSdDPiO4t_c2mPa3gEqi2MSyLpeYtM_-d3ZOoF8YqeLP4jHPoaF3e_oYYY1HQ/s1280/%C3%BC%C3%A7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="962" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGecuVh4918RYXXZYjcQcMwedLc2rt0M1_f3Pza0WkbuZfDAFYqhqk1DjAgXLD6Ig6WjXgLed_jVqW3T-JPDVMMT19GLS25Oo2_iQ3WZ26I2iaBXFVf-cPR3AbxXT2SHSdDPiO4t_c2mPa3gEqi2MSyLpeYtM_-d3ZOoF8YqeLP4jHPoaF3e_oYYY1HQ/w482-h640/%C3%BC%C3%A7.jpg" width="482" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXai9T5dU4bzRGwKRVBOz0vgVR_dJ_FZ3osy_PNGtYmGvJBHbFQUS49JMfjkVYF7X97bR9gSdvSjqE1BxzSUs8pwaQ19SN_mP93Pnp-ByqIixOHoUCoiTpAnHwD5HrgURR_GUEO2-CxdT0JeMIfwOPHyEDPF4VIWy_UY_5WhW6AQQCsDKZcBnrVfZGhA/s2668/hepsi.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="2668" height="193" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXai9T5dU4bzRGwKRVBOz0vgVR_dJ_FZ3osy_PNGtYmGvJBHbFQUS49JMfjkVYF7X97bR9gSdvSjqE1BxzSUs8pwaQ19SN_mP93Pnp-ByqIixOHoUCoiTpAnHwD5HrgURR_GUEO2-CxdT0JeMIfwOPHyEDPF4VIWy_UY_5WhW6AQQCsDKZcBnrVfZGhA/w400-h193/hepsi.jpg" width="400" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-69076248398795925002024-03-02T00:35:00.000-08:002024-03-02T00:41:38.715-08:00Yüzüme Oyulan Havva<div style="text-align: justify;"><b>Yüzüme Oyulan Havva</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Yüzüme Oyulan Havva” Şair Hatice Doğanay’ın, Kasım 2023 tarihinde, Metinlerarası Kitap etiketiyle okurlarıyla buluşturduğu ikinci şiir kitabıdır. Eser, yetmiş sayfa hacmindedir. Üç bölüm ve yirmi yedi şiirden oluşmaktadır. Kitap bölümleri şu şekildedir. “Tanrının Altın Oranı”, “Yaralı Hücre” ve “Asal Olan Tanrıdır” Bu başlıklarla mülhem, bölümler ve şiirler arasında bir bütünlük olduğunu görüyoruz. Bir araya getirilen şiirlerden ziyade, sanki -haydi şiir kitabı yazayım, ismi ve teması da şu olsun- türünden bir planla yola çıkılmış izlenimi verilmektedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirler ve ilk bölüm hakkında bir fikir vermekte olan güzel bir sözle şiirler başlıyor. Bu söz; “Toplanır toplanır da/ Hep kendine eksilir insan” şeklindedir. Bölüm ismi ve şiir içerikleri ile bağdaşan güzel sözler. Anlamsal ve içerik bütünlüğü böylelikle sağlandığı görülüyor. İkinci ve üçüncü bölümde de bölüm başlarındaki girizgâh sözleri de şu şekildedir. İkinci bölüm giriş sözü; “iki yaralı hücrenin çarpışmasıdır kader/ taşıyanlara selam olsun” son bölüm girizgâh sözü de şu şekildedir; “bir bütüne ait sanarken/ bölündükçe çoğalır ayrışır insan” şeklindedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Altın Oranı” ilk bölümünde yer alan sekiz şiire verilen sayfa numaraları, altın oranı dizini şeklinde sıralanmıştır. “Altın Oranı” nedir? Bir bakacak olursak; “Bir sayı dizisinin elemanı, iki öncesi sayının toplamına eşittir. Bir ile başlayan dizin, (1,1,2,3,5,8,13,21…) şeklinde devam etmektedir. Yani, “1+1=2”, “1+2=3”, “2+3=5” böyle devam eden bir dizin. Gerek 'altın oran'ı şiir numaralandırması gerekse de şiir içeriğinde geçen “tanrı” ifadesi arasında anlamsal ve kavramsal anlamda bir bütünlük olduğunu söyleyebiliriz. Bu konunun açılımını birçok boyutuyla yapar şair. “Altın oranı’nı bir örnekle, açılan ayçiçeğinde görülür. “...Altın orana açılan ayçiçeğinin gerçeği...” (s. 16) Başka bir şiirde bir başka açılımı şu şekildedir; “Ayçiçeğiyle buluştuğum dizilimde hizaya çekiliyorum/ neden sona vardıkça sonsuzluğa açılıyor yapraklarım” (s. 25) Başka bir sayısal, simge ifade ise şiirlerin son bölümündedir. Burada şiirlerin numaralandırılması asal sayılar şeklindedir. Yani "2-3-5-7-11-13-17-19-23-29-31-37-41" şeklinde. Üçüncü bölüm başlığı olan “Asal Olan Tanrıdır” başlığı ve şiirlerin içeriğiyle de alakalı bir bağ kurulmuş böylelikle.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Yüzüme Oyulan Havva” kitabının çizilen krokisinden sonra kitap içeriğine değinecek olursak; Şiirlerde Tanrı ve destekleyici bileşenlerin çokça yer aldığını görmekteyiz. Şiirlerin teşmil gücünün ve muhteviyatının başat bir öğesi olarak “tanrı” ifadesinin olduğunu söyleyebiliriz. Tanrı isminin, kullanım şekillerine bir bakacak olursak; “biçim veren tanrı, tanrısal atılım, susan bir tanrı, tanrısal cömertlik, ıslık çalan tanrı, bilişimin tanrıdan kaçırdığı, tanrısal denge, ırmakların tanrı babası, tanrıyla çalışmak, tanrı ne kadar centilmen, tanrının bakan gözleri, tanrı adına yasa, betondan tanrılar” şeklinde birçok ifadeyi burada sıralayabilirim. Tanrı ile beraber, ilah, cami, kilise, havra, meryem, isa, âdem, havva, tapınak, yunus, molla kasım, azrail” gibi isimlerin de ek olarak kullanıldığını görmekteyiz. Tanrı isminin geçtiği şiir mısralarının bazılarını buraya taşıyacak olursam; “...âdem’siz bir oğul veremediğinden tanrıya...” (s. 14), “...tanrı, elma kokuları arasında/ havva’yı âdem’i yenmesi için yarattı...” (s. 25) Aynı şiirin devamında, “...birer taş parçası değil miyiz tanrının...” (s. 25), “...dünya dolusu bunca insan tanrınındır...” (s. 36), “...muhatapsız kalıp basınca tanrılar tetiğe” (s. 40) Aynı şiirin devamında, “bu dünya denen mavi cehennemde/ ya da kızıl cennette/ tanrının kelimeleri yoktu/ bütün bu dediklerimiz” (s. 40), “duvarlarda tufanı bekleyen tanrının bakışları” (s. 51) Son olarak da “ne garip tanrıyı tanrı olmaya zorluyorum bıkmadan” (s. 51) Şeklindedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde insan duyarlılığının yanında yer yer kadın duyarlılığı ve bakış açısını da görmekteyiz. “İnsanca bir dürtüyle sıvazlıyorum topuğumdaki aşili” (s. 23) Başka bir yerde; İran polisi tarafında öldürüldüğü söylenen Mahsa’nın ismi de geçmektedir. “…ölmekte bir şarkıymış meğer/ mahsa, topraklarında yetişen çığlıkları sularken/ ve her şarkı iktidarı süpürüyordu etinden…” (s. 49) Yine aynı şiirde, “mahsa, saçını bayrak yapıp göndere çekerken...” demektedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirler, insanın tanrıya bakışı ile hayatı sorgulayan, düzenin ters istikametinde kulaç atan ve hermenötik ufku besleyen cihetlerle kendisini hissettiriyor. Başka bir ifadeyle, daha çok sorgulamalar, eleştiriler, düzene, sisteme karşı duruşlar ve muhaliflik barındırıyor diyebiliriz. “Yaşamak” saydığımız koca bir ömür ellerimizde ölür” (s. 35) Özellikle son bölüm şiirlerinde, "bize bir iktidar borçlusun" nakaratında kendisini daha çok gösteriyor. Kemal Özer'in "Şair bir bilinç işçisidir" sözünün altını dolduran bir erkle yol alınıyor. İçe ağan bir anlatımla, aklın bakış açısının patikalarından çıkıp gelen bir tavırla... Bütün bu itirazların iktidara, sisteme ve eril duruşa karşı yapıldığını söyleyebiliriz. Bu nakarat mısrasıyla şair, müteaddit şiirleri birbirine bağlandığını görmekteyiz. Şiirlerde "sarkastik, skolâstik, refüze, tamga" gibi farklı kelimelerinde kullanıldığını görmekteyiz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Çok kolay okur istemez şair. Anlatımın özellikle yer yer kapalı olduğu yerlerde bu durum daha çok görülüyor. Hatta bazı şiirlerde ki anlatımın müphemliği, şiirleri iki defa okumama sebep oldu. Ayrıca, imge ve duygu yoğunluğu kendisini çokça hissettirmektedir. Derinlikli ve içe doğru yolculukta böylesine bir yol alış... Son tahlilde yineleyecek olursam, sistemin, düzenin, sıradan hayatın karşısında aksülamel bir duruş, ayrıksılık sergileniyor diyebiliriz. Bir cehd ile koşan, imge askerliğinde yol alınıyor. Derinliğin yanında birazda şövalye ruhlu bir anlatım seslenişi var gibi. Daha genel bir anlamda avangart ve devrimci yaklaşımlar sergileniyor desek de yanlış olmaz. Sorular sorarak bu itiraz alanlarını daha da genişletiyor. “…ağlama duvarından başka bir şey sunmayan evrene/ dökülen bunca gözyaşı kimin!” (s. 43) İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">29.02.2024</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxD23CC97BTXp9yLa9oOFDqw24rYeFVfC6KOPFMo75QWuKyP01EAjCpi3isH7tt1ma9709J7pt_Q45YnXiozrzMc457GBdAhS1hjYgcTfNBdvDnrd3HN32Q_D15KwNw3BD9enUzqK8OKQaLlofxIaV-LBd1tz_ShU2NBqcy93f8cW7wYfCYfIQKjxQRQ/s4160/IMG_20240217_143804_860.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxD23CC97BTXp9yLa9oOFDqw24rYeFVfC6KOPFMo75QWuKyP01EAjCpi3isH7tt1ma9709J7pt_Q45YnXiozrzMc457GBdAhS1hjYgcTfNBdvDnrd3HN32Q_D15KwNw3BD9enUzqK8OKQaLlofxIaV-LBd1tz_ShU2NBqcy93f8cW7wYfCYfIQKjxQRQ/w480-h640/IMG_20240217_143804_860.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimOjYh72c-e5iQ2uQAiQhSRLoHUot6dYsQMsW1zfS2kZZsBI6fMOAH2Bv3zcpOSHI0I6zi2HVOLFSXgXuA8rYIBP3dN03GsMIrv55AeKj0gxRu7LbP8rVBZSu_IaYFEQiTHzISTSRIef1Lg_Ok74MO8QjhI35STVyHO_FT8eHk5_gu6nMSIhmhD78-HQ/s1362/y%C3%BCz%C3%BCmebir.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="964" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimOjYh72c-e5iQ2uQAiQhSRLoHUot6dYsQMsW1zfS2kZZsBI6fMOAH2Bv3zcpOSHI0I6zi2HVOLFSXgXuA8rYIBP3dN03GsMIrv55AeKj0gxRu7LbP8rVBZSu_IaYFEQiTHzISTSRIef1Lg_Ok74MO8QjhI35STVyHO_FT8eHk5_gu6nMSIhmhD78-HQ/w452-h640/y%C3%BCz%C3%BCmebir.jpg" width="452" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUZNvK9lIEYene11cul8uZcnYfIWOJboeUM0K1urcMOD4Ir7rtNOGdmuetEdFQn49PiiRpVR2AsmzRT97VbOvL2pX42_oIIyA9TJNE661-gEakrc8ZgZhuAQemksNU9hcIOOlVMUvLW6kHaPZKVEYydamwmOUPSWRo4V6bhTfBc10__NP8l9WKFjI66A/s1362/y%C3%BCz%C3%BCmeiki.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="958" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUZNvK9lIEYene11cul8uZcnYfIWOJboeUM0K1urcMOD4Ir7rtNOGdmuetEdFQn49PiiRpVR2AsmzRT97VbOvL2pX42_oIIyA9TJNE661-gEakrc8ZgZhuAQemksNU9hcIOOlVMUvLW6kHaPZKVEYydamwmOUPSWRo4V6bhTfBc10__NP8l9WKFjI66A/w450-h640/y%C3%BCz%C3%BCmeiki.jpg" width="450" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh33OhV_RQIkSk84ht8j7qMeZo6LA97IdRICEuWZEjBwwMqfvTe6Hi0Z5hTRQY0ilxTSvtuNcfjWohs3zhvaQqcMOYS6m_0tl-v6Ej1D8S7c14zfIOxOvDybkMoxNw_aCZOzdxs0n-97Pap6GFmbLyxeqgGCImUdqxVYCHsFzZ2bjaipVB_lchJCYdcow/s1362/y%C3%BCz%C3%BCme%C3%BC%C3%A7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="952" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh33OhV_RQIkSk84ht8j7qMeZo6LA97IdRICEuWZEjBwwMqfvTe6Hi0Z5hTRQY0ilxTSvtuNcfjWohs3zhvaQqcMOYS6m_0tl-v6Ej1D8S7c14zfIOxOvDybkMoxNw_aCZOzdxs0n-97Pap6GFmbLyxeqgGCImUdqxVYCHsFzZ2bjaipVB_lchJCYdcow/w448-h640/y%C3%BCz%C3%BCme%C3%BC%C3%A7.jpg" width="448" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjixvsxfojhiezPgx6qOy_PMf1eUP3xj42jMrtaa4fDK8YI8jT1Ktd6ZCBAWaHQBUWW9C9gtx6l5uNVeF0S27TL5EK7Gmss4hZORVY2b3KKgWxThIbRtXejT0HJudLAmDoMS4ErDJ0PQkz2a76qp7wMmnNnyaA75xnVM3JZIiYcbN0062a-6sXsZmcn-w/s2666/y%C3%BCz%C3%BCmetoplu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1362" data-original-width="2666" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjixvsxfojhiezPgx6qOy_PMf1eUP3xj42jMrtaa4fDK8YI8jT1Ktd6ZCBAWaHQBUWW9C9gtx6l5uNVeF0S27TL5EK7Gmss4hZORVY2b3KKgWxThIbRtXejT0HJudLAmDoMS4ErDJ0PQkz2a76qp7wMmnNnyaA75xnVM3JZIiYcbN0062a-6sXsZmcn-w/w400-h204/y%C3%BCz%C3%BCmetoplu.jpg" width="400" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-63866885220437644662024-02-29T22:00:00.000-08:002024-03-02T00:49:02.410-08:00Fedakarlığın kitaplaşmış hali: Kitap gözü<div style="text-align: justify;"><b>Fedakarlığın kitaplaşmış hali: Kitap gözü</b></div><div style="text-align: justify;"><i>(Halit Yıldırım- Milat Gazetesi, 01.03.2024)</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Eğitim ve kültür başlığı altında kimi dinlerseniz dinleyin, kimi okursanız okuyun mutlaka kuracağı cümleler içinde “okumuyoruz!” kelimesi geçecektir. Gerçekten okumuyor muyuz ya da az mı okuyoruz? Veya nitelikli mi okumuyoruz? Bu soruların cevapları da çok yazıldı, çizildi, söylendi…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İşin gerçeği çok karamsar olamamakla beraber az okuduğumuzu, okuyanlarımızın da pek de nitelikli okumalar yapmadığını söylersek sanırım yanlış bir şey söylememiş oluruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu gri tablonun yarı karamsar yansımalarının yanında okuyan da okuyor demek geliyor içimden. Mesela gazetemiz yazarlarından Nuray Alper başta olmak üzere Mehmet Nuri Yardım ve Talip Koktaş hocalarımız da hem çok okuyorlar hem de okuduklarını sütunlarına konu ederek okudukları kitaplar hakkında bizleri bilgilendiren yazılar kaleme alıyorlar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu yazımızda okuduğu kitaplar hakkında yazılar yazan, yazarlarıyla çok ciddi söyleşiler gerçekleştiren İlkay Coşkun’un son kitabı hakkında değerlendirmelerde bulunacağız.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlkay Coşkun hem çok okuyan hem de okudukları kitaplar hakkında yazılar yazan velut bir arkadaşımız. İlkay Coşkun, okuduğu yetmiş dört kitap hakkında yazdığı değerlendirme yazılarını bir kitapta topladı. Kitap Gözü adını verdiği bu kitap KDY yayınlarından çıktı. 374 sayfalık bu kitabın kapağı da ismiyle çok mütenasip bir durum arz etmiş.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Kitap Gözü” yazarın 2021 ile 2023 yılları arasında yazdığı ve yekûnu iki yüzü bulan kitap tanıtım yazılarının arasından seçtiği yetmiş dört yazıdan müteşekkil. Zira yazar bazı yazıların bir kısmını çeşitli gerekçelerle elemiş olmakla birlikte kitapta bir yazarın bir kitabını tanıtmayı hedefleyince bu sayı ister istemez bu sayıya düşmüş.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kitap Gözü’nde bulunan yazılar aslında bir tanıtım ve değerlendirme yazılarıdır. Yazar da kitabının ön sözünde yazılarının tenkit içermediğini özellikle belirtmiş. Coşkun bu konuda şu açıklamayı yapmış.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Daha çok beğeni ölçülerimde olan kitaplar hakkında yazılar yazdım. Yazılarımda çok bir eleştiri olmamasının sebebi mucibi budur değebilirim. Bir okur keyif alarak okuduğu, beğendiği bir kitapta kusur arama zorlanmasına düşmemeli. Yazım dünyasında münekkitlik kıymetli saygı duyulması gereken, faydası dokunan bir alan elbette. Kendi yazdıklarımı bir münekkitlik yaklaşımında görmüyorum. Kitap değerlendirmesi, kitap tanıtımı gibi tanımlamalar daha doğru olacaktır.”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yazar, kitabın oluşumuna konu olan kitapları ya İl Halk Kütüphanesinden edindiği, satın aldığı ve ona hediye olarak gönderilen kitapları okuma listesine dahil etmiş. daha sonra da bunlar içerisinden seçimler yaparak kitaplar hakkındaki değerlendirmelerini yazıya dökmüş.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kitap Gözü’nü de kitapların türlerine göre bölümlere ayıran yazar, şiir kitapları hakkındaki değerlendirmelerini "Şiir Perisi", deneme kitapları hakkındaki değerlendirmelerini "Deneme Çekimi", öykü kitapları hakkındaki değerlendirmelerini "Öyküme Düşen", portre kitapları hakkındaki değerlendirmelerini "İnsan Yüzü" ve düşünce kitaplarını ise "Fikriyat" başlığı altında gruplandırmış. Bu da kitaba hem zenginlik katmış hem de bu gruplandırma kitabı daha derli ve toplu bir şekilde okurun istifadesine sunmuş.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yazar bu seçimini bilinçli bir şekilde yaptığını da şu cümleleriyle açıklıyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Çok farklı renklerde olan kitaplara yer vermeye çalıştım. Sadece tek istikamet yolundan ziyade farklı istikametleri de görmeye çalıştım. Kitapları anlamanın, şairini, yazarını anlamayla bitişik nizam görürüm. Böylelikle hem insanı hem de hayatı anlamaya yaklaştıran bir olgu olduğuna inanırım. Öz olarak, kitapları okurken daha çok yazılanları anlamaya çalıştım diyebilirim. Popüler olandan uzak ama edebi, piyasa kitaplarından değil ama sanatı, fikriyatı olan… Kafka'nın dediği gibi “iyi bir kitap, içimizdeki donmuş denize indirilmiş bir balta olacaktır.”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlkay Bey’in yaptığı bu çalışma bence her türlü takdirin üzerindedir. Bunca kitabın okunması, üzerinde düşünülmesi ve bu düşüncelerin yazıya alınması zamanın çok değerli olduğu günümüz şartlarında tamamen bir fedakârlık örneğidir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Coşkun’un kitapları değerlendirirken izlediği usül de ayrı bir inceleme konusu. Kendine has bir yol ve yordamla kitapların fiziki yönünden ziyade anlam dünyasını irdeleyen yazılarıyla hem kitabın yazarına beklediği geri dönüşü sunarken hem de kitabı okumayanlara da kitabı tanıtarak okumasını sağlayacak en önemli adımı atıyor hatta dahası okuru kitaba davet ediyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu durumu Yazar Sinan Ayhan da kitap için yazdığı takdim yazısında şu cümlelerle belirtmiş.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Elinizdeki kitap, kitapları tanıtma keyfiyetinde kalmış bir kitap değil, belki bir zevkin mayalaşması için kendi esaslarını ortaya koyan, bir okuma zevki ortaya koyduğu gibi bir yazma zevki ortaya çıkaran ciddiyette bir kitap... Özde bir felsefesi, sistemi var yani. Yazar Şair İlkay Coşkun, bir tahlil ve ele aldığı kitabı çözümleme sistemi takdire şayan. Tıpkı bir koordinat sistemi veya felsefe sistemi keskinliği, adabı gibi... Genelden ve çevreden başlıyor meseleye; işin can evine, özüne özgün bir dil kurgusu ile varıyor. Tahliller ve yorumlar sonunda ele alınan kitabı hakkıyla tanıdığınız gibi onun ruhu hakkında da önemli bilgilere sahip oluyorsunuz...”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fahri Tuna’nın da belirttiği gibi İlkay Coşkun, analitik bir gözle şiirlerin, öykülerin, romanların, denemelerin hatta portrelerin büyülü dünyasının labirentlerinde bizlere kılavuzluk ederken bence aynı zamanda tarihe not düşüren bir eser kazandırmış.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yazımızı yazarımızın şu sözleriyle tamamlıyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Gün gelecek cehalet, kitaplarla ölecektir. Derinlikli, hissiyatı yüksek her eseri; cevherfüruşan olanlar göreceklerdir elbet. Kitabı donanımlaştırmak ama metalaştırmamak ve kapitalistleştirmemek esas olacaktır. Yazılanlarda sadece kitapları tanımaktan ziyade daha çok insanı (yazarı, şairi) anlamaya çalışılması temennisiyle…”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2fTR22sMhCaDE65pAftTujreSIALzjS41fEH47jkO_y5k7PSq7KQDmrKAQ9lEaXQlblwl3T7s2ao4TqPoOviA78a9EDd1M0SKpCk4i5mEFwuYv3Qrjz1PYTDPT-CHxN2q02CKBJEzRlhkxuCRGvlQk40iLct6hphzHLtK-lH97n07nh8cljSxEod2Qg/s1369/Screenshot_20240301-083314.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1369" data-original-width="719" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2fTR22sMhCaDE65pAftTujreSIALzjS41fEH47jkO_y5k7PSq7KQDmrKAQ9lEaXQlblwl3T7s2ao4TqPoOviA78a9EDd1M0SKpCk4i5mEFwuYv3Qrjz1PYTDPT-CHxN2q02CKBJEzRlhkxuCRGvlQk40iLct6hphzHLtK-lH97n07nh8cljSxEod2Qg/w336-h640/Screenshot_20240301-083314.jpg" width="336" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirN0FdrvOKEibAJnZNKLq_MykDmU2nKD61SyupsyOIQ_l1wfmwJJZe39Gk76z789hI1mFHz3YkTP7Nrm7avRbTiDuNpA87JwxA2eNAW9G791K3pHJ9qj1YyKQCMZx5hyJpXpjz2HY7qK3PzuBRDse-lGOlplEq5ShwUzIq_Np0LSqGmPwH6Q0CDW0yvg/s922/FB_IMG_1705083561094.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="922" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirN0FdrvOKEibAJnZNKLq_MykDmU2nKD61SyupsyOIQ_l1wfmwJJZe39Gk76z789hI1mFHz3YkTP7Nrm7avRbTiDuNpA87JwxA2eNAW9G791K3pHJ9qj1YyKQCMZx5hyJpXpjz2HY7qK3PzuBRDse-lGOlplEq5ShwUzIq_Np0LSqGmPwH6Q0CDW0yvg/w501-h640/FB_IMG_1705083561094.jpg" width="501" /></a></div><div style="text-align: center;"><a href="Yazar Halit Yıldırım hocam, 01.03.2024 tarihinde, Milat Gazetesi köşesinde, "Kitap Gözü" kitabımız hakkında yazdı. Çok teşekkür ediyorum. Yazı hemen buracıkta. İyi okumalar. https://www.milatgazetesi.com/yazarlar/fedakarligin-kitaplasmis-hali-kitap-gozu-2495/" target="_blank">https://www.milatgazetesi.com - Kitap Gözü / Halit Yıldırım</a><br /></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-81206584969975413032024-02-29T11:36:00.000-08:002024-03-02T00:52:41.135-08:00Kitapyurdu Türkiye Okur Ödülleri 2023<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="text-align: left;">Kitapyurdu Türkiye Okur Ödülleri 2023 / "Cenne" - İlkay Coşkun</b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHUsXLkam3j2ZPV6J5E3KNpg04BwL1lkO-XwUpOBGddCv26A4avSavLv2-jK5W9KazQp_BOktbzRs4-a60epJsKQblAXoIBlMXtaNAUTq3GtykaQ_4WOqUi3z7sunyAA8-O7d_rHpQtXuwbLSQxwkdj8qjE4RhLfbVzQk0W23B7Q-QwzR9wU5dLSMa5w/s711/IMG_20240223_194154_396.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="711" data-original-width="711" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHUsXLkam3j2ZPV6J5E3KNpg04BwL1lkO-XwUpOBGddCv26A4avSavLv2-jK5W9KazQp_BOktbzRs4-a60epJsKQblAXoIBlMXtaNAUTq3GtykaQ_4WOqUi3z7sunyAA8-O7d_rHpQtXuwbLSQxwkdj8qjE4RhLfbVzQk0W23B7Q-QwzR9wU5dLSMa5w/w320-h320/IMG_20240223_194154_396.jpg" width="320" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDlzpswKCQW8X3934A4Mos4h6qUaKHxF3cJkhybg5BDhFjgAmBKckXv4ZoQrgmzv3WNXo7RbI_IgGcDnihMUy87pkiZuL8U1kSTUjw-Iu9KGKUwDnaVdsHgQaNqfR6HNrml74hHoNs8kBTODhN7gkaZZPTL6eOKfu6WgNNZqp4Ll8f4dQZ9O6UzVXH1g/s1170/Screenshot_20240223-184723.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1170" data-original-width="711" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDlzpswKCQW8X3934A4Mos4h6qUaKHxF3cJkhybg5BDhFjgAmBKckXv4ZoQrgmzv3WNXo7RbI_IgGcDnihMUy87pkiZuL8U1kSTUjw-Iu9KGKUwDnaVdsHgQaNqfR6HNrml74hHoNs8kBTODhN7gkaZZPTL6eOKfu6WgNNZqp4Ll8f4dQZ9O6UzVXH1g/s320/Screenshot_20240223-184723.jpg" width="194" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPrP924zkHjUsSUBp56n6Qkh25UD8NL6h8_iaZy9azuiHepWcSkJJENuYEdGqyi5cuTN8lkSp7XpqmEKmCXvSHHlCeBHeeV23ubRA4HTKN-TUiBr-uN88CIMxV0U5QJ4BOgTFdSlmu8gLMkk2KAJQLqqLLi-qJIOc3_leUK3DU-AWIl8acGDqDNXCG5Q/s1612/Screenshot_20240223-194926.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1612" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPrP924zkHjUsSUBp56n6Qkh25UD8NL6h8_iaZy9azuiHepWcSkJJENuYEdGqyi5cuTN8lkSp7XpqmEKmCXvSHHlCeBHeeV23ubRA4HTKN-TUiBr-uN88CIMxV0U5QJ4BOgTFdSlmu8gLMkk2KAJQLqqLLi-qJIOc3_leUK3DU-AWIl8acGDqDNXCG5Q/w179-h400/Screenshot_20240223-194926.jpg" width="179" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBhArzCtzVOExqbg1gvSODVLoWkXhQBXjvDBtzlGhbBxhWp4nypJh0k9dxtPAIrX0NJUUuxBbXMkOZRRfnGVrKsbJG0Z-zhTeJZquF-0RX9GSr3PunD2HeaRgBvLMIIzaDq9RSmevmW5BvEUYSZ0LdSc9nwd8tQJSzKvWlR0vN0QEMgAs3pX9qBzFkvw/s1302/Screenshot_20240223-183414.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1302" data-original-width="717" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBhArzCtzVOExqbg1gvSODVLoWkXhQBXjvDBtzlGhbBxhWp4nypJh0k9dxtPAIrX0NJUUuxBbXMkOZRRfnGVrKsbJG0Z-zhTeJZquF-0RX9GSr3PunD2HeaRgBvLMIIzaDq9RSmevmW5BvEUYSZ0LdSc9nwd8tQJSzKvWlR0vN0QEMgAs3pX9qBzFkvw/w176-h320/Screenshot_20240223-183414.jpg" width="176" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi39HKkbFdXkRlMDeSI3akPESwq1dnts6deHNnIiATEBCF1SPmNEvkYMxZveghBqror2lchobipc3evN276P5PI-h-bb5h08TJqEuxkDbjz2NtrgsAxivjxb4HXS11SCNvaLHayUm6O5ujangNL9S4SeptNLD6R6cHQM70cmOLDf4TgoMlwqzXohyphenhyphenFf-w/s1160/Screenshot_20240223-232809.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1160" data-original-width="715" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi39HKkbFdXkRlMDeSI3akPESwq1dnts6deHNnIiATEBCF1SPmNEvkYMxZveghBqror2lchobipc3evN276P5PI-h-bb5h08TJqEuxkDbjz2NtrgsAxivjxb4HXS11SCNvaLHayUm6O5ujangNL9S4SeptNLD6R6cHQM70cmOLDf4TgoMlwqzXohyphenhyphenFf-w/w197-h320/Screenshot_20240223-232809.jpg" width="197" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;"><b>Oy vermek isteyenler buyursunlar efendim. Hangi kitap istenirse başka birçok kitap var. </b></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/kitap/cenne/652619.html&filter_name=ilkay+coskun">https://www.kitapyurdu.com/kitap/cenne/652619.html&filter_name=ilkay+coskun</a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/kitap/kritikler-2/654252.html&filter_name=sinan+ayhan">https://www.kitapyurdu.com/kitap/kritikler-2/654252.html&filter_name=sinan+ayhan</a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/kitap/dusler-de-curur-/667645.html&filter_name=eda+tosun">https://www.kitapyurdu.com/kitap/dusler-de-curur-/667645.html&filter_name=eda+tosun</a></div><div class="separator" style="clear: both;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/kitap/harp-cantasi/647013.html&filter_name=ali+celep">https://www.kitapyurdu.com/kitap/harp-cantasi/647013.html&filter_name=ali+celep</a></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVq7EL_n1lngakhOaKAYh6KjnMHJLntRjNrd4kwLhrWYE8pCw9pRyoP3IfPf4wNteAV25qyl2z8-CjA_lvQOoV5UPeaKsygMz3Q84IRvu0oILqlZOpNsut4z1Ixwb1XBKiqgic64dcUtCas_8YglEWOVtwVUyITDobBBt3ZeFuSHcU2j9ihevQGWYqPw/s703/Screenshot_20240229-223903.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="442" data-original-width="703" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVq7EL_n1lngakhOaKAYh6KjnMHJLntRjNrd4kwLhrWYE8pCw9pRyoP3IfPf4wNteAV25qyl2z8-CjA_lvQOoV5UPeaKsygMz3Q84IRvu0oILqlZOpNsut4z1Ixwb1XBKiqgic64dcUtCas_8YglEWOVtwVUyITDobBBt3ZeFuSHcU2j9ihevQGWYqPw/s320/Screenshot_20240229-223903.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kitapyurdu.com/index.php?route=information%2Finformation&information_id=39&list_id=1704&is_link=1&fbclid=IwAR2r9MU6HUsZrTlHoNix-yeLlLyTnM2FRNlqGJ9q18SgdBP-KvWCMG8BW98">https://www.kitapyurdu.com/index.php?route=information%2Finformation&information_id=39&list_id=1704&is_link=1&fbclid=IwAR2r9MU6HUsZrTlHoNix-yeLlLyTnM2FRNlqGJ9q18SgdBP-KvWCMG8BW98</a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-32878386138257150512024-02-28T13:00:00.000-08:002024-02-28T13:11:16.182-08:00Ölüm ve Ayna'da Hayatın Anlamı<p></p><div style="text-align: center;"><b>Ölüm ve Ayna'da Hayatın Anlamı:</b></div><div style="text-align: center;"><i>(İlkay Coşkun – Kültür Ajanda Dergisi, Sayı 124, Mart 2024)</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Ölüm ve Ayna” Şair Şakir Kurtulmuş’un Çıra Edebiyat etiketiyle okurlarıyla buluşturduğu şiir kitabı. On üç şiirin yer aldığı kitap, yetmiş iki sayfa hacmindedir. “Ölüm ve Ayna” kitap isminden mülhem olduğu gibi konu muhteviyatı daha ziyade İslamî değerler çerçevesinden ele alınıp nakşedilmektedir. Başka bir ifade ile Müslümanca bir bakış, tesmiye edilip böylelikle konular işlenmektedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yaradan’a dua ile başlayan “Tesbih” kitabın ilk şiiridir. “Kilit” şiirindeki besmele teması ile İslamî literatürde, teoloji de yer alan birçok terim ve olgu devam eden şiirlerle ele alınmaktadır. Bu şiirlerde hep bir müeddep bir insan tasavvuru özünü taşımaktadır. Dünyanın zorluklarıyla, kederleriyle üşüdüğümüz, hüzün ağrıları çektiğimiz bu dünyamızda böyle huzur duasına hep bir ihtiyacımız vardır. Kalp yandığı müddetçe göz yaşaracaktır ama her şeye rağmen karamsar bir tablo çizilmez şiirlerde. Sezai Karakoç’un “Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır” sözünde olduğu gibi hep bir olumlu tavır vardır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirler saf, duru bir anlatımın yanında derinlikli ve köpüğü alınmış bir üslupta işlenmektedir. Fuzulî’nin “Şiir aklı incitmeden cana geçen olgun mânâdır” sözünde görüleceği gibi bir olgunluktadır. Başka bir boyutta şiirlerde ses ve ahenk unsurlarından faydalanıldığını da görmekteyiz. Bu da şiirlere uyumlu bir müzikalite ve lirizm katmaktadır. İster şair olsun ister yazar olsun eserleriyle, düşünce alanındaki teorisyenliğiyle böyle ayakta ve dik durmak zorundadır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kitap ismi olan “Ölüm ve Ayna” ifadesi kelime yer değişikliğiyle; “Ayna ve Ölüm” şiirinde şu şekilde işlenmektedir. “işte ay ve nar/ kar tohumları kış narı/ verimli toprak aç/ günah okuyucusu kırık aynalar/ modern algıların ifadesindeki buluş/ iklimlerden kaçış sanki hayat/ yalın ve sarp ve hazırlıklı/ ölüme yakın bir duruş/ aynadaki yaşantı berrak su/ suyun damarlarındaki su/ nurani yüzde/devrimci sima/ bahar kokulu ölüm” (s.17) Ölüm olgusu, dünyanın geçiciliği ve hayatın anlamı ne kadar naif ve derinlikli bir şekilde ele alınıp işlenmiş değil mi?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kitap isminde de olduğu gibi şiirlerde ölüm, ayna, yansıma daha çok da ilahî aşk ve devamında betimleyici unsurlar olarak dağ, kuş, yıldızlar, çiçekler, rüzgâr gibi birçok tabiat unsuru yer almaktadır. Tabi ki bu betimlemeler ilahî aşka, kâmil insana, dava anlayışına, hayatın anlamına, ölüm gerçeğine ve baki hayatına yönelik bir bakışın yol ve yöntemini ihtiva etmektedir. Sonuçta adına hayat dediğimiz bu dünyada aşk onun içinde, sevgi onun içinde, zorluklar ve acılar da onun içinde maalesef. Burada yine şairin bir şiirini yardıma çağıralım. “yazgı” şirine yer verelim. “ne yerlisi ne köylüsü ne şehirlisi/ ne lut ne isa ne musa/ ne eyyub ne yunus ne yahya/ kimse kaçamaz yazgısından/ dünyanın aynasına yansıyan/ yazgısından/ herkes ne sende ne bende/ kendi koşusunda yaşar” (s. 18)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde geçen yer ve kıymete haiz isimlere bir göz atacak olursak; “İstanbul, Üsküdar, Kadıköy, Fatih, Süleymaniye, Eyüp Sultan, Beylerbeyi, Kuzguncuk, Paşalimanı, Karacaahmet Marmara, Çapa, Küplüce, Tur Dağı, Nil, İskenderiye, Kızıldeniz, Sina, Tekir Dede Mezarlığı, Amasya Beyazıt Cami, Yeşilırmak, Erzurum, Paris”, “Necip Fazıl, Sezai Karakoç, Zarifoğlu, Nuri Pakdil ve diğer yedi güzel adam, Aziz Mahmut Hüdaî, Yahya Kemal, Yunus, Taptuk, Hz. Süleyman, Musa, İsa, Lut, Eyyub, Yahya, Nedim, Şemsipaşa, Esma, Rabia, A. Nedim Çeker, Ayşe Hanım, Ali Haydar, şairin kızı Şeyma” gibi birçok isimle de karşılaşıyoruz şiirlerde.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Özellikle inanç ve ilahî aşk, insanın en önemli dayanak ve tutunma noktalarından birisidir. Roma’yı put kuyusu olarak nitelendiren Üstat Nuri Pakdil gibi “Çöken bir akıl sistemi batı” (s. 57) tanımlaması yapar şair ve bunun gibi başka ifadelerle eleştirilerini bir bir serdeder. Yine aynı Nuri Pakdil gibi Tanrı gazabına uğrayan bir anlayışın temsilcileri olarak görür batıyı. Bununla birlikte kendi medeniyet ve anlayışımızı şu şekilde özetler adeta. “…gül medeniyeti otağında doğar/ şeyh galib’in şiir torunları/ bizim yunus’un sırtında odun/ aşk ve insan kardeşlerim” (s. 58) gibi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öz olarak, okuduğum bu şiirlerin daha çok kadim olana yönlendiren bir cihette olduğunu söyleyebilirim. Daha çok ölüm ile birlikte ilahî aşk üzerine yoğunlaşıldığını görmekteyiz. Bu durum daha çok hayatı, aşkı ve ölümü kavrama çabasıyla yol almaktadır. İlahî aşkın yoğunluğu ve sufî duyarlılığı böyle olsa gerek. İslamî hassasiyetlerle işlenmiş şiirlerde bir murabıt hassasiyeti gözetilmiş daha çok. Hikâyelerimizin çok ağır geçtiği bu zamanlarımızda ve bu coğrafyamızda bunun gibi şiirlerle bir bilinç taşıyıcılığı yapılmaktadır. Dertleri ortak olanların beklentileri de reçeteleri de ortak oluyor bir yerde ne de olsa. Toplumcu gerçekçi tanımlamasının yanında Müslümanca bir duyarlılık ve dini hassasiyet boyut tam da böyle olsa gerek. Öz olarak manevi, metafizik bir iletiyle lirizmin kaynaştırıldığı güzel şiirler okudum. İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>ŞAKIR KURTULMUŞ kimdir</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1958 Eskişehir doğumlu. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. İstanbul</div><div style="text-align: justify;">Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Doğu Dilleri Bölümünü bitirdi. 1977</div><div style="text-align: justify;">yılından bu yana çeşitli gazete ve dergilerde çalıştı. Yeni Devir gazetesinde</div><div style="text-align: justify;">uzun bir süre ‘Sanat-Edebiyat’ sayfası hazırladı. 1980 yılında ‘Tin Yazıtları’</div><div style="text-align: justify;">isimli bir edebiyat dergisi yayımladı. İnsan Yayınları’nın kuruluşunda</div><div style="text-align: justify;">görev aldı. Eskişehir’de lise öğrenimi sırasında arkadaşlarıyla birlikte</div><div style="text-align: justify;">‘Fecir’ isimli bir duvar gazetesi çıkardı. İlk yazısı 1976 yılında Yeni Devir</div><div style="text-align: justify;">gazetesinde, ilk şiiri Mavera dergisinde 1978 yılında yayımlandı. İlk şiir</div><div style="text-align: justify;">kitabı ‘Ah Güzel Bir Gün’ 1985 yılında Akabe yayınları arasında çıktı.</div><div style="text-align: justify;">Yönelişler, Mavera, Aylık Dergi, Ay Vakti, Bir Nokta, Edebiyat Ortamı,</div><div style="text-align: justify;">Şiar, Hece, Muhit ve Yedi İklim gibi dergilerde şiir ve yazıları yayınlandı.</div><div style="text-align: justify;">Beyan Yayınları arasında ‘Hz. Hamza’ ve ‘Bilal-i Habeşi’ isimli iki</div><div style="text-align: justify;">biyografi çalışması çıktı. Halen Çıra Yayın Gurubu bünyesinde ‘edebiyat</div><div style="text-align: justify;">dizisi’ editörü olarak görev yapmakta, çeşitli kurumlarda lise ve üniversite</div><div style="text-align: justify;">öğrencilerine yönelik yazarlık atölyesi dersleri vermektedir.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Şiir Kitapları:</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ah Güzel Bir Gün,</div><div style="text-align: justify;">Yusufun Kuyusu</div><div style="text-align: justify;">Ölüm ve Ayna</div><div style="text-align: justify;">Gökte Asılı Şarkılar</div><div style="text-align: justify;">Dağların Açık Yarası</div><div style="text-align: justify;">Hiçbir Mevsime Sığmıyor Kuşlar</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Deneme Kitapları:</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Edebiyatın İzi 1, Bir Sonsuz Yolculukta</div><div style="text-align: justify;">Edebiyatın İzi 2, Bir Tutkuya Dönüşmek</div><div style="text-align: justify;">Edebiyatın İzi 3, Çiçekler Hiç Solmasın</div><div style="text-align: justify;">Kültürün İzi</div><div style="text-align: justify;">Kalbe Giden Sokakta Kitabın İzi</div><div style="text-align: justify;">Yer ve Gök Arasında Sanatın İzi</div><div style="text-align: justify;">Artık Evimize Dönmek İstiyoruz</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuzKNMotjbsT0nC_XcXQJnYHnTQDRPBSMTCMZczaDzNOawEtppJCDzdB9jrtjh7stzbwrC6SxIblYPmkIzxpHKAV5C1n98nTd-hRk4wGBuOCUQRfpdfNh8v_YiRIZ2vum1Gykd483B5p8kxbjTMax780HLgXcAoK2HWCgEuVWeD-_5GRBPZH7FkeCU-g/s1600/k%C3%BClt%C3%BCrajanda%20kapak.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1248" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuzKNMotjbsT0nC_XcXQJnYHnTQDRPBSMTCMZczaDzNOawEtppJCDzdB9jrtjh7stzbwrC6SxIblYPmkIzxpHKAV5C1n98nTd-hRk4wGBuOCUQRfpdfNh8v_YiRIZ2vum1Gykd483B5p8kxbjTMax780HLgXcAoK2HWCgEuVWeD-_5GRBPZH7FkeCU-g/w500-h640/k%C3%BClt%C3%BCrajanda%20kapak.jpg" width="500" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGP6GB6wz7iRqiNXp4luji5_qNvUqnXi6bNJboBBQv6g4DspGcz8cGJtPMWjSS9733sOL0Gwjy38YDCi5HZZD56jP5fWANLbSf2id5zh-Dky5-OMXhtLjMogzpF6neZNejiFs2JFdoYwETgbwJPKS-FPp4qUsgejE6lKwWGaft_6dmW5mfgnr3ffe_gw/s1070/i%C3%A7indekiler.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1070" data-original-width="836" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGP6GB6wz7iRqiNXp4luji5_qNvUqnXi6bNJboBBQv6g4DspGcz8cGJtPMWjSS9733sOL0Gwjy38YDCi5HZZD56jP5fWANLbSf2id5zh-Dky5-OMXhtLjMogzpF6neZNejiFs2JFdoYwETgbwJPKS-FPp4qUsgejE6lKwWGaft_6dmW5mfgnr3ffe_gw/w500-h640/i%C3%A7indekiler.jpg" width="500" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV8JiFveN6-22A0LVbT9l2dHbehyphenhyphenb_4Eou3qcc8N5OSeOFy5__BikdhYsVgctd0Tann__HPTR6PtsR5Yge79HdtueGZdFhB7ELrO8kQhg8VDVbQaIgcflB28jpssStQrn_clD5eEp1Vv8xq9_PtH2nxKIYsIJUBg0RdO-GxwwifAnWYHp2XhVY8HC28w/s1074/ayna1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1074" data-original-width="842" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV8JiFveN6-22A0LVbT9l2dHbehyphenhyphenb_4Eou3qcc8N5OSeOFy5__BikdhYsVgctd0Tann__HPTR6PtsR5Yge79HdtueGZdFhB7ELrO8kQhg8VDVbQaIgcflB28jpssStQrn_clD5eEp1Vv8xq9_PtH2nxKIYsIJUBg0RdO-GxwwifAnWYHp2XhVY8HC28w/w502-h640/ayna1.jpg" width="502" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiwVxGF0dF0p8wza9telomSqP6B7EHAo-LJNY3jdB2Lm0NzwgugPEBbHVqRs0uXyIdaqv2y57aX1qTXuoLwi2qL87zorqU6v8Qj73EFriqEbmRg6GrJKaBO9_GGn9vjAHDJ6BdTwZgWeGJJH0HZ467BwMHaUiEDtvg9hdFIKoXTEfIF__cwmG-YAQNLA/s1076/ayna2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1076" data-original-width="838" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiwVxGF0dF0p8wza9telomSqP6B7EHAo-LJNY3jdB2Lm0NzwgugPEBbHVqRs0uXyIdaqv2y57aX1qTXuoLwi2qL87zorqU6v8Qj73EFriqEbmRg6GrJKaBO9_GGn9vjAHDJ6BdTwZgWeGJJH0HZ467BwMHaUiEDtvg9hdFIKoXTEfIF__cwmG-YAQNLA/w498-h640/ayna2.jpg" width="498" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://kulturajanda.com.tr/?magazine=ibUPZn849pXkcTmmyOiN" target="_blank"><b>https://kulturajanda.com - sayı 124, Mart 2024</b></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-74557227989323604292024-02-28T10:52:00.000-08:002024-02-28T11:05:45.801-08:00"Gönül" Sohbeti - Yazar Nurullah Deveci<div class="separator" style="clear: both;"><div style="text-align: center;"><b>"Gönül" Sohbeti - Yazar Nurullah Deveci</b></div><div style="text-align: center;"><i>(İlkay Coşkun – Kültür Ajanda Dergisi, Sayı 124, Mart 2024)</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>1) Nurullah Bey hoş geldiniz. Ekim 2023 tarihinde, Fars Dili ile Türk Dili arasında klasik dönem metinleri, klasik metinlerden örneklerle “Fars ve Türk Edebiyatında Dil / Gönül Kavramı” isminde hacimli bir kitap hazırladınız. Solmaz AHMADZÂDEH ile birlikte. Karşılaştırmalı Edebiyat bağlamında ele aldığınız bu eserinizi yayınlama fikri nereden doğdu?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hoş bulduk efendim, teşekkür ederim. Kitabı Solmaz Ahmadzâdeh Hanımefendi ile birlikte kaleme aldık. Kendisi Fars Dili ve Edebiyatı emektarıdır. Uzun zamandır Türkiye’de yaşamaktadır. Aynı zamanda bir eğitimcidir. Bir gün kendisiyle edebiyat sohbeti yapıyorduk. Konu bilvesile gönül kavramına gelmişti. Devamında mukayeseli çalışma konusu gündeme geldi. Malumdur ki dil/gönül iki edebiyatın da odağında yer alır. Denilebilir ki iki edebiyatın da en ortak kavramıdır. Bunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Diğer bütün ortak konular bunun etrafında şekillenmektedir. Solmaz Hanım zaten bir altyapı çalışması yapmıştı. Konuyla ilgimiz dolayısıyla da çalışmayı birlikte yürütebileceğimizi söyledi. Fikir bize de her anlamda uygun düştü. Her açıdan mutabık kaldık. Ancak gündemin doluluğu ve diğer sebeplerle uzadı. Bir müddet rafta kaldı. Ara ara görüştüğümüzde konuyu tekrar gündeme getiriyorduk. Nihayet az da olsa bir gayret ile başladık. Daha ziyade son iki yılda yoğunlaştık. Bazen sancılı bazen daha keyifli süreçler yaşadık. Ancak sona yaklaştıkça zorluklar daha da arttı. Ekim 2023 itibariyle de sonlandırmaya güç yetirebildik. Bugünümüzü gösteren Yüce Mevla’ya şükürler olsun. Tabii ki bitince zorluklar arkada kalıyor. Akılda sadece güzel şeyler kalıyor. Çok keyifli ve istifadeli bir süreç oldu. Şükür ki pes etmemişiz. Solmaz Hanım’a kalbi teşekkürlerimi sunuyorum. Desteklerini her vesileyle hissettiren kıymetli dostlarımıza kalbi şükranlarımı arz ediyorum. İnşallah kabul buyursunlar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>2) Gönül; Klasik Edebiyatımızda çocuk, Hz. Yûsuf, Hallâc-ı Mansûr, kırmızı lale, hırsız, dîvâne, garipler gibi birçok şeyi çağrıştırmaktadır. Nefî, “gam-har” yani “gam yiyen, tasalı” olarak tanımlamaktadır. Gönül âşık gibi ağlar. O, kanlı gözyaşı döken bir yaralı gibidir. Onu aşkın ve gamın merkezi olarak biliriz. Siz, gönlü neye benzetirsiniz? Nasıl tanımlarsınız?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu güzel soru için teşekkür ederim. Aynı zamanda cevaplaması zor olan bir soru. Gönül o kadar uçsuz bucaksız bir yapıya sahiptir ki...Ne desek yarım kalır. Ne desek kusurlu kalır. Farklı zamanlarda bunu sorsak farklı cevaplar alırız. Gönül bir derya gibidir. Sınırları bulunamayan bir derya...Herkesin o deryadan istifadesi farklıdır. Niyeti, nasibi ve gayreti ölçüsünde istifadesi değişir. Belki buna cesâreti de eklemek doğru olacaktır. Bu deryadan nasip ise inci gibidir. İncinin de kalitesi yine kişiye göre değişir. Bir diğer benzetme kuyu olabilir. Gönül ile münasebet de kuyu kazmak...Kazdıkça suya ulaşır ve içersiniz. İçtikçe de susar, kazmaya devam edersiniz. Ama en güzel benzetme galiba aynadır. Klasik edebiyatta da çok kullanılır. Parlattıkça hakikatine (hakikat-ı ilahiye) ulaşılır. Pasını sildikçe gönül ilmi kesp edilir. İlmini kesp ettikçe de âleminin kapıları açılır. İnsanın âlem-i kübra oluşuna idrak de böylece artar. Nihayette ne diyelim! Gönül kapısından içeri girene de aşk olsun, gir(e)meyene de!..</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>3) Dilcilere göre birçok dilde gönül kelimesinin karşılığı yoktur. Oysa bizim edebiyatımızda gönlün yeri apayrıdır. Medeniyetimizin bir 'gönül medeniyeti' olduğunu söyleyenler çoğunluktadır. Gönül aşkın dostudur. Gönül ukbâ, beden dünyadır. Nefis bedenin yoldaşı, bir taraftan da düşmanıdır. Gönül ise bir kaledir. Gönül irfanın kaynağıdır. Gönül ehli olanlara fazla söz gerekmez gibi birçok tanımlama yapılmaktadır. Klasik Türk şiirinde aşkın yaşandığı yer gönüldür. Güzel ise gönlün sevdiğidir. Bunun gibi tespitleri çoğaltabiliriz. Sizin de kitaba ilişkin paylaşımınızda geçen, “En az bildiğimiz, en çok yenildiğimiz, en çok düştüğümüz yere, gönle dair” ifadesini biraz açar mısınız?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gönül, en az bildiğimiz yerdir. Zira gönül hayatın merkezidir. O bir dünyadır. Biz ise onun bir mahallesindeyiz. Ve oradan hiç çıkmamışız. İçinde miyiz? Evet, içindeyiz. Ama küçük bir mahalleden dünyaya ferman okumaktayız. Haydi ifadeyi biraz yumuşatalım. Bilmediğimiz diyarları görmüş gibi anlatmadayız. Kavramlar üzerinden, tahminler üzerinden, varsayarak okuyoruz. İşte o nedenle de “en çok yenildiğimiz” yerdir: Gönül. Diğer açıdan “yenilme” onun sınırlarını bilememekle ilgili. Daha doğrusu onun gücünü bilememekle. O güç karşısında yenilmek bu açıdan değerleniyor. O güç ki en bildik tecessümünü aşkta yüceltiyor. Bu noktadan uzaklaşınca da elhak, yeniliyor. Aşkın kıldan ince çizgisinde yürümek zordur. O nedenle de nihayet oradan düşüyor: En çok düştüğümüz yer oluveriyor...Tekrar kalkıp yürüyebilir miyiz? Elbette. Zira gönül ve onun Sahibi affedicidir. Merhametlidir. Dahası var. Kolumuzdan tutup tekrar yola koyulmamıza yardımcı olur. Hem gönül hem de Sahibi burada hiç yorulmaz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>4) Nefî’ nin çok bilinen güzel bir beyti var. “Etse Nef‘î n’ola ger gönlüyle dâim bezm-i hâs / Hem kadeh hem bâde hem bir şûh sâkîdir gönül” Yunus ise gönül hakkında şunları söylüyor. “Gönül çalabın tahtı/ Çalap gönüle baktı/ İki cihan bedbahtı/ Kim gönül yıkarise” Bunlar gibi gönül üzerine yazılmış çokça beyit, şiir ve metin vardır kültürümüzde. Klasik, kadim edebiyatımızda geçen en güzel örnekleri sizin vermenizi istesek?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Çok teşekkür ederim. Ancak seçmek o kadar zor ki!..Yine de sınırımızı çizerek birkaçını zikredelim. İlk beyit Şeyhülislam Yahya’ya ait. Şairin gönülle ilgili beyitleri özellikle dikkate değerdir. Onlardan biri şudur:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Baglandı dilüm kalmadı şekvâya mecâlüm</div><div style="text-align: justify;">Gör neyledi Yahyâ beni efsûn-ı mahabbet”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Gönlüm öyle tutuldu ki şikâyete mecalim kalmadı / Ey Yahya gör ki muhabbetin efsûnu beni neyledi)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bir diğeri ise Osman Nevres’e aittir. Âşıkları incitmekten sakınmak gerektiğini şöyle vurgular:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“‘Uşşâkı kırma hâtır-ı meksûrdan sakın</div><div style="text-align: justify;">Rencûr eder seni dil-i rencûrdan sakın”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Âşıkları kırma, kırılmış gönülden sakın! / Seni incitir ki çile çekmiş gönülden sakın!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gönül deyince Yunus’u anmamak olmaz değil mi? Çokça beytinden birine yer verebiliyoruz. Beyit şu şekildedir:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Haber eylen ‘âşıklara ‘ışka gönül viren benem</div><div style="text-align: justify;">‘Işka bahâ kim yitüre ‘ışk ma’denin bulan benem”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Âşıklara haber verin aşka gönül veren benim / Aşka kim değer biçebilir, aşk madenini bulan benim)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gönül, aşk ve ıstırap deyince…Elbette akla Fuzûlî gelmektedir. Onun da çok fazla şiirinden şu meşhur beytini zikredebiliriz:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Sînemi çâk eyle gör dil ıztırâbın aşktan</div><div style="text-align: justify;">Revzen aç her dem hevâdan mevc uran deryâya bah!”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Göğsümü ikiye ayır ve oradaki aşk ıstırabını gör / Pencereyi aç da her vakit havadan dalgalanan denize bak!)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Son olarak bir de Baki’den bir beyit zikredelim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Mir’ât-ı gülde hüsn-i dil-efrûz-ı yâri gör</div><div style="text-align: justify;">Ruhsâre-i hakîkate âyînedârı gör”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Gülün aynasında yârin gönül aydınlatan güzelliğini gör / Hakikatin cemaline ayna tutan (o sevgiliyi) gör!)</div><div style="text-align: justify;"><b><i><br /></i></b></div><div style="text-align: justify;"><b><i>5) Kadim edebiyat geleneğimizden (Osmanlı Türkçesi, Divan ve Fars şiiri vs.) mirasımızdan ne oranda besleniyorsunuz? Bunun içerisine ilgi alanınız olan musikiyi de dâhil ederek cevaplandırabilir misiniz? Bu büyük mirastan daha çok faydalanmak için neler yapılmasını önerirsiniz?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Beslenme tabiri için teşekkür ederim. Zira beslenme yoksa hariçten gazel okumak vardır. Bu da insanı sadece zayıflatır. Sofraya oturmadan sofrayı tasvir etmeye götürür. Halbuki asıl amaç tatmaktır değil mi? Bizim bahtımıza bu kadim mirastan düşeni bilemeyiz. Dileyelim ki nasibimiz bol olsun inşallah. Ama önemli olan nasibinizi içselleştirmektir efendim. Kuru ekmek de olsa o zaman atmosfer değişir. O büyük mirastan soframıza aldıklarımız lezzetlenir. İnşallah o lezzeti tadanlardan oluruz. Şiir, mûsîkî ve diğer güzel sanatlar için de geçerlidir. Bizim için de öyledir. Özetle hissiyatımızı celp eden her şey kıymetlidir. Yeter ki çoğaltmak yerine az da olsa derinleşmeye çalışalım. Bu kadim mirastan faydalanma konusu biraz yaradır. Zira kültürümüzün en önemli özelliği yaşamakta gizlidir. Oysa biz okuldaki gibi yapmaya çalışıyoruz. Kültür okul vb. yerlerde sadece tanıtılabilir. Oysa biz yaşamadan bilmeyi, okumayı alışkanlık edinmişiz. Her fırsatta demeye çalışıyoruz: İnsan alışmakla maluldür. Önce bunu aşmalıyız. Daha sonra sadece ve sadece sevdirmeye çalışmak...Bu, olmazsa olmazdır. Sevdirmeye çalışırken öğretmeye çalışırsak olmuyor. Sevdirince, doğrusu, tadınca insan istemese de peşine düşecektir. O zaman öğreneceği şey kıymetli olacak. Ve o zaman faydalanacaktır. O zaman yukarıda bahsettiğimiz o sofraya oturacaktır. O zaman beslenme ve faydalanma gerçekleşecektir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>6) Şehriyâr, Fuzûlî, Nef’î gibi birçok değer Farsça ve Türkçe şiirler yazmışlardır. Böylece her iki toplumda da sevilmişlerdir. Bunun gibi iki toplumun da sevdiği, okuduğu değerler hakkında neler söylemek istersiniz?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şarkın ve Müslümanların kültürel unsurları temelde ortaktır. Evvela inanç temelinde ortaktır. Ancak her devirde buna zarar verilmek istenmiştir. Özellikle İran ile ilişkilerimiz de böyledir. İnanç ortaklığına rağmen bu ortaklık zarar görmüştür. İtidalli şekilde İran’la ilişkimiz hep olmuştur. Farsça ile ilişkimiz ise buna nazaran daha iyidir. Osmanlı Döneminde de Farsça’nın önemi az değildir. Ancak Selçuklu Dönemine baktığımızda bu daha barizdir. Saray çevresinde ve edebiyatta bunu özellikle görüyoruz. Burada milat olarak Moğol saldırılarından bahsetmek gerekir. Saldırıların tesiriyle İranlı şairlerin Anadolu’ya göçünü görüyoruz. Bazıları mutasavvıf da olan bu isimlerin önemi büyüktür. En önemli örneği Hz. Mevlânâ’dır. Mevlânâ ve tasavvuf dolayısıyla da Farsça’nın halk arasında kabulü artmıştır. Hz. Mevlânâ’nın şiirleri bunun en güzel örneğidir. Zira sadece Farsça yazmıştır. Buna rağmen şiirleri konusunda da anlaşılmazlık sorunu yaşamamıştır. İki kültürün ortak çok fazla değeri vardır. Şairler üzerinden devam edebiliriz. Sultan Veled, Ulu Ârif Çelebî, Ahmed-i Dâî, Mevlânâ Hamîdî, Seyyid Nesîmî, Adnî Mahmut Paşa, Molla İlahî, Gülşen-i Saruhanî, Selîmî (Yavuz Sultan Selim), Muhibbî (Kanuni Sultan Süleyman), Muradi (III. Murad), Şâhi (Şehzade Bayezid), İbrahim Gülşenî, Basîrî, Nâbî, Fasih Ahmet Dede, Abdullah Nidâi Kaşgarî, Nevres-i Kadîm, Sünbülzade Vehbî ve Ayıntablı Aynî. Bu isimleri ve nicelerini saydığınız isimlere ekleyebiliriz. Bu isimler aynı zamanda Farsça Divanı olan şairlerdir. Buna mukabil Türk asıllı İranlı şairler de vardır. Bunların bir kısmı büyük bir şöhret yakalamıştır. Bu konuda Sâib-i Tebrîzî, Nizâmî-i Gencevi, Hâkâni Şirvâni, Zâhir, Hüsrev gibi isimler öne çıkmaktadır. Ortak değer olarak Hekîm-i Heydecî’yi de unutmamak gerekir. O da aslen İranlıdır. Ancak Türkçe şiirleri oldukça meşhurdur. Bunlar elbette Klasik şiirin ortak değerleridir. Bugüne yaklaştıkça karşılıklı etkileşimin devam ettiğini görüyoruz. Bugün Türk Edebiyatının da mesafe kat ettiğini söyleyebiliriz. Birçok şair ve yazarın eseri Farsça’ya çevrilmektedir. Fars şair ve yazarlarının da aynı minvalde okunduğunu söyleyebiliriz. Bu noktada Ahmed Şamlu, Nimâ Yuşic, Fürûğ Ferruhzâd, Sohrap Sepehrî ve Sadık Hidayet gibi akla ilk gelen isimleri anabiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>7) Farsçayı derûn; Arapçayı kalb, hâtır dili; Türkçeyi de yürek dili olarak tanımlayabiliriz. Dil kelimesinin mana karşılığı olan gönül, kalp arasındaki mukayeseyi öz olarak nasıl karşılaştırırsınız? Bu üç dilinde grametik, fonetik ve sentaks anlamında ortak bir etkileşimde olduğu çok noktaları biliyoruz. Türkçemizin bin yıllık divan edebiyatı geleneği ve terminolojisi, Arap ve Fars edebiyatıyla etkileşimi hakkında neler söylersiniz? Mukayeseli Edebiyat bağlamında bu üç edebiyatı kıyaslamanızı istesek?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Burada dilbilimsel bir gerçeklik elbette söz konusu. Doğrudur. Ancak her şey özde başlayıp özde bitiyor. Diğer unsurlar bizim ifade gücümüzle yakından ilgili. Özü söze aktarabildiğimiz ölçüde edebiyat zenginleşiyor. Gramer, fonetik ve sentaks da elbette önemli. Bunlar mananın cisimleşmiş hali. Ancak bu kısımda vakit kaybedersek manayı kaçırabiliyoruz. Manayı tamamen hâl diline de tahvil edemeyiz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Birlikte yaşıyorsak birlikteliğin güzelliklerini idrake gayret etmeliyiz. Mahalleler olarak, şehirler olarak, ülkeler olarak...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Arapça, Farsça ve Türkçe birbirinden çok farklı diller. Ancak birleştiren değerler ortaklaştıkça farklılık zenginliğe dönüşüyor. Bu noktada din unsuru elbette çok önemli. Coğrafya yanında dini değerler bu kültürleri yakınlaştırmıştır. Bu yakınlığın izlerini ilk Türk İslam Devletlerine götürebiliriz. Karahanlılar, Gazneliler ve daha sonra Selçuklular. Karahanlıların Fars ve Arap şairleri himayesi bilinmektedir. Bunu Gazneliler artırmışlardır. Öyle ki Farsça bu dönemde resmi dil olmuştur. Yine Arapça da bu dönemde ilim dili haline gelmiştir. Özellikle Gazneli Mahmut dönemi önemli bir milattır. Bu devrin devamında da bu sürmüştür. Âlim, şair ve sanatçılar saray tarafından hep desteklenmişlerdir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Türkler Arapça'yı İslamiyetle yakından tanımaya başlamıştır. Öncelikle ibadet gerekçesiyle tanışma derinleşmiştir. Devamında Arap Alfabesine geçişle de keskin bir çizgiye ulaşmıştır. Bu da Arapça'nın etkisini dilimiz üzerinde pekâlâ artırmıştır. İslamiyetle Arapça, İranlıların da etkilenme alanı olmuştur. İranlılar da Türkler de Arapça'dan tercümeler yapmışlardır. Türcümeler birçok alanda ve her dönemde olmuştur. Ancak etkisi farklı olmuştur. Başlangıçta çoğunlukla Kur'an-ı Kerim, Hadis ve tarihe yoğunlaşma gerçekleşmiştir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Arapça’nın Türk Klasik Edebiyatında şekil tesiri de yüksektir. Şekil bakımından aruzun kullanımı başlı başına önemlidir. Yine kaside ve na'tlerin de çokça etkisi olmuştur. Günümüzde üç edebiyatı incelemek biraz daha zordur. Ancak Klasik Türk, Arap ve Fars edebiyatlarının bir derece daha düzenli olduğunu söyleyebiliriz. Bu noktada Sadık Armutlu Hoca'nın “Klasik Arap, Fars ve Türk Edebiyatı İncelemeleri Şahsiyetler, Türler, Gelenekler (I-II) kitabını incelemenin çok faydalı olacağını düşünüyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Nihai olarak vurgulanabilir ki Arapça bilim dili olarak tesir etmiştir. Farsça da sanat dili olarak kıymet görmüştür. Her üç dilin ve edebiyatın birbirine tesiri muhakkak olmuştur. Ancak Türkçe yeniliklere daha açık olmuştur. Türk Edebiyatı bu bağlamda her üç dilin de güzelliklerini verdiği eserlerle göstermeyi başarmıştır.</div><div style="text-align: justify;"><b><i><br /></i></b></div><div style="text-align: justify;"><b><i>8) Fars Edebiyatı; tarihsel geçmişi ve zengin şiir dağarcığı ile dünya edebiyatlarına derin etkiler bırakmıştır. Bildiğimiz gibi 18 Eylül İran'da ‘Şehriyâr'ı Anma, Fars Dili ve Edebiyatı Günü'dür. Bizde de her 13 Mayıs, ‘Türk Dil Bayramı’ olarak kutlanmaktadır. Fars Edebiyatı ile ilgili yorumunuz nedir? Fars edebiyatının Türk Edebiyatına etkisi ve Türk Edebiyatının Fars Edebiyatına etkisi neler olmuştur?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Fars Edebiyatı hakikaten zengin bir edebiyata sahiptir. Fars Dili de aynı minvalde musiki gücü yüksek bir dildir. O nedenle Türk Edebiyatı bakımından coğrafya itibariyle şanslı durumdayız diyebiliriz. Zira söz konusu zenginlikten istifade imkânına yakından sahibiz. Bu da kendi edebiyatımızın inşasını daha sağlam zemine oturtmuştur diyebiliriz. Türkçe Farsça’dan elbette etkilenmiştir. Doğru ifadeyle istifade etmiş ve kendini daha iyi keşfetmiştir. Lakin bu istifadeyi tek boyutlu da değerlendirmemek gerekir. Ve bu etkinin yanlış adrese yönlendirilmesi de doğru değildir. Ekseriyetle bu beslenme taklitçilik olarak ifade edilmiştir. Kaldı ki doğru yere evrildikçe taklitçilik de yanlış değildir. Tahkike varmak büyük çoğunlukla taklitle başlar. Bu da önemli bir hakikattir. Her iki edebiyatın da birbirine tesiri elbette çok boyutludur. Bu çok boyutluluğu da iyi analiz etmek gerekir. Zira bu, yüzyıllara sâri bir meseledir. Olaylardan ziyade olgulara bağlıdır. Daha derine inebiliriz: Baktığımızda Türkler edebiyat bakımından Farsların gerisinde idi. Zira karakter bakımından farklı idik. Biz göçebeydik. Onlar yüzyıllardır aynı bölgede yaşıyordu. Bu da onları dil ve edebiyat bakımından bizden ileriye götürmüştü. Biz bu hazineden istifade ederek kendi edebiyatımızı inşa etmeyi başardık. Bu çok kıymetli bir başarıdır. Bunun en büyük göstergesi de verilen özgün ve kadim eserlerdir. Ve yetişen büyük şairlerdir. Türk asıllı Fars şair ve yazarlar ile Fars asıllı Türk şair ve yazarların varlığından yukarıda bahsetmiştik. O nedenle bu alana girmek tekrar olacaktır. Nihai olarak; her iki edebiyatın halen birbirinden öğreneceği/etkileneceği çok fazla unsur olduğunu söylemek gerekir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>9) Hayatın değerini yazmayla ortaya koyarken, ne tür kaygılar taşırsınız? Bir edebiyat ürünü hangi beklentilerinizi karşılar ki beğeni ve duygularınızda değer bulur? Gönül perspektifinizden bir açılım yapar mısınız?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kaygı konusu burada iki boyutludur. Bunların biri muhtevaya dairdir. Diğeri ise biçime veya üsluba dairdir. Bu noktada çokça senaryoya muhatap olabiliriz. Öncelikle kaygının yeri ve zamanı öne çıkar. Diğer yandan karakteri tezahür eder. Muhteva tarafında ne yazdığımız çok önemlidir. Başlığı atarız, konu kendini inşa eder. Bazen de kaygı yükselir. Doğrusu, bir kırılmışlık ve birikimle yükselir. Söze dair alan size kapılarını açar. Bu defa da üslubun kaygısını çekeriz. Zira biriken şey sözün kabından taşabilir. Doğrusu, söze sığmayabilir. Onun için seyreltmek gerekir. Sizi daraltan ne ise okuyucuyu da daraltabilir. Onun için üslup çok önemlidir. Suyu üfleyerek içmeniz gerekir. Eksiklik veya fazlalık konusu da elbette önemlidir. Ancak konu tam olarak bu da değildir. Olabildiği kadar mesajı doğru ve etkileyici vermek. Ancak sunilikten de uzak olmak. Konusu içimizde yükseldiği için boyu uzayan kaygı mı? Başlığı atılmış konunun kabını doldurma kaygısı mı? İkisinde de acele etmeden hakikati doğru ifade etmemiz gerekir. Yazarken bu kaygıların hepsiyle elbette yüzleşebiliyoruz. Bunların dışında farklı kaygılar da olmuyor değil. Mesela, zamanı gelmemiş yazıyı tamamlamaya zorlamak. Bu daha çok şiir yazarken karşılaştığımız durumdur. Örneğin, kısa vakitte derin bir konuyu bitirebilmek. Doğrusu bitirmeye zorlamak. Zaman çokça önemlidir. Zamanın darlığı bazen kaygıyı yükseltir. Bu da konuyu açımlamaya yardımcı olur. Bazen de fazla kaygı konuyu perdeleyebiliyor. Konusuna ve etkisine göre bu değişir. Bir diğer örnek de doğal akışı bozma endişesidir. Yerinde yapılmayan her müdahale buna neden olabiliyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Beğenimize ve duygumuza hitap eden şey ise çok boyutludur. Ancak en önemli öğesi galiba özgünlüktür. Özgün olmayan çoğu anlatı ötelenme riskiyle karşılaşabilir. Çok iyi bir hikâye, kolayca sıradanlaşabilir. Veya alelâde bir olay özgünlüğüyle öne çıkabilir. Dolayısıyla bu noktada en kısa cevap: üsluptur. Yine, yapaylık, moda ve öykünmeden uzak olmasıdır. Sahici olmasıdır. Konuyla üslubun birbirini kabul etmiş olmasıdır. Yine konuyla üslubun birbirini sevmesidir. Bunun dışında hissiyatınızı celp etmesidir. Müzikte de öyledir. Çok iyi icra edilmekten ziyade duygusunu verebilmek…İyi bir eserin iyi icra edilmesi de yetmez. Ona gönlü de eklemek gerekir. Belki daha doğrusu, gönülden taşması gerekir. Ne eksik ne fazla…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>10) Dergilerin önemi hakkında özellikle Kültür Ajanda dergimiz bağlamında neler söylersiniz? Başka bir taraftan dergiciliğin edebiyata ve özel anlamda sizin edebiyatınız anlayışınıza katkıları nelerdir? Dergide aktif faaliyetler yazı dünyasına karşı nasıl bir katkı sağlamaktadır?</i></b></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dergiler birer atölye gibidir. Kelimeler, duygular ve düşünceler bu atölyede şekillenir. Bakıldığında kitapların da daha çok buralardan çıktığını görebiliriz. Bu bakımdan dergilerin en önemli yanı dinamizmi barındırmasıdır. Dergicilik yola çıkmaktır. Yola çıkmadan yol hakkında konuşmamaktır. Bu bakımdan dergicilik büyük ölçüde sahiciliktir. Bu sâhici yaklaşım etrafına ışık tutar. Diğer taraftan dergiciliğin en önemli yanı sürdürülmesidir. Yazarına da devamlılık sağlar, okuruna da. Yazar-okur etkileşimini karşılıklı sağlaması da ayrı bir güzelliktir. Kültür Ajanda da bu misyon ve vizyona sahip bir dergidir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Aslında naçizane, bizde şiir düzyazıdan bir adım öndeydi. Doğrusu hayatımızda önce şiir vardı. Ancak dergicilik sayesinde nesir alanını yeniden keşfettik. Bu sayede hayatla edebiyat daha sâhici zeminde birleşmiş oldu. Sınırlarını bilmediğimiz bir alanı yakından tanımış olduk. Nihai olarak şunu diyebiliriz. Dergiler herkesin kendi yemeğini pişirdiği büyük bir mutfak gibidir. Sofra kurulduğunda okur, yazar, editör ve yayıncı aynı sofraya oturur. Burada sıhhat ve içtenlik bulur.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>11) Filistin'de yaşanan vahşet bağlamında dünyanın yaşadığı açmazlara karşı biz Müslümanların gönül perspektifinden neler sunabiliriz? Başka bir ifadeyle Filistin-Gazze üzerinde oynanan oyunlara, İsrail’in, Amerika’nın saldırısı hakkında gönül diliyle neler söylersiniz? İslam toplumlarının dün olduğu gibi bu gün de yaşadığı çıkmazları göz önüne alırsak geleceği nasıl okuyorsunuz?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Doğrusu şu ki gönül perspektifinden bakmakta zorlanıyoruz. Öncelikle insan olarak zorlanıyoruz. Ancak insan olarak en çok Müslümanlar zorlanıyor. Müslümanlığın kardeşlik hukukundan kaynaklı acımız ise bambaşka. Görünenden çok öte bir tablo olduğunu söylemeliyiz. Gönül perspektifinden sağlıklı bakmak ise çok zor. Oradan dünyaya bir mesaj vermek daha zor. Gönül penceresinden örnek olmak kesinlikle birikimle alakalı. Birikim de yaşantıyla yakından ilgili. İçselleştirmek ile ilgili. Bunu yapabilirsek ilave bir gayrete de gerek kalmayacak. Zira hakiki olan zaten etkileyiciliği bürünebilecek. Elbette muhatabının nasibi ölçüsünde…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Elbette meseleyi girift hale getirmek değil amacım. Yeterince derin bir konu. Ancak içimize sinmeyen hangi yaklaşımla mesaj verebiliriz? Üzülerek, Müslüman kimliğimizle maalesef en yakınımıza uzakta kalabiliyoruz. Bunun yanında uzağa da yakınlık kesp etmeye çalışıyoruz. Bu olmamalı mı, elbette olmalı. Peki, bu ne demek? Fazlaca canı tez tutumlarla gündemi yaşıyoruz. Gündem ise kendiliğinden veya bilinçli olarak arkaya itilebiliyor. O vakit biz de meseleleri kolayca arkaya itiyoruz. Bu bize normal gelebiliyor. Bir hakikat olarak şunu söylemek gerekir. Yapılan güzel işler devam etmeli. Örnek olma gayreti de herkes için devam etmeli.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ancak mevcut tablo hakkaniyetle şöyle: Gündem avcılığımız ayağımıza ziyadesiyle dolanıyor. O nedenle mesafe kat edemiyoruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gündem ile gönül arasında zaman uyuşmazlığımız var.</div><div style="text-align: justify;">Gündem ile gönül arasında perdelerce engelimiz var.</div><div style="text-align: justify;">Gündem ile gönül arasında doku uyuşmazlığımız var.</div><div style="text-align: justify;">Söylüyor isek dostane söylememiz gerekir: Öncelikle bu doku uyuşmazlığını onarmamız gerekiyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>12) Son olarak, yazmaya dair projeleriniz nelerdir?</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yazmaya dair projeler elbette insanın kafasında belirebiliyor. Proje bir işin adını belirlemek açısından önemlidir. Planlama da öyledir. Ne var ki hayatın ritmi başkaca şekillenebiliyor. Buradan bakınca her şey yerini nasibince buluyor. Bugünden bakınca şiire dair bir proje gözüküyor. Şu ana kadar yazılanların derlenmesi gibi. Belki de düzyazıların derlemesinden oluşan bir kitap...Ama kitap yazmak için olmamalı. Beliren bir şey zaten kendi yerini buluyor. Ve nihayet vaktini bekliyor. Belki bir yerde demleniyor. Ahengine müdahale edince dem zarar görüyor. Bazen de müdahale edilmediği için zarar görüyor. Orta yolu ahvaline göre bulup uygulamak gerekiyor. Ahengiyle beraber bir yolunu bulmak lazım geliyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>- Kültür Ajanda dergimiz için yaptığımız bu güzel söyleşi dolayısıyla size çok teşekkür ediyorum. Uzun soluklu olmasını temenni ettiğim yazarlık yolculuğunuzda başarılar dilerim.</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Rica ederim efendim. Hem size hem kıymetli editörümüz ile yayın ekibine hem de emeği geçen herkese kalbi teşekkürlerimi sunuyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bize bu imkanı verdiğiniz için...Emeğiniz için…Gönüldaşlığınız için…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Biyografi</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>2007 yılında Fırat Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünden mezun oldu. 2010 yılında Bozok Üniversitesi Eski Türk Edebiyatı alanında Yüksek Lisans derecesi aldı. Akabinde Ankara Üniversitesi Fars Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalını başarıyla tamamladı. Uzun yıllar şiir ve düzyazı çalışmalarına devam etti. Bu alandaki çalışmalarını çeşitli dergilerde yayımlamaya devam etmektedir. Ayrıca mûsîkî ile ilgisini de çeşitli vesilelerle sürdürmüştür. Bu mecrada daha ziyade icra tarafında yer almaktadır. Diğer yandan derleme ve araştırma faaliyetlerini de yürütmektedir. 2007 yılından itibaren memuriyet hayatına devam eden yazar, diğer yandan editörlük ve yayına hazırlık çalışmalarında da bulunmuştur. Buna binaen Osmanlı Türkçesi, Divan Şiiri, Fars Şiiri ve nesri bağlamında inceleme ve değerlendirme faaliyetlerini de farklı vesilelerle sürdürmektedir. Söz konusu bu çerçevede yazar, Ekim 2023'te Solmaz Ahmadzâdeh ile birlikte "Fars ve Türk Edebiyatında Dil / Gönül Kavramı” (Klasik Metinlerden Örneklerle) başlıklı kitabı yayımlamıştır. Adı geçen kitap, Mukayeseli Edebiyat bağlamında kapsamlı ve özgün bir inceleme-değerlendirmeyi içermektedir.</i></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbGA9WSqLMlGKFRyuU8yO_ziGUWzMhckPoVmk4Iky2gmiu8wGG6yMRq4mE56Gm1xL2H1zqr0MrZEfNCmGO59vAiKzV9qwlvuZiXLJVACiBT5piTJmRWQEmMF7kID1APJEelMq9BK-4ur6KzVEmMVlFykGi3zh4AnaDfMQABqP75SDRlqmcO-YqVpT5oQ/s1600/k%C3%BClt%C3%BCrajanda%20kapak.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbGA9WSqLMlGKFRyuU8yO_ziGUWzMhckPoVmk4Iky2gmiu8wGG6yMRq4mE56Gm1xL2H1zqr0MrZEfNCmGO59vAiKzV9qwlvuZiXLJVACiBT5piTJmRWQEmMF7kID1APJEelMq9BK-4ur6KzVEmMVlFykGi3zh4AnaDfMQABqP75SDRlqmcO-YqVpT5oQ/s1600/k%C3%BClt%C3%BCrajanda%20kapak.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1248" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbGA9WSqLMlGKFRyuU8yO_ziGUWzMhckPoVmk4Iky2gmiu8wGG6yMRq4mE56Gm1xL2H1zqr0MrZEfNCmGO59vAiKzV9qwlvuZiXLJVACiBT5piTJmRWQEmMF7kID1APJEelMq9BK-4ur6KzVEmMVlFykGi3zh4AnaDfMQABqP75SDRlqmcO-YqVpT5oQ/w500-h640/k%C3%BClt%C3%BCrajanda%20kapak.jpg" width="500" /></a></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtI-QxrbQkkCCT8psOWHt2aveysnWt56K7sDqh83S-_erCM_SOEJf61XksYYLtehOyla3NrApgl3TTfYSdg5xcdZuRV2tDWg8wDnsKuS56XSv0BBZLvg3IRJOYudeQrqcDX_fq-EATVUWNVcskcSXbqemKoTixrbKPW1uk9Y2MimatDlcboSkdSXLZUw/s1070/i%C3%A7indekiler.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1070" data-original-width="836" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtI-QxrbQkkCCT8psOWHt2aveysnWt56K7sDqh83S-_erCM_SOEJf61XksYYLtehOyla3NrApgl3TTfYSdg5xcdZuRV2tDWg8wDnsKuS56XSv0BBZLvg3IRJOYudeQrqcDX_fq-EATVUWNVcskcSXbqemKoTixrbKPW1uk9Y2MimatDlcboSkdSXLZUw/w500-h640/i%C3%A7indekiler.jpg" width="500" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhapaFoF_CXkKW7L6JgOb-lgwe7ltddLvRXcclVOEOZ132jA-9aV97Dch5pAgD4GVbUZB2xZ8IjWl3140ExpUpHpzdQDmfUCEamSY-SEEP2aZYz_SACJ82gk5vIXCN6NMWSfcZtiP2ejAy83oOUlAINffBOKZegjwcWdFRubBZ79AZ1WhH4_T-fu5Oeww/s1058/s%C3%B6yle%C5%9Fi1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1058" data-original-width="838" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhapaFoF_CXkKW7L6JgOb-lgwe7ltddLvRXcclVOEOZ132jA-9aV97Dch5pAgD4GVbUZB2xZ8IjWl3140ExpUpHpzdQDmfUCEamSY-SEEP2aZYz_SACJ82gk5vIXCN6NMWSfcZtiP2ejAy83oOUlAINffBOKZegjwcWdFRubBZ79AZ1WhH4_T-fu5Oeww/w506-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi1.jpg" width="506" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK00Y7-GoT6lcvYnrdEUeimtap6Hdn44z9KaTfyzr54Dz_W1FfOKDLUQEbl9_Z9zvWK8p2wi2oIsU7pIYbuh8q5eoBMQ6Xuxd987oV1SQrMFKUtSN45N2yzmkVbM0zGyzPIR5DH67GfSsbmTo9ylSCwNuqD8NeB78_S6Vwm3SyEGT4M5OqHnmWw4avjQ/s1072/s%C3%B6yle%C5%9Fi2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1072" data-original-width="842" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK00Y7-GoT6lcvYnrdEUeimtap6Hdn44z9KaTfyzr54Dz_W1FfOKDLUQEbl9_Z9zvWK8p2wi2oIsU7pIYbuh8q5eoBMQ6Xuxd987oV1SQrMFKUtSN45N2yzmkVbM0zGyzPIR5DH67GfSsbmTo9ylSCwNuqD8NeB78_S6Vwm3SyEGT4M5OqHnmWw4avjQ/w502-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi2.jpg" width="502" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrvhb3kpVYi0XEtcbseItkzPKUyeQbj-AoZi6ANMIJ2zwgItXaeXybIR7KABJfDqDDtZlasmkkTg0XyJNvZECyEna7zUlX8MIIGrTPswKVBaSxjOBZvVmqlYw-hzlcdrEAVpyiKPbSLO1xE1I5yL_qgFy3X3lXhDmq9TWEn2tb-FGFPATt-GfAFvaxXg/s1074/s%C3%B6yle%C5%9Fi3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1074" data-original-width="836" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrvhb3kpVYi0XEtcbseItkzPKUyeQbj-AoZi6ANMIJ2zwgItXaeXybIR7KABJfDqDDtZlasmkkTg0XyJNvZECyEna7zUlX8MIIGrTPswKVBaSxjOBZvVmqlYw-hzlcdrEAVpyiKPbSLO1xE1I5yL_qgFy3X3lXhDmq9TWEn2tb-FGFPATt-GfAFvaxXg/w498-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi3.jpg" width="498" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhurq9DehEAqRAbEQ6QJV0YgrBMnFUUSay-pVgNRHsmCzM3GViTazz7V6ozEaWxZzBJLuJWCcCr3OGJjz0cIdaZD4OJ4c5QnoC29z1vd43DPBNWK17bax2j2JBW__q-ixZWnAf2G3enzWBbQLOKmAQkDpB-NVF7AkhsrgSwbwZ8GjY7fsvJVI19WOYpZg/s1076/s%C3%B6yle%C5%9Fi4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1076" data-original-width="840" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhurq9DehEAqRAbEQ6QJV0YgrBMnFUUSay-pVgNRHsmCzM3GViTazz7V6ozEaWxZzBJLuJWCcCr3OGJjz0cIdaZD4OJ4c5QnoC29z1vd43DPBNWK17bax2j2JBW__q-ixZWnAf2G3enzWBbQLOKmAQkDpB-NVF7AkhsrgSwbwZ8GjY7fsvJVI19WOYpZg/w500-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi4.jpg" width="500" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisR40AOkImxLdRylt3IF8af7LLitcuv7IuvAIfExjLNz2_A0GpVYc4f2Yl68CyWgDrfu6vBV2QcPMxhckJwZ55xetT9LuXLy-kO1LwJaUuzd72JFndCyTLnBPOrT6yHUauxQHr1noUFfeVrToZp45Lrdb8d-jyM63iBgLgDFYm0IzpmgyoYRwHP186Og/s1080/s%C3%B6yle%C5%9Fi5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="838" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisR40AOkImxLdRylt3IF8af7LLitcuv7IuvAIfExjLNz2_A0GpVYc4f2Yl68CyWgDrfu6vBV2QcPMxhckJwZ55xetT9LuXLy-kO1LwJaUuzd72JFndCyTLnBPOrT6yHUauxQHr1noUFfeVrToZp45Lrdb8d-jyM63iBgLgDFYm0IzpmgyoYRwHP186Og/w496-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi5.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiukIm02cVj9v0OoF4RC04BQR3UIIG7XvqBC7m7_ds6ZcLWTkNZkZXFcViPeT7qt-CP1u6e5PVr_ZFmlET-RzlsCsJKWaSMjoF1rxox8qeESItqd-a1jv7dPH8-K3zJBA68Cpl3OKRm36oCxFk0PKIbeGwInArcnC2h-L2uMLDK32lZaTrbvj5ZARsn3Q/s1074/s%C3%B6yle%C5%9Fi6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1074" data-original-width="832" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiukIm02cVj9v0OoF4RC04BQR3UIIG7XvqBC7m7_ds6ZcLWTkNZkZXFcViPeT7qt-CP1u6e5PVr_ZFmlET-RzlsCsJKWaSMjoF1rxox8qeESItqd-a1jv7dPH8-K3zJBA68Cpl3OKRm36oCxFk0PKIbeGwInArcnC2h-L2uMLDK32lZaTrbvj5ZARsn3Q/w496-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi6.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfVCyMV9wGYmbRiMPnmmHIY2xYzYp7xnqRaP-t0f0yFSln8sT0z2AWPhl_amjjGF1c5jHLyoX3dC2gNtocVJUBS-pf2lZyuqqVhpVMPrXYMDiJAs03EOPmgA6fDqZVgktRIxLa-8nh_T73QfiyFKa570Xm_sbNOKwj9PmCcAFsxdiQ2p14o7clgDcPoA/s1076/s%C3%B6yle%C5%9Fi7.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1076" data-original-width="838" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfVCyMV9wGYmbRiMPnmmHIY2xYzYp7xnqRaP-t0f0yFSln8sT0z2AWPhl_amjjGF1c5jHLyoX3dC2gNtocVJUBS-pf2lZyuqqVhpVMPrXYMDiJAs03EOPmgA6fDqZVgktRIxLa-8nh_T73QfiyFKa570Xm_sbNOKwj9PmCcAFsxdiQ2p14o7clgDcPoA/w498-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi7.jpg" width="498" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm3qUtFdtjI0WIBrqXvOaLKt2KnfJLDpYAJRbDOQ0PEetfDUauV6f9B8NPq-kwRxxyJD4c8o5LtmhqUsQAwQbpaZmxXC_o7vr4f3RFFgee3r7VXfZhJ6fgVq2RsZPskaIoeGZ6VLj62A8ivGY_N48YZAm_gEtJclCP1DVbV1FR595i7EoAO82EwUB4jQ/s1076/s%C3%B6yle%C5%9Fi8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1076" data-original-width="834" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm3qUtFdtjI0WIBrqXvOaLKt2KnfJLDpYAJRbDOQ0PEetfDUauV6f9B8NPq-kwRxxyJD4c8o5LtmhqUsQAwQbpaZmxXC_o7vr4f3RFFgee3r7VXfZhJ6fgVq2RsZPskaIoeGZ6VLj62A8ivGY_N48YZAm_gEtJclCP1DVbV1FR595i7EoAO82EwUB4jQ/w496-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi8.jpg" width="496" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://kulturajanda.com.tr/?magazine=ibUPZn849pXkcTmmyOiN" target="_blank"><b>https://kulturajanda.com - sayı 124, Mart 2024</b></a><br /></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-3283584321223518582024-02-23T08:33:00.000-08:002024-02-23T08:33:55.796-08:00Matematikten Şiire - Vedat Güneş<div style="text-align: justify;"><b>Matematikten Şiire: Vildan Poyraz Coşkun'un Bir Yüzü Esmer Kitabı Üzerine</b></div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b><i>Vedat Güneş</i></b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">90’lı yıllar. Özel bir radyoda şiir programı yaptığım zaman. Konuk, Hisarcılık akımının temsilcisi ve Hisar Dergisini yöneten Mehmet Çınarlı (Allah rahmet eylesin).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“Dergiye bir kadın şiir göndermiş. Henüz yayınlamamıştık. Dergideki odamda otururken iki kadının beni görmek istediğini söyledi sekreterimiz. Daha ben cevap vermeden hışımla içeri girdiler. Onlara bakınca anne kız olduklarını düşündüm. Doğruymuş. ‘Kızımın şiirini niçin yayınlamadınız? Söyleyin, kızlar mı güzel şiir yazar, erkekler mi?’</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu soru karşısında; ‘Erkekler… Bizler güzel kadınlara bakar güzelliklerini dile getiririz. Kızlar, bizim gibi takul-tukul erkeklere bakıp ne yazacaklar’ diye cevap verdim.”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu anekdotun ses kaydı da bende mevcut. Ve diyorum ki “Mehmet Çınarlı şimdi yaşasaydı kesinlikle böyle düşünmezdi.”</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bunu niye anlatıyorum? Son zamanlarda şairelerin kaleminden çıkan şiirleri görünce çok güzel şiirlerin onlar tarafından yazıldığını görüyorum. Haklarını yememek gerekir…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“işgale uğrayan uzun bir gece</div><div style="text-align: justify;">ardından tan vakti</div><div style="text-align: justify;">çöküverir omuzlarıma yorgunluk</div><div style="text-align: justify;">dünü bugünü</div><div style="text-align: justify;">sorgulama zamanı enikonu” (syf.5)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Vildan Poyraz Coşkun, hem matematik öğretmeni, hem de bir şaire!..</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Edebî türlerin kriptoso durumunda olan şiirin anlamını “Bir Yüzü Esmer” kitabındaki dizeleriyle okuyucusuna sunan Coşkun, her okuyucunun kendi anlamını bulmasını sağllıyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“yol almak gerek kürekler yüreğe batmadan” (syf.7)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“ayağa takılan taşları dizmek de var” (syf.10) diyerek bir göreve çağrı yapıyor, tuzakları da dikkate alarak:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“hangi iyiliğin eteğine tutunsak</div><div style="text-align: justify;">ense kökümüzde haramilerin soluğu” (syf. 14)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Matematik öğretmeni olması nedeniyle olsa gerek, hiçbir dize rastlantı olarak yerini almıyor dizelerinde. Matematiksel bir örüntüyle şiirini oluşturmuş Vildan hoca…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“üşürken ısıtan var</div><div style="text-align: justify;">uzakta da olsa sokak lâmbaları gibi</div><div style="text-align: justify;">ne zaman unutsam kendimi</div><div style="text-align: justify;">ay ışığı dolu gülüşler bırakıyor yâr” (syf.23)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiir bir bakıma yazılanları yaşamaktır. Yaşarsınız ve kelimelere yeni anlamlar yüklersiniz. Şairin görevi yaşar ve yaşatır, görür ve gösterir, duyar ve hisseder…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“velev ki sökülsün lisanımız</div><div style="text-align: justify;">sökülsün ki</div><div style="text-align: justify;">sokak başlarına bin şiir bırakalım” (syf. 62)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“söğüt dibinde amansız çoğalan benim</div><div style="text-align: justify;">güneşin kursağında yırtılıyor kefenim</div><div style="text-align: justify;">yığın yığın çer çöp, sırtta gam yük</div><div style="text-align: justify;">duvarın ardında kopan bedenim, hıçkırık</div><div style="text-align: justify;">zamansızlığa gebe kim bilir hangi özne</div><div style="text-align: justify;">hangi yazı, hangi pas, kir, raf ömürlük</div><div style="text-align: justify;">bitap duruyor âlem, yaban ama kavruk” (syf.56)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Eleştiriyi, aşkı, iyiliği, kötülüğü, kederi şiirlerinde ele alan Coşkun, şiiri, şairi, okuyucuyu sarmalayan naif mısralar da kurar;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“bitmiş bir günün akşamından sabaha</div><div style="text-align: justify;">teslimeliyetle eğilip secdeye varmak gaye</div><div style="text-align: justify;">yunus’un yolundan geçip hû’ya divane</div><div style="text-align: justify;">şükür ile gül bulmak olsun asıl mesele</div><div style="text-align: justify;">bir ömür demlenip tutunmak gerek” (syf.53)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sadece yaşadığı coğrafyayla da ilgilenmez ve geleceğe ümit aşılar:</div><div style="text-align: justify;">“kutsalıma dönmüş silâhların gölgesinde</div><div style="text-align: justify;">bilmezler ki sayısız kuyularda</div><div style="text-align: justify;">sayısız yusuflar var” (syf.40)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kendi gelişimini de;</div><div style="text-align: justify;">“düşerim şiirin alın yazısına (syf. 68)</div><div style="text-align: justify;">“bilmediklerim büyütecek beni” (syf. 51)</div><div style="text-align: justify;">“çatı katı çatı kazanı</div><div style="text-align: justify;">ceviz sandığında unutulmuş</div><div style="text-align: justify;">bir masal doğuyor kalbime” (syf. 23) mısraların da anlatır ve ekler:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">“dumanı bol</div><div style="text-align: justify;">Keskin bir fincan kahve lazım bana</div><div style="text-align: justify;">Yok yok</div><div style="text-align: justify;">Keyfimi geri getirecek</div><div style="text-align: justify;">İncecik belli bardakta</div><div style="text-align: justify;">Çay olsun hele</div><div style="text-align: justify;">Bir de içimi boşaltan kalemim” (syf. 50)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiir, okuyucu da bir karşılık bulmalı. O karşılığı Bir Yüzü Esmer de görmek mümkün.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Vildan Poyraz Coşkun’u kutluyor, yeni şiirlerini bekliyoruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bir Yüzü Esmer, KDY, İstanbul, 2022</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">https://gercektarih.com.tr/matematikten-siire-vildan-poyraz-coskunun-bir-yuzu-esmer-kitabinin-incelenmesi/</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8qjsVwIR9FNxGXGPX0m1a6pxxjvHsvW0cJzk-a5BHmxb4n1qGQ2nVrKIfgM6dzJNNWwX8sJdh_3G0YvvCi-3i_2n-7vxy4aCoUWQI7K6VqTt6SpVk2MeYRRjYalLd7MCAnuHpXslr8S_hFoUA00aQzjVqtCsjBMSW_lUqWUxha4x3_ESBAsQnuPx87g/s720/FB_IMG_1708705287407.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="404" data-original-width="720" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8qjsVwIR9FNxGXGPX0m1a6pxxjvHsvW0cJzk-a5BHmxb4n1qGQ2nVrKIfgM6dzJNNWwX8sJdh_3G0YvvCi-3i_2n-7vxy4aCoUWQI7K6VqTt6SpVk2MeYRRjYalLd7MCAnuHpXslr8S_hFoUA00aQzjVqtCsjBMSW_lUqWUxha4x3_ESBAsQnuPx87g/w400-h225/FB_IMG_1708705287407.jpg" width="400" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-25114549338127824002024-02-18T23:14:00.000-08:002024-02-18T23:14:36.969-08:00Müzmin Susuzluk<div style="text-align: justify;"><b>“Müzmin Susuzluk” Bağlamında Bursa</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Müzmin Susuzluk" Yazar Halil Ziya Doğruöz'ün, Ötüken Neşriyat etiketiyle 2023 yılında okurlarıyla buluşturduğu ilk uzun hikâye kitabıdır. Ahmet Hamdi Tanpınar Edebiyat Ödülünü, 2020 yılında almış bir eser. Yetmiş iki sayfa ile sadece bir uzun hikâyeden oluşmaktadır. Kitap, Abdülhak Hâmid’in “Ben gam yiyorum, beni yiyor gam/ Yâ Rab, ne garîp mâidem var” beyitiyle, sözüyle girizgâh yapılıyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hikâye, Bursa'da geçmektedir. Bursa’nın Muradiye, Hisar’ında eski Bursa evlerinin inci bir gerdanlık gibi sıralandığı dar sokağında bulunan Vahdet Apartmanında geçmektedir. Çok geride olmayan, günümüze yakın bir zaman diliminde, hikâye başkahramanının çocukluğu, gençliği konu edinmektedir. Bu çerçevede mahalle, şehir ve aile kültürünün işlendiği, gerçek bir yaşanmışlık olduğu izlenimi vermektedir. Veya gerçeğe yakın bir hikâye olduğunu söyleyebiliriz. Daha çok sahici karakterlerle çevrelenmiş bir insan hikâyesi desek de yeridir. Bunu en iyi yazar ve yakınları bilecektir muhakkak ama benim izlenimim bu yönde. Başka bir ifadeyle hikâye başkahramanı bir fiil yazarın kendisi olabilir veya tanıdığı bir yakını üzerinden anlatımlar kurgulanmış olabilir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bursa şehir belleğini oluşturan birçok yere ve mekâna da yer verilir. Özellikle eski Bursa'nın periferisindeki semtleri, mahalleleri ve birçok mekân buna dâhildir. "Yeşil Mahalle, Yeşil Cami, Yeşil İmareti, Namazgâh, Emirsultan, Setbaşı, Heykel, Maksem, Şehreküstü, Altıparmak, Çekirge, Tophane, Muradiye, Alacahırka, Irgandı Çarşısı, Kayhan, Uzun Çarşı, Tuz Pazarı, Tahtakale, Çelebihan Konağı, Pınarbaşı Mezarlığı, Uludağ, Kirazlıyayla, Bat Pazarı, Kafkas Pastanesi, Ahmet Vefik Paşa Tiyatrosu, Necati Bey Kız Enstitüsü, Burç ve Yazıcıoğlu Sinemaları, Sönmez İş Sarayı, Arap Şükrü Sokağı, Balıkçı Reşat'ın Meyhanesi" gibi birçoğunu sıralayabiliriz. Bursa’nın meşhurlarından “İskender, şeftali, kestane şekeri, evliyası, türbeleri, kaplıcaları, dağı, hanları, hamamları, havlusu, dokuması, ipeği, tahanlı pidesi, çantığı, sıcak esen lodosu” gibi birçoğuyla bu muhteviyatı genişletebiliriz. Bursa tarihinde Muradiye Türbesiyle alakalı şunlar söylenir; “…Muhteşem Yüzyıl dizisi ile Mustafa’nın hikâyesini öğrendi insanlar. Ama Cem Sultan ve burada yatan daha nice mağlubun hikâyesini bilmezler halen. Bir mağluplar kabristanıdır Muradiye Türbesi. Tanpınar’ın “sabrın acı meyvesi” Yakup Kadri’nin “dakikalara dur diyebileceğimiz yer burasıdır” dediği yerdir…” (s. 56) Gibi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yazar, anlatımında dün ile bu günün lisanını harmanladığını görmekteyiz. Kullanılan kelimelerin bir kısmına bakacak olursak bu birlikteliği görebiliriz. “mâide, replik, vermilyon, josefin, kompliman, demagoji, mürekkep, metazori, anksiyete, klostrofobi, tefarik, dürzü, rijit, mütemadi, zargana, marküteri, kıvana, jenerik, mendebur, motto, gudubet, matah, maaile, istavroz, müzmin, radde, letarjik” gibi birbirinden farklı birçok kelimeyi sıralayabiliriz. Yer yer benzetmelere de yer verilir. Mesela “…Rahmetlinin tokadı çarşı çeşmesi gibiydi. Herkesler nasiplenmiştir” (s. 20) Örneğinde olduğu gibi gürül gürül akan Çarşı Çeşmesi ile bir insanın celallenmesi ve herkesin kullanıyor olması benzetilmektedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Anlatım dilinin bir kısmını Bursa bağlamında değerlendirebiliriz. Bursa’ya ait bazı söylencelere de yer verilir. Mesela 99 depreminde Emir Sultan Hazretleri’nin sandukasını kaldırıp kabrinden çıktığını ve Emir Sultan Camii’nin şadırvanında abdest alıp Bursa’nın yıkılmaması için dua ettiğini gören bir zattan bahsedilir. Bursa’nın dokusunda sadece Müslümanlar yoktur elbette. Bursa, tarihten gelen özelliğiyle çok etnisiteli ve çok kültürlü şehirlerimizden birisidir. “Bütün büyük medeniyetler, büyük göçler sonrası doğmuştur” diyen İbn-i Haldun’u haklı çıkaracak şekilde bir kültür birikimine sahiptir. Kadim şehir, kültür şehri, adına türküler yakılmış şehir gibi birçok olgunun içerisini dolduran şehirlerimizden biri olduğunu söylesek abartmış olmayız. Her ne kadar Bursa tarihiyle, muhafazakâr dokusuyla daha önde gibi gözükse de özellikle eski Bursa’da Rum'uyla, Ermeni'siyle hatta Yahudi'siyle paylaşılan ortak hayatlar vardı. Bursalı olup da farklı etnisiteli ve farklı inanışlı Ermeni kökenli Anuş ile Rum kökenli Deka’yı hikâye kahramanlarından birer örnek olarak görebiliriz. Hikâye başkahramanının çocukluğunda maç sonlarında istavrozlu gol sevinci ve bu duruma annesinin gösterdiği tepki gibi derinlemesine bir anlatım okuru karşılamaktadır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bursa’nın yaşayan kültüründen olan Yeşil'in kedileri, komşulara lokma dağıtımı, Bursa’nın ortak noktası olan meşhur yokuşları, güzel konuşan ve muhitinin adamı olan kibar insanları, güzel giyinmenin adabımuaşeretin bir parçası olduğu kabulü gibi birçok güzelliği sıralayabiliriz. “Kedi enciğini kaybetse bulamaz” (s. 63) Sözü bir Bursa söyleyişi olsa gerek. Bursa’nın o meşhur soğuğu da anlatımlarda yerini almaktadır. “Martın onundan şubatın sonundan kork” Bursa’ya özgü bir atasözü olduğundan bahsedilir. Kışın kat kat lahana gibi giyinen insanlar bu soğuğa atfedilen en önemli bir söz olduğunu söyleyebiliriz. Bu arada Bursa’nın içliklerinin de meşhur olduğunu söyleyebiliriz. Kırçıllı kedi, tekir kedi gibi kedi türlerine değini, köpek tenyası, köpek kist aşısı gibi konularla Bursa’da yaşayan sokak hayvanlarına yönelik değinilerinde olduğunu görmekteyiz. Fesleğen, nane kokuları, cumbalı evler, Arnavut kaldırımları gibi birçok güzelliklerle bu listeyi pekâlâ çoğaltabiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bunlardan daha da önemlisi; hikâyenin Bursa anlatımımın, vurgusunun ehemmiyetine dikkat çekebiliriz. Bursa ile alakalı; “Bursa’da su, çeşmeden içilir” slogan sözü dikkat çekicidir ve bu su konusu üzerinde bolca durulmaktadır. Evliya Çelebi’nin Uludağ’ın suyunu âbıhayata benzetmesi bunlardan sadece birisidir. Konuşmalarda geçen “efendime söyleyeyim” mottosuyla, giriş cümlesiyle başlama ve tekrar tekrar hikâyenin bölümlerinde işlenmesi ayrı bir dikkat celp etmektedir. Bursa'nın dünüyle maruf, yolu bir şekilde Bursa’dan geçmiş tanınmış veya tanınmamış birçok isimle de karşılaşmaktayız. “Siyami Ersek, Doktor Ramiz, Hafız Mustafa Amca, Gülgün Hanım, Süheyla Teyze, Müteahhit Vahdet Bey, Arap Şükrü, Balıkçı Reşat, Anuş ve Deka Teyze, Mimar Emin Onat, Meşhur Pir Kurukahvecisi, Rezzan, Cihangir, Kalfa Tuncay” gibi isimleri ilk aklıma gelenler olarak sıralayabilirim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bursa bağlamında yitirilen kimi değerler de anlatımlara dâhil edilir. Eski Bursa’dan gelen bir gelenekte, hastaların, yaşlıların kucağında yetimleriyle kalanların yakacakları taşınmadan kimse kendi odunlarına, kömürlerine el sürmezmiş mesela. Ama şimdilerde amiyane tabirle kim kime dum duma, nerede eski Bursa diyesi geliyor insanın maalesef. Ek olarak, hikâyede sadece başkahraman konuşur. Aynı zamanda anlatıcıda olan başkahraman, diğer karakterleri sadece anlatır, konuşturmaz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Anlatımda kısa etkili cümlelerle yol alındığını görmekteyiz. Merak duygusunu fazla törpülememe adına hikâye içeriğine en azından konu ve karakterler boyutuyla girmemeye çalıştım. Konu muhteviyatının biraz mütebessim-umutvar biraz da hüzünlü olduğunu söyleyebilirim en azından. Hikâyede yer alan karakterlerin daha çok şehircilik bilincine erişmiş kişiliklerden belirlenmiş olduğunu söyleyebiliriz. “İnsanın en büyük erdemi şehir kurmaktır” diyen Platon’dan bu tarafa bu erdemi besleyen şehirli, şehir yerlisi, şehir müdavimi olmaya devam edecektir. Her yeni gelen şehirliyle beraber yeni nevrestelerin şehre katacağı yeni yeni değerler de olacaktır muhakkak. Bursa, her türden olumlamalara karşılık son zamanlarda metropolleşen şehirlerden, köyleşmeye yüz tutmuş şehirlerden nasibini de almış gözüküyor maalesef. Olumlu ve olumsuz her cihete rağmen, kalemin kasılmadığı bu samimi anlatımda müzmin şehir susuzluğunu giderecek hoş bir hikâye okudum diyebilirim. Tavsiye ederim. İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">13.02.2024</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgahJJPcPMMgSTarxb8Q2qg7tnXYjs9BbTCVU7shDGuWt0HCljF2cfHYWsefsfJrn95wC6zEcPwrp2eMEEuQWsWDf9lE5b4H4-f43_p29sEd-r-QuC4hNBlhMFf8odyQXxHAzmh4fN3xQLc7R2yW8kI3No6Xl5C0agI_gVLY84oeQfTZpz30nxja7T3Dw/s4160/IMG_20240211_180210_183.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgahJJPcPMMgSTarxb8Q2qg7tnXYjs9BbTCVU7shDGuWt0HCljF2cfHYWsefsfJrn95wC6zEcPwrp2eMEEuQWsWDf9lE5b4H4-f43_p29sEd-r-QuC4hNBlhMFf8odyQXxHAzmh4fN3xQLc7R2yW8kI3No6Xl5C0agI_gVLY84oeQfTZpz30nxja7T3Dw/w480-h640/IMG_20240211_180210_183.jpg" width="480" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-44524843809700648312024-02-14T00:35:00.000-08:002024-02-14T01:41:10.642-08:00"İlkay Coşkun" kitapları - Mehmet Gözükara<p><b>Mehmet Gözükara - (Elbistan - 14.02.2024)</b></p><div style="text-align: justify;">İlkay Coşkun bir güzel insan. 1971 Yozgat / Çayıralan doğumlu. Bir kamu kuruluşunda mühendis olarak görev yapmaktadır. Edebiyatla iç içe geçen bir ömür sürmektedir. Radyo Hilal'de "İlkay Coşkun'la edebi sohbetler" isimli programı hazırlayıp sundu. Sivas'ta çıkan İRADE gazetesinde köşe yazarlığı yaptı. Eserlerinin bazıları Ukrayna Kiev üniversitesi akademik çalışmalarına konu oldu ve Ukraynacaya çevrildi. 30'u aşkım dergide ve kitapta şiirleri ve yazıları yayınlandı. Halen kamu kuruluşunda mühendis olarak çalışmaya devam ediyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sivas Belediyesi'nin 2010 yılında yayınladığı Muhsin Yazıcıoğlu'na ithaf edilen şiirlerin yer aldığı "Sonsuzluğa Yürüyüş" -benimde şiirimin yer aldığı- isimli kitabı 14 yıl sonra bana ulaştıran İlkay Coşkun hocama çok teşekkür ediyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">'Sonsuzluğa Yürüyüş'ü gönderirken kendi eserlerinden ve katkı sunduğu eserlerden de bir gül destesi yapmayı ihmal etmemiş sağ olsun.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sağ ol, var ol, aşkın dile geldiği yürek coşkun dinmesin Coşkun hocam.</div><div style="text-align: justify;">Edebiyatımıza bunca katkı veren İlkay Coşkun hocamı tebrik ediyor, selam, sevgi ve muhabbetle selamlıyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeIqDQP9cQSqbGhVMfzTBPgYN6P1rxfAqKk0lBDagTJrBx6rIO3SwrqmhapuYS1zoCQDZvCjlectcMhTIiXQkT0U-ZLr6Bm61sVyyFC-p8RpEebHjERQgLgTkzne5uh7keZLz25DxS9F2Nz-bKn8XLUoLLXpMgHu15uZdc6clG8FD0kanMtrLqH-8NyA/s720/FB_IMG_1707898317535.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="647" data-original-width="720" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeIqDQP9cQSqbGhVMfzTBPgYN6P1rxfAqKk0lBDagTJrBx6rIO3SwrqmhapuYS1zoCQDZvCjlectcMhTIiXQkT0U-ZLr6Bm61sVyyFC-p8RpEebHjERQgLgTkzne5uh7keZLz25DxS9F2Nz-bKn8XLUoLLXpMgHu15uZdc6clG8FD0kanMtrLqH-8NyA/w400-h360/FB_IMG_1707898317535.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4gV4XqHWlmP71IO873-OUXITcAoovdopf2zoUYmaB-Kzt9uxtt_dSbOBiKZPQeG-xQwrS3hbHPu0H8y0HyDAEp07H-MyFfM019HA0QjO_whiXQuiVihMV4qPXWH48_c75l-8ZuTVecfR49ezjYhPNVnx2V0KzujZNJUdqIve_iLgwpcGm4FrwWvkM7A/s1269/Screenshot_20240214-111513.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1269" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4gV4XqHWlmP71IO873-OUXITcAoovdopf2zoUYmaB-Kzt9uxtt_dSbOBiKZPQeG-xQwrS3hbHPu0H8y0HyDAEp07H-MyFfM019HA0QjO_whiXQuiVihMV4qPXWH48_c75l-8ZuTVecfR49ezjYhPNVnx2V0KzujZNJUdqIve_iLgwpcGm4FrwWvkM7A/w364-h640/Screenshot_20240214-111513.jpg" width="364" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-20334936405143070842024-02-13T00:22:00.000-08:002024-02-13T00:28:11.345-08:00"Cenne" Hakkında - Yaşar Akgül<div style="text-align: justify;"><b>"Cenne" Hakkında - Şair Yaşar Akgül</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlkay Coşkun dostumun 70 kadar yazıdan oluşan 155 sayfalık Denemeler kitabı Cenne'yi okudum. Ne yalan söyleyeyim denemelerin bu kadar sağlam ve güzel olacağını tahmin etmiyordum. Hemen her konuda, her alanda yazılmış çeşit çeşit denemeler. İlk okuduğumda önemli ve güzel bulduğum denemelere kendimce işaretler koyuyordum ama baktım ki olacak gibi değil, nerdeyse tamamını işaretleyeceğim, vazgeçtim. Yeni yeni, belki de benim yeni duyduğum birçok sözcük var kitapta. Yeni yaklaşımlar, farklı yorumlar. Yazılar yormuyor insanı ama bu onun harcıalem olduğundan değil sadeliğinden. Ben severek okudum. Umarım siz de alır siz de keyifle okursunuz Cenne'yi. Tekrar teşekkürler İlkay Coşkun kardeşim. Gönlünüze sağlık, kaleminize bereket. Selamlar ve dualarımla. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Yaşar Akgül</b></div><div style="text-align: justify;">Kilis / 12.02.2024</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBAG7HiLlgqKduW4Jtuo2eN62phJZX_YE7mlE1HvBHTPOHwZxSqjC_xEA6HnWnIi5JNmZ5JqPTxQlFGqCB0_rIuogXgNk0moR3bs-6M25_X3bFWSfKjQHHRmTPrlr_FVwuC2i08vkSdY4aYzFsgx6LS9qf8Q41pPicXFNug0pULPqk63eGOVO1JX10wA/s960/thumbnail_FB_IMG_1707809300185.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBAG7HiLlgqKduW4Jtuo2eN62phJZX_YE7mlE1HvBHTPOHwZxSqjC_xEA6HnWnIi5JNmZ5JqPTxQlFGqCB0_rIuogXgNk0moR3bs-6M25_X3bFWSfKjQHHRmTPrlr_FVwuC2i08vkSdY4aYzFsgx6LS9qf8Q41pPicXFNug0pULPqk63eGOVO1JX10wA/w480-h640/thumbnail_FB_IMG_1707809300185.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw8WXSXI8O8kS2PNC7E0zzBnRFCqLdoMroacLOkrokCkmU0qRAAxJ5ps3L35xkSJj9YJyHC79ZnWZNmR62dwvSIawqO3eCykEBdiEfmpn_bprAUUiNnxNVLPT5NC6MRNSTiq-WhDOaEa74Y6Uju2PWMZ4H5nipYeGUOg515SGHWcp5yS3ksxLjkxwuJQ/s1554/ya%C5%9Far%20akg%C3%BCl.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1210" data-original-width="1554" height="311" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw8WXSXI8O8kS2PNC7E0zzBnRFCqLdoMroacLOkrokCkmU0qRAAxJ5ps3L35xkSJj9YJyHC79ZnWZNmR62dwvSIawqO3eCykEBdiEfmpn_bprAUUiNnxNVLPT5NC6MRNSTiq-WhDOaEa74Y6Uju2PWMZ4H5nipYeGUOg515SGHWcp5yS3ksxLjkxwuJQ/w400-h311/ya%C5%9Far%20akg%C3%BCl.jpg" width="400" /></a></div></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-53836358728305174742024-02-06T07:52:00.000-08:002024-02-07T13:12:10.846-08:00Toprağın Derin Çağrısı<p></p><div style="text-align: justify;"><b>"Toprağın Derin Çağrısı" Kitabında Bozkır Esintisi</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Toprağın Derin Çağrısı" Şair Murat Soyak'ın Ocak 2021' de Çıra Edebiyat etiketiyle okurlarıyla buluşturduğu üçüncü şiir kitabıdır. Altmış dört sayfa hacmindeki kitapta otuz dokuz şiir yer almaktadır. Gerek kitap sayfası gerekse de yer alan şiir sayısından görüleceği üzere daha çok kısa şiirlerden oluştuğunu söyleyebiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde ses daha çok dingindir. Şair, şiir sesini hiç yükseltmez. Şiirlerde imge çok az kullanılmış olduğunu başka bir ifadeyle az kıvamında imge, yalın ve kısa cümleler yer almaktadır. Şiirlerde konu, tema çeşitliliği vardır. Hatta bazı şiirleri çocuk şiirleri kategorisinde bile değerlendirebiliriz. Tezyinattan mümkün mertebe uzak durulmuş. Anlatımın bohem, şamanvari olmadığını, yalın ve sari bir anlatımda olduğunu söylesek yanlış olmaz. Böyle şiirler hem zordur hem de risklidir. Çünkü imgenin, çağrışımların, simgenin az olması hatta hiç olmaması, şiirlerin yükünü bizatihi daha çok şairine yüklemektedir. Bu bağlamda şairin, "Kanadı Kırık" şiirinden bir bölümünü burada paylaşmak istiyorum izninizle. "taşlı tarlada el emeği, alın teri/ yoksulluğu aşan gökçe umut/ bir varmış bir yokmuş günler/ anne sıcağında güzel ev/ eller geldi, bir sen gelmedin" (s. 7) Bu şiirde olduğu gibi bazı şiirlerde şairin, hece şiirinin ahenk unsurlarından destek aldığını görmekteyiz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde yer alan temler olarak: "çiçekler, kuşlar, çocuk, anne, baba, özlem, mor sümbül, kuğu, dağ, bulut, göç" gibi birçok olguyu sıralayabiliriz. Şiirlerde daha çok şairin ruh haline özgü temleri okuyoruz desek yeridir. Şiirlerde dikkat çeken diğer bir olgu da şiir fidanlığına dönüşmüş pastoral bir bakışın ve anlatımın izlerini taşımasıdır. Şair, hurcunda hep çiçekleri, toprağın kokusunu taşımaktadır. Hatta bu özlem de bir bozkır çiçeği olan "yalangı" da nasibini alır. "tenha yerde açıp solan/ bozkır çiçeği yalangı/ bozkır güzeli yalangı/ ah, göresim geldi" (s. 30) Son bir özlem şiirinin bir bölümü şu şekildedir. "...pencereden bakınca/ hatıralar bir bir uyanır/ yeniden çiçeklenir bahçe/ uzaklar yakınlaşır" (s. 36)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Her insan her şair, tabiat gibi sahici ortamları arar. Başka bir ifadeyle daha çok kökü ve özü arar. İnsan, görünürde olan gülü, goncayı görür. Bu da gayet doğaldır ama özü görmek, ruşeymdeki çimlenmeyi görmek daha az göze ve şaire nasip olmaktadır. Şair de bu özün, ayrıntının peşindedir. Hatta şaire, çiçekler ve güller yetişmez. Kendi hayalindeki çiçekleri dahi şiirlerin aralarına sıkıştırır. "dağ çiçeği, unutma beni çiçeği" ve devamında "umur var çiçeği" Gibi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde özlemin, hasretin izlerini bolca görüyoruz. Güzel bir şiir bölümü şu şekildedir; "...bir köşede yorgun babam/ sessiz, kendi halinde/ yakını gibi delta radyo/ şimdi yurttan sesler// yün eğirir garip anam/ inceden uzayıp giden ip/ zifir karanlığa karşı/ ümitler içinde" (s. 34) Bu şiirde de görüldüğü gibi şiirlerde daha çok yurtsama, sıla özlemi halini gördüğümüzü söyleyebiliriz. "Baba Ocağı" şiiri bunun en güzel örneklerindendir. "evimiz müstakil/ evimiz toprağa, suya komşu/ kuşların pencereye konduğu/ kır bağlarında gün aydınlığı// evimiz iki göz, bir gönül/ evimiz taş duvar, toprak damlı/ içinde insan sıcaklığı, içinde neşe/ kır bağlarında göz aydınlığı..." (s. 37) Bu özlem hali maziye, öze dönüktür daha çok. Bu hal, mahcup uzun saçlı, al yanaklı bir Anadolu kızı saflığındadır. Ama her şeye rağmen bu özlem hali, güneşli hava mutluluğuyla birlikte tomurcuk tomurcuk, gonca gonca taşınmaktadır satırlara.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Çok beğendiğim bazı şiir bölümlerini buraya taşımak istiyorum izninizle. "...acıyı bal eyleyen emek" (s. 6), "...anne sıcağında güzel ev..." (s. 7) "Toprağın Derin Çağrısı" kitap ismi de olan "Son Bahçe" şiirinin bir bölümü şu şekildedir. "kuyuya çakıllar atıp ses beklerdik/ bir oyunu sürdürmenin tatlı telaşı/ çayır çimen içinde mor sümbüller/ bildim, toprağın derin çağrısı..." (s. 8) "...insan sıcağı sesler yankılanırdı..." (s. 20) Çocukluğumuzun bu zamanlarını kim özlemez ki kim aramaz ki? Ayrıca şair, son mısrada demek istediğini ne kadar güzel ve zarif anlatmış değil mi?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde yer alan isimlere bir göz atacak olursak; "İstanbul, Kerbelâ, Halep, Bosna, Soma, Gazze, Kaf Dağı" Diğer özel isimlerden; "Hüseyin, Ebu Umeyr, Nuh, Asaf Halet Çelebi, Tarık Buğra, Küçük Ağa, Hüseyin Avni, Mehmet Akif, Hasan Basri, İbiş, Naşit, Neşet Ertaş, Yakup Kadri, Aliya İzzetbegoviç" gibi isimleri ilk aklıma gelenler olarak sıralayabilirim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde alıntılanan kimi mısralar, şairin şiire, edebiyata ve felsefeye bakışını serimlemektedir. "...bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm..." (sayfa 45) mısraıyla Neşet Ertaş'ı, "halkın ruhunda büyüyen gazap üzümleri" (s. 41) ile John Steinbeck'in "Gazap Üzümleri" meşhur kitabını hatırlıyoruz. "Okuma Saati" şiirinde, Cahit Zarifoğlu'nun "Şiir Okuma Saati"ni hatta Ahmet Hamdi Tanpınar'ın "Saatleri Ayarlama Enstitüsü" nü kim hatırlamaz ki. Belki de şairin örnek aldığı şair, Asaf Halet Çelebi'dir kim bilir?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öz olarak böyle şiirler okudukça, şiir sanatının daha çok insani olduğuna şahit oluyoruz. Bozkır düşlerinin tazeliklerini, bakirliğini taşıyan güzel şiirler okudum. Toprağın analığında saf duru şiirler bunlar. Arif olan Anadolu'muzun kadim değerlere sahip insanımız da hüzün ağrısı yerine özlemi, huzurun ve kanaat duasını taşımasıdır daha çok. İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">06.02.2024</div><table style="border-collapse: collapse; caption-side: bottom; font-family: "Open Sans", sans-serif; text-align: justify;"><tbody style="border-style: solid; border-width: 0px; box-sizing: border-box;"><tr style="border-style: solid; border-width: 0px; box-sizing: border-box;"><td style="border-color: inherit; border-style: solid; border-width: 0px; box-sizing: border-box;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC8C2Zr_ziOjuHDuhoX0FhwPjOy29ZdYnm-2OdZKVafjTRhzGvnh-jr06wTd1jHyprWHp0jwsltR2UpQLXumqmW71DILduGir-Q_9B05sQuvVp6HhgFKopoLkXDi7Ab2HoHLXWzvCkNjmT6NF1_ffIpJ8oLKbNjId3nxsD9oZjD4kVRHwYWr3pT1pqrw/s4160/IMG_20240130_090935_199.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC8C2Zr_ziOjuHDuhoX0FhwPjOy29ZdYnm-2OdZKVafjTRhzGvnh-jr06wTd1jHyprWHp0jwsltR2UpQLXumqmW71DILduGir-Q_9B05sQuvVp6HhgFKopoLkXDi7Ab2HoHLXWzvCkNjmT6NF1_ffIpJ8oLKbNjId3nxsD9oZjD4kVRHwYWr3pT1pqrw/w480-h640/IMG_20240130_090935_199.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRt3z5telG3HwvYt-mF-te9Kod1cq1iKeV06QQcrwx8GqPnKPZzg0Fhc55HWlYYp7Ime27-wL9mHQgpwm6TLuSvUlvPjXTrV_LSD41V95i_H0bETprWfTNVaFO-9sd2u7QWGDaIOw7nZQPUgz747eK67Lm3PkzrENc7ZRjGCQM2NY8UjRbA15D0OIvdw/s4160/IMG_20240130_091028_962.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRt3z5telG3HwvYt-mF-te9Kod1cq1iKeV06QQcrwx8GqPnKPZzg0Fhc55HWlYYp7Ime27-wL9mHQgpwm6TLuSvUlvPjXTrV_LSD41V95i_H0bETprWfTNVaFO-9sd2u7QWGDaIOw7nZQPUgz747eK67Lm3PkzrENc7ZRjGCQM2NY8UjRbA15D0OIvdw/w480-h640/IMG_20240130_091028_962.jpg" width="480" /></a></div></td></tr></tbody></table>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-49523918521336941982024-02-05T01:26:00.000-08:002024-02-22T08:32:32.757-08:00"Kitap Gözü" Okur Paylaşımları<p></p><div style="text-align: center;"> "<b>Kitap Gözü" Okur Paylaşımları:</b></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTM-p89pCvqyrS5SWcCu56hB4ucICHPQ8XVfW6s2dhDbNAksrNqd_kPZDgBGYxinz_VmFIkcAB6DBe0N23jIsm7dLAD-MMAtPlMeng2Ihht4wkZq7yN3iONYyqu0ylwIO1ALW4qIvq8UcB7zK6LecSoYDJDyDIGhSPSxmExoyzcu0pMDagyEaVdCSbHw/s897/FB_IMG_1707115608501.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTM-p89pCvqyrS5SWcCu56hB4ucICHPQ8XVfW6s2dhDbNAksrNqd_kPZDgBGYxinz_VmFIkcAB6DBe0N23jIsm7dLAD-MMAtPlMeng2Ihht4wkZq7yN3iONYyqu0ylwIO1ALW4qIvq8UcB7zK6LecSoYDJDyDIGhSPSxmExoyzcu0pMDagyEaVdCSbHw/s897/FB_IMG_1707115608501.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="897" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTM-p89pCvqyrS5SWcCu56hB4ucICHPQ8XVfW6s2dhDbNAksrNqd_kPZDgBGYxinz_VmFIkcAB6DBe0N23jIsm7dLAD-MMAtPlMeng2Ihht4wkZq7yN3iONYyqu0ylwIO1ALW4qIvq8UcB7zK6LecSoYDJDyDIGhSPSxmExoyzcu0pMDagyEaVdCSbHw/w321-h400/FB_IMG_1707115608501.jpg" width="321" /></a></div><p></p><div style="text-align: center;">Yitik Bavul dergisinin emektarlarından <b>Sıddıka Bozkuş</b> hanımefendinin </div><div style="text-align: center;">paylaştığı bu güzel kitap görseli için çok teşekkür ederim. (İstanbul - 05.02.2024) </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPpv7RXZZt6R0b738psbs2_nwn-sFpKEnCr86QchV5wW4YCXDO2pa5Mr1jyVC0HtIOjUWPZiRwX9JixgO5E5mJkoIyHMzHZLReYxwuKfmvqFgvTjnMupY0vukqeLMpYwuFYUsrbxYu4qlF0IJ5Hw9uEFQMeEatPshgQS3vQhm-gGgxgy-_bZlUAy1WyQ/s488/1707114947807.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="324" data-original-width="488" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPpv7RXZZt6R0b738psbs2_nwn-sFpKEnCr86QchV5wW4YCXDO2pa5Mr1jyVC0HtIOjUWPZiRwX9JixgO5E5mJkoIyHMzHZLReYxwuKfmvqFgvTjnMupY0vukqeLMpYwuFYUsrbxYu4qlF0IJ5Hw9uEFQMeEatPshgQS3vQhm-gGgxgy-_bZlUAy1WyQ/w400-h265/1707114947807.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;">Şair <b>Şükran Kara</b> hanımın, bu güzel kitap paylaşımları için çok teşekkür ederim. </div><div style="text-align: center;">(03.02.2024 - Kahramanmaraş)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzhCf3qwvKHC3_PWh5XsChtGT0Ep-9V-8vSgR1alK2ujJSt_g4y7ugDf4V_CSeuj2JronOPQg663fP-73HFmeXO-HeORAuMVnTu8EyZvvvPlCDXWbeeD0fAEVNArETHCikzrwtPIXUkF2V6QImx7Krp4vssc6yinIXDuKLgqtjzN_-h74L5m6A7typHg/s887/IMG_20240203_213400_100.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="887" data-original-width="709" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzhCf3qwvKHC3_PWh5XsChtGT0Ep-9V-8vSgR1alK2ujJSt_g4y7ugDf4V_CSeuj2JronOPQg663fP-73HFmeXO-HeORAuMVnTu8EyZvvvPlCDXWbeeD0fAEVNArETHCikzrwtPIXUkF2V6QImx7Krp4vssc6yinIXDuKLgqtjzN_-h74L5m6A7typHg/w320-h400/IMG_20240203_213400_100.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;">Yazar <b>Ayşe Avcı Yaz</b> hanımın bu güzel paylaşımı için teşekkür ederim. </div><div style="text-align: center;">(01.02.2024 - Çorum)</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4WyW1FnAitvZkT-f1uvKgCxC2qTXj_-Bk8qBu3GmNb0VgevK5VWNs6WgMCLmti7VDIcHr4YvP76Ozp4ZJivzU_7k8IjQC41i2nLiS0ZL1qkshXNDjHN6ykToN0VqlsiQSZQPh2vQ3HEGaRq96J4TDmYvGsapHvC_cby8pTTMBU5YpH23bYRIG3gwWBw/s720/IMG_20240208_134942_936.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4WyW1FnAitvZkT-f1uvKgCxC2qTXj_-Bk8qBu3GmNb0VgevK5VWNs6WgMCLmti7VDIcHr4YvP76Ozp4ZJivzU_7k8IjQC41i2nLiS0ZL1qkshXNDjHN6ykToN0VqlsiQSZQPh2vQ3HEGaRq96J4TDmYvGsapHvC_cby8pTTMBU5YpH23bYRIG3gwWBw/s320/IMG_20240208_134942_936.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMacl-cOw8Ozgbb5vCOWlIsSbxfvasXMeERmUK8KPzrBsl2HTlf1v3i2Gfh34_FUJf-FAkYcrMenbBXPGjL6ebol2Od9txQvK5xSi1Iye0EbM7gE_KiMW0p7noeCddiKQZSi-hjBPCzplfG32yO5QJLN5igr6iFQfeMFLLqTfW9kc87chKCp3ma2LgGw/s715/IMG_20240208_134943_291.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="715" data-original-width="715" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMacl-cOw8Ozgbb5vCOWlIsSbxfvasXMeERmUK8KPzrBsl2HTlf1v3i2Gfh34_FUJf-FAkYcrMenbBXPGjL6ebol2Od9txQvK5xSi1Iye0EbM7gE_KiMW0p7noeCddiKQZSi-hjBPCzplfG32yO5QJLN5igr6iFQfeMFLLqTfW9kc87chKCp3ma2LgGw/s320/IMG_20240208_134943_291.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><p dir="ltr"></p><div style="text-align: justify;"><span style="color: #1b95e0;">@</span>ilkaycoskun1 hocam hepsi çok kıymetli olan eserlerinden göndermiş bize. Bu güzellik için kendisine çok teşekkür ederim. Nice eserlere inşallah. Kitap Gözü eserinde yer almak da ayrıca mutlu etti bizi. Var olsun. (Musa Yaşaroğlu -08.02.2024 / Kocaeli)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwwx5vIJxlLpmb8GOhYo-afWbmSEbkzfvggvNCPZXq6GDWPfweWbtTTgF_t8qXG-fBbIYrbopDu954gymwybUxnS-kVYYezwLvwg3bSFTy2nD-JEhAbKvRogOY1E_L8HHCCRFFSfk0hHLtSg_Z15aeHbR8jX54q2oOXONvYsvv47TTiFI2uU9AXzL3nw/s960/Screenshot_20240222-153511.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwwx5vIJxlLpmb8GOhYo-afWbmSEbkzfvggvNCPZXq6GDWPfweWbtTTgF_t8qXG-fBbIYrbopDu954gymwybUxnS-kVYYezwLvwg3bSFTy2nD-JEhAbKvRogOY1E_L8HHCCRFFSfk0hHLtSg_Z15aeHbR8jX54q2oOXONvYsvv47TTiFI2uU9AXzL3nw/w300-h400/Screenshot_20240222-153511.jpg" width="300" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><p></p></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipLYNDjiMCA5kZuwFpE-4_RbVVedemCArcNAWDuOxoTsEKzvKOdOSQgxEg4_37E5h2PZCUWTlzfQO6Tpy5tjmkx0jpwh13MD7ASUnoxAabmpcZ1MNW2Xe6vpagopLAHcz0Y0H3aMRLrbkmfRnmTH2tSseX37tvt03YcNAHPuHyj55lvmWngjppNyMJmw/s937/kitaplar.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="798" data-original-width="937" height="341" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipLYNDjiMCA5kZuwFpE-4_RbVVedemCArcNAWDuOxoTsEKzvKOdOSQgxEg4_37E5h2PZCUWTlzfQO6Tpy5tjmkx0jpwh13MD7ASUnoxAabmpcZ1MNW2Xe6vpagopLAHcz0Y0H3aMRLrbkmfRnmTH2tSseX37tvt03YcNAHPuHyj55lvmWngjppNyMJmw/w400-h341/kitaplar.jpg" width="400" /></a></div></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-46483953239900624342024-02-04T11:00:00.000-08:002024-02-04T11:02:51.558-08:00"Kitap Gözü" - Muhsin Kemikli<p></p><div style="text-align: center;"><b>"Kitap Gözü" - Muhsin Kemikli</b></div><div style="text-align: center;">(Şubat 2024)</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigalIxesYo-xBEqoFFabHaTSGgbfrR_iBW7ZSRzt2Os_MY05c6TCY3IplyiIqVOju-33M5OJWdr2MAAp6wFim79QiVaXzNuhqX4T1sUcNeJJR0InVaZ4gpKnpTLEDIwE8CEE9acnrkwSTW_dlhXNUITRkWWN6U5u_I6uKm3KQfTUqQPwTZQrRRQpge-A/s668/muhsin1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="668" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigalIxesYo-xBEqoFFabHaTSGgbfrR_iBW7ZSRzt2Os_MY05c6TCY3IplyiIqVOju-33M5OJWdr2MAAp6wFim79QiVaXzNuhqX4T1sUcNeJJR0InVaZ4gpKnpTLEDIwE8CEE9acnrkwSTW_dlhXNUITRkWWN6U5u_I6uKm3KQfTUqQPwTZQrRRQpge-A/w400-h400/muhsin1.jpg" width="400" /></a></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigalIxesYo-xBEqoFFabHaTSGgbfrR_iBW7ZSRzt2Os_MY05c6TCY3IplyiIqVOju-33M5OJWdr2MAAp6wFim79QiVaXzNuhqX4T1sUcNeJJR0InVaZ4gpKnpTLEDIwE8CEE9acnrkwSTW_dlhXNUITRkWWN6U5u_I6uKm3KQfTUqQPwTZQrRRQpge-A/s668/muhsin1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><p></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilaNUdBbndUdIcy5wBnDbIw5KgNPluh6j731ECwXPbTUVhVgnONUmeGaPQ7X0gdURdg0yROTQ9dMPAgO_KT4ZV2u2eplFq0o2CiE0OS8oXax3lmZ96RBMVee9IzcN2mfgw8V7qvw2IvfZ1aV6b3eLcraJh1-ADIGmwNEA4MmPul0iqMZp_RPKx0wFg5A/s1080/muhsin2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1080" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilaNUdBbndUdIcy5wBnDbIw5KgNPluh6j731ECwXPbTUVhVgnONUmeGaPQ7X0gdURdg0yROTQ9dMPAgO_KT4ZV2u2eplFq0o2CiE0OS8oXax3lmZ96RBMVee9IzcN2mfgw8V7qvw2IvfZ1aV6b3eLcraJh1-ADIGmwNEA4MmPul0iqMZp_RPKx0wFg5A/w400-h400/muhsin2.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3u7XsMdAp8J_jvr_aapKezoL4HbppA5uTMHxW_KjCXM4wrD1i1tHgJ6ouHUQ_Ei3r-6WCdhByFhqiSD_UHsnLR_gLdZnRnkzD_zo7NbXV9uIxBvvBESka3sYTfAWiCmbrHewE69pgluTPmX2Fk76EQJjyDACXJapo6Q9sibo_76x2tKqlya9T502b2g/s720/muhsin3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3u7XsMdAp8J_jvr_aapKezoL4HbppA5uTMHxW_KjCXM4wrD1i1tHgJ6ouHUQ_Ei3r-6WCdhByFhqiSD_UHsnLR_gLdZnRnkzD_zo7NbXV9uIxBvvBESka3sYTfAWiCmbrHewE69pgluTPmX2Fk76EQJjyDACXJapo6Q9sibo_76x2tKqlya9T502b2g/w400-h400/muhsin3.jpg" width="400" /></a></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/0KW9iwTcHe8" width="320" youtube-src-id="0KW9iwTcHe8"></iframe></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-62541311654333711062024-02-04T07:21:00.000-08:002024-02-04T07:23:26.598-08:00"Kitap Gözü" - Süheyla Karaca Hanönü<div style="text-align: center;"><b>"Kitap Gözü" Hakkında - Süheyla Karaca Hanönü</b></div><div style="text-align: center;">(04.02.2024)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlkay Coşkun'a bu güzellikler için teşekkürler. 'Kitap Gözü'nde 74 eseri mercek altına almış. Kitaptaki bölüm başlıklarını da pek beğendim. İncelediği şiirleri "Şiir Perisi", denemeleri "Deneme Çekimi", öyküleri "Öyküme Düşen", portreleri "İnsan Yüzü", düşünce kitaplarını ise "Fikriyat" başlığı altında toplamış. Lütfedip "Karaca Gözü" kitabım hakkındaki yazısını da 'Kitap Göz'üne dahil etmiş. Okurunu bulan kitaplar olsunlar. Bu kitabı okuyan sadece bir kitabı okumamış olacak biline. (<span style="text-align: center;">Süheyla Karaca Hanönü)</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIc0SWQfcmSEWI3Cc2GRBa2B1fLBHGwogwiAI2C40VFxwbZrdqGIcN3JhKYaxQ9cR2NY7-6uJfbMjDwoLbKo5alMuYZRl64uryW3Z7XWVuO-gZ3njfsATutBjVjwtwIWMRA5glqDGdJSvM_XEm7pBXe2ePr9H_MdZF_CylhYeAuush5VZGv609dOquVA/s900/karaca%20g%C3%B6z%C3%BC.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIc0SWQfcmSEWI3Cc2GRBa2B1fLBHGwogwiAI2C40VFxwbZrdqGIcN3JhKYaxQ9cR2NY7-6uJfbMjDwoLbKo5alMuYZRl64uryW3Z7XWVuO-gZ3njfsATutBjVjwtwIWMRA5glqDGdJSvM_XEm7pBXe2ePr9H_MdZF_CylhYeAuush5VZGv609dOquVA/w512-h640/karaca%20g%C3%B6z%C3%BC.jpg" width="512" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUgS1Gblzbf97E2QfbtfboQhTAiLQaA9uPUIrP3Hi54M7WFefLRoR3CGAQbPu3SvZzCQ-r0DqHZYZxG7fI1vopdWulPedMgjwivmqTywiWbS_ohfqg06wiiYNiMWGXiALAGyl-Hylol6gMOOdygz8BmsuYcl-nXQe5LF3kTOtCJpKRh-04qLGDEVOlcg/s1256/karaca2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1256" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUgS1Gblzbf97E2QfbtfboQhTAiLQaA9uPUIrP3Hi54M7WFefLRoR3CGAQbPu3SvZzCQ-r0DqHZYZxG7fI1vopdWulPedMgjwivmqTywiWbS_ohfqg06wiiYNiMWGXiALAGyl-Hylol6gMOOdygz8BmsuYcl-nXQe5LF3kTOtCJpKRh-04qLGDEVOlcg/w366-h640/karaca2.jpg" width="366" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-83269551020107856852024-02-03T04:52:00.000-08:002024-02-03T22:34:31.563-08:00Şarkısı Yabancı<div style="text-align: justify;"><b>“Şarkısı Yabancı" Kitabına Dokunan Hanımeli</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Şarkısı Yabancı" Şair Şükran Kara'nın, Ekim 2021'de Klaros Yayınları etiketiyle okurlarıyla buluşturduğu ilk şiir kitabıdır. Yirmi sekiz şiirin yer aldığı kitap, seksen sayfa hacmindedir. Şair bu şiir kitabını, ilk öğretmeni olarak nitelendirdiği babasına atfettiğini söylemektedir. Şiirlerdeki anlatımın daha çok birinci tekil şahıs zaman kipinde olduğunu söyleyebiliriz. Aynı zamanda anlatımın “ben, sen ve biz” üzerinde şekillenmiş olduğunu da söylesek yanlış olmaz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerdeki imge örgüsü ve derinlikli bakış hali, okurun durup düşünmesini daha çok gerekli kılmaktadır. Şairin üslubuyla ve şiir yetkinliğiyle müsellem bir tonajda, şiirlerin istikamet almış olduğunu söyleyebiliriz. İmgenin geniş imkanlarından beslenerek oluşturulan bu çerçeve de kadın bakışının ve kadın duyuşunun başat unsurunu ve bu minvalde bir izleğe sahip olunduğunu söyleyebiliriz. Bu çerçeve, tabi ki de tematize edilen bir olgu üzerinden resmediliyor. Şiir sesinin çok yüksek olmamakla beraber belirli bir ses tonunda olduğunu söyleyebiliriz. Bu şiir sesi daha çok şairin kendi ruhuna değmedi ve karşısındakine aksettirdiği orandadır. Bir nevi şairin yürek cezvesinden taşırdığı tonajda bir ses diyebiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde, kulağa çokça değen isimlere ve kelimelere bir göz atacak olursak; "eller, kadın, kuş, karanfil, gök, su, tanrı, atlar, anne” gibi ifadeleri sıralayabiliriz. Bunlara kısa kısa değinecek olursak; Bunlardan en başta olanı "el", "eller" ifadesini söyleyebilirim. "bırakılmış ellerim", "ellerimi biriktiriyorum", "ellerimin kıvrımı", "ellerim kadın", "giydir yine türküsünü ellerimin", "ellerin diye bildiğim şarkı", "o sizin elleriniz yağdıkça geceye" gibi bir kısmını buraya taşıyabilirim. "Eller" imgesini bütünleyen "kadın" ifadesi ikinci sırada yer almaktadır. Ayrıca birçok yerde kadın ve el bir arada kullanılmaktadır. "her deniz kırışmış kadın tenidir" (s. 8), “ben bir kadın”, “Onun için en çok kadınlar bilir” (s. 9), “bağışla yalnızca ellerim kadın” (s. 13) gibi çeşitlendirebiliriz. Başka bir taraftan “kuşlar” ifadesi şiirlerde kendisini çokça hissettiriyor. “kuşlarla taşınıyor gökyüzü” (s. 13), “seni kuşlara benzettiysem uçup gitme” (s. 15), “bakışlarında bir kuş hayat” (s. 43) gibi çoğaltabiliriz. Şiirlerde çok yer alan bir diğer isim ise “karanfil”dir. “kırılmış yanlarım var karanfillerin suladığı” (s. 18) gibi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şair, yer yer isimlere farklı eylemler yüklemektedir Rol değiştirmeler yapmaktadır. Böylelikle şaşırtmacalar yapar. Bir örnek verecek olursam; "Ellerimden Başla Sevmeye Beni" şiirinde "...kırılmış yanlarım var karanfillerin suladığı" (s. 18) Burada sulama eylemi karanfillere verilmiştir. Bunun gibi bazı isimler üzerine uyarlanan edimler, işlevler üzerinden enformel bir durum sağlanmaya çalışılmaktadır. Başka bir boyutta "su uyur/ gece uyumaz" (s. 16) gibi bilindik sözlerin değiştirilmesiyle de bu durum yapılmaktadır. Kimi kelimeler üzerinden de farklı çağrışımlara ulaşılmaya çalışılır. Mesela "henüz" kelimesini "henüzlüğüm" olarak kullanılır. Başka bir yerde "şarkı" kelimesi "şarkıladım" olarak kullanılır. Bu örnekleri daha da çoğaltabiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde duygu olarak da daha çok kırgınlık, hüzün, ayrılık, özlem gibi duygu hallerinin taşındığını söyleyebiliriz. Yetkin bir imge örgüsü ve bu duygudaşlıklarla şiirlerin bir okuma ritmine kavuşmuş olduğunu söyleyebiliriz. Yer yer de olsa şairin yumru gibi biriktirip dışa vurduğu duygu yoğunluğuna da şahit oluyoruz. Bu yoğunlaşma ile birlikte bir efruza yol açıldığını da söyleyebiliriz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde, yer ve özel isimler çok geçmemektedir. Sadece “Kırılabilir İstanbul” şiirini bunlardan hariç tutabiliriz. “istanbul, bizans, roma, beyoğlu, üsküdar istiklal, boğaz köprüsü gültepe, kuştepe, kapalıçarşı, galata, ortaköy, sultanahmet, ayasofya, haliç, samsun, kafkas viyana, afrika, cebrail, meryem, kanuni, yorgo, nerval” gibi isimleri ilk aklıma gelenler olarak sıralayabilirim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">En çok beğendiğim bazı şiir bölümlerini paylaşmak istiyorum izninizle. “kendiyle konuşan kendiyle susar” (s. 9), ölüm hakkında “saçlarında ah yaşayan şeydir belki ölüm” (s. 9). “sen yüzünde israil taşıyorsun bütün kavgaların bu yüzden” (s. 14), “…müziğime değ/ tanrım hemen şimdi/ giydir yine türküsünü ellerimin” (s. 20) Anneyi tasvir ettiği şiir bölümünde “annemse gecenin koynuna oturmuş yalnızlık” (s. 29) Şairin şiiri hakkında bilgi sahibi olunması açısından, bütünlüklü bir şiiri buraya taşımak istiyorum. "Güvercin Bilekli Su" şiiri şu şekildedir. "sulara başladık mı varırız rengine// kana meyilli bileklerim güvercin// o ellerinle kuşlanıyorum dokunmaya/ o ellerinle öpüyorum değdiğimi// bembeyaz örtüler altında değilim// sen bir kadının kalbine büyüyen/ sen güvercin bilekli su// kalbimiz ki orta yeri şarkıların// sonra saçların uzuyor seyrediyoruz" (s.11)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirler, kurgusal ve kuramsallıktan daha ziyade yaşanmışlık ve ampirik söyleyiş üzerinden yol alıyor. Her şair için hatta her insan için hayatının bütün ciddiyetini kundaklayacak, yön değiştirtecek, yeniden başlatacak hadiseler hep vardır ve hep olacaktır. Hem olumlayan hem de olumsuzlaştıran cihetiyle yaşananlar hayatın getirdiklerinden… Bu gerçekçi hal, durağanlık yerine hareketi, etnometodolojiyi barındırıyor. Öz olarak bu kitabı, kişisel bir mülahaza, seslenme ve aşkınlığa sahip şiirler olarak nitelendirebiliriz. Ezgisi imge üzerine inşa edilmiş güzel şiirler okudum. Şairin, şairi tasvir ettiği “Bir Ömrü Şairin” isimli kısa bir şiiriyle yazımızı nihayetlendirelim. “çocukluğu:/ ayaklarında şiirin çelmesinden kalma yaralar// gençliği: / bir gurup şiir tarafından haksızca yediği dayağın etkisi// sonu: ‘anişiirdurması’ sonucu ölüm” (s. 21) Okunmasını önemle tavsiye ederim. İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">03.02.2024</div><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: content-box; color: #212121; font-family: Roboto, Helvetica, Arial, sans-serif; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 14px; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjorhjQ9wQkPvbRkBrA6urC8bJHpaxvl5ODYV54omBE1SqZSe4PjG2u5ckuoOEpSqwqlNvvpFCuFSXb8LI6buQnZV3ru2SCNPQcIi87_UXFwLLEGe7Pbe0BcKCcp2xw44scWMz8NgzMyFyoa-kyLja-LzeCQGh3so51se249NE7A1j76Oke83PBMU8X8w/s4160/IMG_20240201_122043_294.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjorhjQ9wQkPvbRkBrA6urC8bJHpaxvl5ODYV54omBE1SqZSe4PjG2u5ckuoOEpSqwqlNvvpFCuFSXb8LI6buQnZV3ru2SCNPQcIi87_UXFwLLEGe7Pbe0BcKCcp2xw44scWMz8NgzMyFyoa-kyLja-LzeCQGh3so51se249NE7A1j76Oke83PBMU8X8w/w480-h640/IMG_20240201_122043_294.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiBiVHrRiyrRdSwxAhwzRzyBiw4YVWZ65DFLepQlPEhk21RUASruz-nk7FKY2adhMxaMKkNBTcqW383cNlUv9gx-IQkr0YH3rnuKu_ghols2Uwmxh6Ns1zAgl8r3DvfM2BbWhV7KlWOVLCoEcLslsJaWcbQ4rsB9huy5QkMkqdwCFt2WZWvhez_VbNzw/s1320/birbiri.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1320" data-original-width="980" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiBiVHrRiyrRdSwxAhwzRzyBiw4YVWZ65DFLepQlPEhk21RUASruz-nk7FKY2adhMxaMKkNBTcqW383cNlUv9gx-IQkr0YH3rnuKu_ghols2Uwmxh6Ns1zAgl8r3DvfM2BbWhV7KlWOVLCoEcLslsJaWcbQ4rsB9huy5QkMkqdwCFt2WZWvhez_VbNzw/w477-h640/birbiri.jpg" width="477" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilwhcJ_yq1BrmJbwGrGw53KEucusVlAh44DAqjtKsLp6hs4X0thVmXTkZd6qJuPs4TWAsMKEnMieHhv7uFHuGLV3VLtRCKSn3N60WcSW-2Alfudpzh1ZLKUg8h2WtirXN9BayAUb04BgLHkUtgO3bFhNQVx8zofxmnAPRgyCtRK3kkzY1F7-5EFmnBQA/s1320/ikikili.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1320" data-original-width="980" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilwhcJ_yq1BrmJbwGrGw53KEucusVlAh44DAqjtKsLp6hs4X0thVmXTkZd6qJuPs4TWAsMKEnMieHhv7uFHuGLV3VLtRCKSn3N60WcSW-2Alfudpzh1ZLKUg8h2WtirXN9BayAUb04BgLHkUtgO3bFhNQVx8zofxmnAPRgyCtRK3kkzY1F7-5EFmnBQA/w477-h640/ikikili.jpg" width="477" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPNExGaqgOMkISAOXUGnDUgnTYAWF7ES98fIV4xff30Hv63s1cXdvp_x5jT-jzrC2e5LyFq-J4eLd5gYSUIBrzQeXPfWg6vqLtkOSNQkldjJEqZjYEEHUK_gTSMde70MlG812dmTdkwisMVi5AqObtB8oRPm9erdw8CUtuoEi2R_BIURMgP50W96HQFw/s1816/toplu.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1320" data-original-width="1816" height="291" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPNExGaqgOMkISAOXUGnDUgnTYAWF7ES98fIV4xff30Hv63s1cXdvp_x5jT-jzrC2e5LyFq-J4eLd5gYSUIBrzQeXPfWg6vqLtkOSNQkldjJEqZjYEEHUK_gTSMde70MlG812dmTdkwisMVi5AqObtB8oRPm9erdw8CUtuoEi2R_BIURMgP50W96HQFw/w400-h291/toplu.jpg" width="400" /></a></div><p></p>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-65198768503886185012024-02-01T00:33:00.000-08:002024-02-01T00:38:12.758-08:00"Kitap Gözü" Mehmet Kurtoğlu<div style="text-align: justify;"><b>"Kitap Gözü" Hakkında - Mehmet Kurtoğlu</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bugün İlkay Coşkun kardeşimin kitapları elime ulaştı. Şiir deneme, inceleme... Birbirinden kıymetli eserleri için teşekkür ederim. Kalemine yüreğine sağlık. İnşallah okuyup istifade edeceğiz. Birçok kitabın yayınlandığı ancak kaybolup gittiği bir zamanda İlkay Coşkun yayınlananları görmeye çalışmış. Şiir ve nesir kitapları üzerine tahliller yapmış. Özellikle Kitap Gözü'nde gözden kaçan kitapları bulup tanıtmış. Meşhur veya popülist yazarlardan daha çok kendi yatağında akan yazar ve şairlere dikkat çekmiş. Sonra şiir kitabı Uç'ta serbest şiirleri yanında farklı tarzda küçürek şiirler yazmış. Bilindiği gibi küçürek öykü çok yaygın. Ama küçürek şiir ise yeni. İlkay Coşkun kendine has bir duyarlılıkla küçürek şiirlere imza atmış. Okuyanı bol olsun. Netice güzel bakmış, güzel görmüş, güzel yazmış. Güzellikler senin olsun dostum. Muhabbetle.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Mehmet Kurtoğlu</b></div><div style="text-align: justify;">17.01.2024</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUOugMgNntnoOFjziL-RfDMJc7X3rdF3QETMzeMfMtyopAQW0RwA70oBqWveje6k16uT49Py48v_Rk8cYLaTka34i9FhKFeA0V5LAm4IZ-xkp0Uk1cIdTAbBxIScSl_icM0aAB8pUlrAfP0HuIbUpFO00Od_1PJKj0-qQ0hE6fBLSWBfpA6wDRArin_w/s1341/Screenshot_20240201-112553.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1341" data-original-width="718" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUOugMgNntnoOFjziL-RfDMJc7X3rdF3QETMzeMfMtyopAQW0RwA70oBqWveje6k16uT49Py48v_Rk8cYLaTka34i9FhKFeA0V5LAm4IZ-xkp0Uk1cIdTAbBxIScSl_icM0aAB8pUlrAfP0HuIbUpFO00Od_1PJKj0-qQ0hE6fBLSWBfpA6wDRArin_w/w342-h640/Screenshot_20240201-112553.jpg" width="342" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNkPPxLqDMtGteGY-L0YwRS12FR5V_3eGthkjhodhJEZ2mZ-HPCHPLvQOKOZB6Rr8-6GShReb72pFhw19m11rGGjNoOyNQX59hpDdUvRx-herIIqTaviIlgOWli1ccKwb_jjtHWDpCyAq1-X1vNV-tjoy1Jt4udX8nhWInTQqDqvBkJ7pihARZfYB13w/s739/FB_IMG_1706775961319.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="739" data-original-width="720" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNkPPxLqDMtGteGY-L0YwRS12FR5V_3eGthkjhodhJEZ2mZ-HPCHPLvQOKOZB6Rr8-6GShReb72pFhw19m11rGGjNoOyNQX59hpDdUvRx-herIIqTaviIlgOWli1ccKwb_jjtHWDpCyAq1-X1vNV-tjoy1Jt4udX8nhWInTQqDqvBkJ7pihARZfYB13w/w390-h400/FB_IMG_1706775961319.jpg" width="390" /></a></div><p></p>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-77152792243954629552024-01-31T00:58:00.000-08:002024-02-14T01:45:08.821-08:00"AİLECEK YAZAR” : COŞKUNLAR<p></p><div style="text-align: justify;"><b>"AİLECEK YAZAR” : COŞKUNLAR</b></div><div style="text-align: justify;"><i>(Mahmut TOPBAŞLI / 30.01.2024)</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu başlıkla takdim edeceğim yazı Coşkun bir yazı olacak. Yüreğimden coşanları yazarken misafir olduğum gönüller zaten Coşkun…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Edebiyat mahfillerinde şair ve yazarlar için vefa günleri, eser tanıtım programları, imza günleri düzenlenir malûmunuz. Yıllar önce bir şair arkadaşım için düzenlenen programa eşimle birlikte katılmak üzere Bahçelievler/Necip Fazıl Kısakürek Kültür Merkezinin yolunu tutmuştuk. Kültür Merkezinin önüne vardığımızda yan sokaktan da kendisi için program yapılan şair arkadaşım da henüz geliyordu. Yanında üç fert daha var, neşe içinde yürümektelerdi. Biz adımlarımızı küçültüp selamlaşma için fırsat üretince doğrudan yanımıza geldiler. El sıkıştık, kucaklaştık ve tanıştık. Daha doğrusu biz şairlerin dışındakiler birbirleriyle tanıştı. Eşi ve çocukları yanındaydı ve benim eşimle birlikte altı kişilik muhabbet halkası olmuştuk. Program hakkında iki kelâm ederken oğlu ve kızının çevresinde pervane oluşlarına da şahitlik ettik. Çocuklar programa katkı olsun diye bir video hazırlamışlar, yaka kartları düzenlemişler hatta babalarının kıyafeti ile de ilgilenmişler… Bu ne büyük mutluluk, ne güzel bir aile saadeti diyerek biz de çok mutlu olduk. Tevafuk ya tam da o günlerde Cengizhan Orakçı ile “Çocuklarının, şair ve yazarları ne kadar anladığı, farkettiği ve yanında oldukları” konulu derin bir mevzu işlemiştik. Bu tabloyu görünce de bazı yazarların böyle şanslı olabileceğini görmekten de çok mutlu olmuştuk. O anda dilime gelen şu ifadeyi eşimle paylaşınca o da aynı duygularda olduğunu ifade etti. Şair arkadaşımı anarken kullandığımız etiket bizim için “Ailecek Şair” oldu. Bu olgu da, etiket de bizim için tebessümle anma vesilesi olarak devam ediyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu girizgâh sözü döndürüp dolaştırıp bir başka güzelliğe taşımak içindi. Tanıdığım bir başka “Ailecek Yazar” daha oldu. Yazar İlkay Coşkun ve eşi Vildan Poyraz Coşkun da böyle bir ortamı, evi, yuvayı paylaşıyorlar. Hanelerinde kitap kokusu, klavye seslerinin musıkisi hâsılı edebiyat esintileri dolduruyor havayı.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öncelikle çok okuyorlar. “Şunu okuduk!” diye de paylaşıyorlar. Sonra onu tahlil eden, tanıtan, haberdar eden bir tercihle yazıya döküyorlar. Emek ve göz nuru katıyorlar edebiyata. Bu durumda siz olsanız “Ailecek Yazar” demez misiniz?</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bu elbette gıpta edilecek bir durum. Yorgun argın işten eve geldiniz; şiir konuşuyorsunuz, sevgi ifadeleriyle dolu bir dörtlük geliyor kulağınıza. Bir kitaptan bir bölüm, bir güzel söz üzerinden muhabbete kapı aralıyorsunuz. En güzeli halden anlıyorsunuz. Evdeki eşyalar içinde en çok kitaplarla, dergilerle, şiirle/yazıyla haşır neşir oluyorsunuz çünkü siz “Ailecek Yazar”sınız. Vaktinizi çayın yanında şiir, kahvenin yanında deneme ikram ederek güzelleştiriyorsunuz. Kitapla, dergiyle, musıkiyle değerli zamanlar örüyorsunuz. Böyle bir aile saadeti daim olsun duasındayım.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlkay Bey candır, edebiyata nefes ve heyecandır. Güzel dili, güçlü kalemi velud çalışmaları ile edebiyat ve sanatın hadîmidir. Bir gül bahçesinde çalışan bahçıvan titizliğindedir. Okuma ve yazma cehdiyle eserler üretmekte dostluk köprüleri ile takdimler yapmaktadır. Nice çalışma ve eserler için sağlık, güc kuvvet diliyorum Rabbimden...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Her birimiz kitap okuyoruz ama pek çoğumuz okuyor sadece. İlkay Coşkun sadece okumuyor. Okuduğunu da öylesine okumuyor… Kitabın /eserin kılcallarına nüfuz ediyor. Tahlil ve değerlendirme yazılarıyla eserin fotoğrafını takdim ediyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kardelen Dergisi tanışma mekânımız. 33 yıllık çınar, fikrin kıymetini bilenlere hitabıyla değerli bir dergi Kardelen. İlkay Coşkun adını ilk orada görmüştüm. Sosyal medya aracılığıyla iletişim kurunca da bir derya kıyısında olduğumu anladım. Ardına düşünce de bir düşünce ve sanat adamını tanıdığımı gördüm. Radarımı Coşkunlara doğru çevirince de yukarıda zikrettiğim duygu ve tespitlerime hak verdim. Okuyorlar, okuyorlar, okuyorlar ve yazıyorlar…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">GÖNÜL BU isimli şiir kitabıma yazdığı tahlil yazısı başımın tacı oldu. Şiirlerin künhüne vakıf olmak, duygu dünyasına girmek, şairin ne dediğini/arka planı görmek gibi ne kadar meziyet varsa üzerinde taşıyor İlkay Coşkun. Tabi bu değerlendirmem sadece benim kitabım üzerinde temellenmiyor. Asıl veriler/doneler son yayınlanan kitabı KİTAP GÖZÜ üzerinde kıymet kazanıyor. Aralık 2023’de yayınlanan KİTAP GÖZÜ, adı ile müsemma tam 74 kitaba göz olan bir tahlil şaheseri… Sayın Coşkun okuduğu kitapların içinden tam yetmiş dört kitaba göz olmuş. Üşenmemiş, boşvermemiş sayfalar dolusu analiz yazmış. Yine üşenmemiş bunu kitaba dönüştürmüş. Tam 373 sayfalık koca bir eser ortaya çıkmış. Kitap beş bölümden oluşuyor. Bölüm başlıklarını verirsem derin ve özgün bir çalışmayı tahmin etmiş olursunuz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1-Şiir Perisi Şiir tahlilleri… Tanıdığınız pek çok şairin eserleri, 33 kitap… (GÖNÜL BU ikinci baskı da ya da ikinci kitapta yer alacak inşallah)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2-Deneme Çekimi (Günümüzün deneme yazarlarından seçilmiş eserler)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3-Öyküme Düşen (Başta Necdet Ekici, Ahmet Doğru, Fatma Pekşen olmak üzere 13 hikâyecinin eserleri)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4-Hayat Bir Roman (Üç yazardan üç roman tahlili)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5-İnsan Yüzü (Anladınız siz/Portreler… Fahri Tuna diyeyim yeter.)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Başka eserleri de var tabi. 2008’den bu yana birbirinden değerli tam on kitaba imza atmış. Bu bereketli bu velût kalem benim Soylu Çehrelerimdendir. Duam o ki kalemi hiç susmasın, yüreğine, ilhamına bin bereket olsun. O yumuşacık sesiyle hep “abi” desin bana, ben de “kardeşim…” Yuvaları gülşen, gönülleri şen olsun, ömürleri sağlık ve huzurla geçsin bu “Ailecek Yazar”ların.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Muhabbetle…</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Mahmut TOPBAŞLI</b></div><div style="text-align: justify;">30.01.2024 / İstanbul</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxbr6694cxBsI4RKS6yfLB9YWDWyaAWxJMwdZPIx2kPHCvR9oG73rHNT03yEeQ8l2YU7_ZBRZZtbZijPf9JSe99c_UTaXXdUbtKN4zE9OC8214tU_Xs5UTtp9nDb52S64Tq9SIoF_F2fAFVktiwr5hRvKGa3rPuxr-4nXaj2oZi8US8kFouzW6m8ba0A/s200/FB_IMG_1706691065015.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="189" data-original-width="200" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxbr6694cxBsI4RKS6yfLB9YWDWyaAWxJMwdZPIx2kPHCvR9oG73rHNT03yEeQ8l2YU7_ZBRZZtbZijPf9JSe99c_UTaXXdUbtKN4zE9OC8214tU_Xs5UTtp9nDb52S64Tq9SIoF_F2fAFVktiwr5hRvKGa3rPuxr-4nXaj2oZi8US8kFouzW6m8ba0A/w320-h302/FB_IMG_1706691065015.jpg" width="320" /></a></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2EVKE4HrunWYkwhEI50kn35oZzSP3vwpr-aO-ig0Z-AdPfw0XgyuTmw__WlvjwXlixRPEcHE2tzLFkvXZ-d-PRG8hq0bnTCP1XnrOqpqG9sc4KRYJgUJ7-Ex4UsEb0QAaBpb1Ebkmxm0NIpbUYHtMTcfYiLStYO5ED_NFLFc2zsS4soUEFnWNyp3IsQ/s800/Screenshot_20230917-091057.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="703" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2EVKE4HrunWYkwhEI50kn35oZzSP3vwpr-aO-ig0Z-AdPfw0XgyuTmw__WlvjwXlixRPEcHE2tzLFkvXZ-d-PRG8hq0bnTCP1XnrOqpqG9sc4KRYJgUJ7-Ex4UsEb0QAaBpb1Ebkmxm0NIpbUYHtMTcfYiLStYO5ED_NFLFc2zsS4soUEFnWNyp3IsQ/w351-h400/Screenshot_20230917-091057.jpg" width="351" /></a></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisPvfqk9yYePWcOnQdlwxZkf8I_h0Nc3f3VgaA9Y3IfxC5hN104oQpBfQfL2BgdH36nrUF1f5OQbM_XG900gxZ3o2N3waaViBEZ_jNWL3SP8YyuqsW3UcZOjcIGYF20-CuJuZkKrZ7aY7STi5EdgrwEq5PU1-JV1N-ULL7r7qD3hGVMCBaNsUnmiXWRQ/s400/FB_IMG_1706691070316.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="300" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisPvfqk9yYePWcOnQdlwxZkf8I_h0Nc3f3VgaA9Y3IfxC5hN104oQpBfQfL2BgdH36nrUF1f5OQbM_XG900gxZ3o2N3waaViBEZ_jNWL3SP8YyuqsW3UcZOjcIGYF20-CuJuZkKrZ7aY7STi5EdgrwEq5PU1-JV1N-ULL7r7qD3hGVMCBaNsUnmiXWRQ/w480-h640/FB_IMG_1706691070316.jpg" width="480" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFWeo9gjfJvWmLyy_MeOjw90-C8M82MQmOxfSXlEukmxeO0_oYCzdJtaSGymFYl8CnYSOCGnPfUR74lBe5CDKRv0iCgkDdtly9I3v6WVXImPpKZnjI-7DsxnFO_f52K47GCB6iKAQOFJz9EW07AoI_nVz3JL5NVPk9k0svh74wSKdi1avUw-qj6smEXg/s1003/Screenshot_20240129-194538.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1003" data-original-width="718" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFWeo9gjfJvWmLyy_MeOjw90-C8M82MQmOxfSXlEukmxeO0_oYCzdJtaSGymFYl8CnYSOCGnPfUR74lBe5CDKRv0iCgkDdtly9I3v6WVXImPpKZnjI-7DsxnFO_f52K47GCB6iKAQOFJz9EW07AoI_nVz3JL5NVPk9k0svh74wSKdi1avUw-qj6smEXg/w458-h640/Screenshot_20240129-194538.jpg" width="458" /></a></div><p></p>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-66371164340988328792024-01-29T19:43:00.000-08:002024-02-01T03:27:29.416-08:00Yeni Yazıyla Söylenmiş Eski Türkçe Şiirler<div style="text-align: justify;"><b>“Yeni Yazıyla Söylenmiş Eski Türkçe Şiirler”</b></div><div style="text-align: justify;"><b>Kitabında Filistin ve Deprem:</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Yeni Yazıyla Söylenmiş Eski Türkçe Şiirler" Şair Yaşar Akgül'ün, Kasım 2023'te okurlarıyla buluşturduğu şiir kitabıdır. On sekiz şiirin yer aldığı kitap, elli iki sayfa hacmindedir. Çıra Edebiyat aracılığıyla okurlarıyla buluşturulmuş kitap, şairin dördüncü kitabı, şiir olarak da üçüncü eseridir. Şiirlerin geneli, günümüzde yaşanılan sıkıntılı durumlarından yola çıkılarak söylenmiş şiirler olduğunu söyleyebiliriz. Bunlardan birisi Filistin’e savaş açan işgalci İsrail ve Amerika'dır. Diğeri de yaşadığımız deprem gerçeğidir. Üçüncü sırada da şiirlerde yer alan anne olgusudur. Ayrıca şiirlerin tamamında Müslümanca bir bakışı ve hassasiyeti görmekteyiz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde samimi, yalın bir dil kendisini hissettiriyor. Bu dil, rafine ve naifçedir. Başka bir ifadeyle sade, minimalist ve abartısız bir dil kendisini gösteriyor. Bir nevi sözün darasını, kabasını alıp söylenmiş şiirler diyebiliriz. Şiirlerde ses, anlam, iç kafiye uyumu ve asonanslarla beraber, şiirlerde bir okuma ritmi taşınmaktadır. Öyle ki şairin bir şiir damarı bulduğunu ve bu damarı süreğen halde kullanabildiğini söylesek yeridir. Bu bağlamda şairin kendine has bir anlatımı ve dizgisi vardır. Şair kalemini hiç kasmamaktadır. Tematize edilen düşünce örgüsü böylelikle nakşolunmaktadır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Altı şubat iki bin yirmi üç, Kahramanmaraş merkezli deprem teması olan "Zil/Zâl ve Gül" kitabın ilk şiiridir. Şiirin bir bölümü şu şekildedir. "…Bizim bu günahımız daha çok su götürür/ Abdest almaya gitsek, bizi susuz getirir/ Ne çoktu alışveriş ne kadar da az şükür/ Ne kadar da azdı dua, çimento ve demir…" (s. 7) Ve devamında şiir şu şekilde nihayetlendirilir. "…Her zamanki gibi yine Allah kazandı" Merak duygusunu fazla törpülemeden, şiirin devamını kitaptan bütünlüklü olarak okunmasını tavsiye ederim. "Yeni Yazıyla Söylenmiş Eski Türkçe Şiirler" kitap ismi olmasının yanında, kitapta yer alan ikinci şiirdir. Bu şiirde, Filistin, Gazze’ye yapılan saldırı konusu işlenmektedir. "…Son dakika gelişmesi: Yine Filistin ve Gazze!/ Teheccüde kalkacağız, devamı gelecek şiirde" (s. 10) Şeklinde şiirin sonlandırıldığını görmekteyiz. Burada dikkat çeken bir diğer unsurda şiirin yazılmasından ziyade şiirin söylenmesi anlayışına bir vurgu olsa gerek. Bu hal, mevcut savaş hakkında masa başını değil cepheyi, kuru kuru lanet okumayı değil, harekete geçmeyi imliyor bir taraftan.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şair, ironiyle beraber eleştirel dilini hep canlı tutmaktadır. Eleştirilerinin bir kısmını kendi üzerinden yapmaktadır. Günümüzün dünyasında seviyenin müptezelleşmesine de itirazlarını yapmaktadır. "…Aşksız avemeleri nursuz gökdelenleri…" (s. 21), "Ne çektin be ey Müslümanlık! Ne çektin bu Müslümanlardan" (s. 12) bunlar gibi kullanılan dil okurun karşısına sık sık çıkmaktadır. Mesela “Ben Tanrının Yerinde Olsam” şiirinde İsrail'e şu şekilde seslenir. "De ki: Kininizle geberin! geberin kininizle İsrail" demektedir. Şiirin devamı da şu şekildedir. "… “Bütün kötülüklerin anasıdır" Amerika/ Bu dünyanın yüzünün karasıdır Amerika/ Nerede bir zulüm varsa orasıdır Amerika/ Ümmet-i Muhammed'in yarasıdır Amerika…" (s. 48) Şair adeta Amerika’yı alkol ile eş tutmaktadır. Yine başka bir şiirinde, "…Her şey gelir de hayır gelmez bu Amerikalılardan" (s. 14) Mısralarında olduğu gibi şair sözünü sakınmamaktadır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şairin şiirlerinin, şiir sesinin daha iyi anlaşılması adına, şiirlerden bölümler paylaşmak istiyorum izninizle. "…Gülle başlayacaktık güya, gül elimizde kaldı/ Tıp ilerledi artık kızlar, aşka lüzum kalmadı/ Biz altmışbeşyaş üstüler, günah çıkarmadaydı/ Bedavadan halk otobüsüne binme telaşındaydı/ Emeklilerimizin zaten, aklı fikri maaşındaydı…" (s.51), "…Tanrım! seni nerde görsem tanırım/ Öbür taraf çok karışık, inan ki utanırım/ Mağazaları bir bir indirip sırtımdan/ Şöyle ağız tadıyla bir namaz kılamadım/ Bir arkadaşa bakıp çıkacaktım dünyadan/ İçeride zaten, fazla kalmayacaktım…" (s. 37), "Bende bir rüya var tekrarı yok görmen lazım/ Her kıza gül verilir mi anneme sormam lazım/ Anne kızlık soyadın ne bana söylemen lazım/ İkide bir soruyorlar dedim size ne lazım/ Size de mi anne lazım anne artık dönmen lazım/ Çocuklar bilmese de her eve bir anne lazım/ Sonra gidersin yine nur içinde yatarsın" (s. 25), "…Ah her akşam her akşam, ezanı beklerdi akşam/ Birbirimizi beklerdik biz, hangi camiye baksam/ Kalp kalbe karşıdır derler, ne güzel yârsın Allah!/ Bende bunca yara varken, iyi ki sen varsın Allah!..." (s. 13) Çok hoşuma giden, dikkatimi celp eden başka bir kaç mısrayı burada paylaşmak istiyorum izninizle. "Biz esasen cennetten gelmeyiz dermiş benim büyük büyük dedem…" (s. 26), "…Işıklar içinde uyuyalım mı ne dersin…" (s. 36), "Ben Tanrının yerinde olsam" (s. 47)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirlerde mekânlar olarak, "Mekke, Medine, Gazze, Filistin, Yemen, Kerbelâ, İstanbul, Beyoğlu, Üsküdar, Ağa Cami, Cihangir, Tahtakale, Karacaahmet, Harem Otogarı, eleştiri bağlamında İsrail ve Amerika” olarak bir kısmını burada sıralayabilirim. Şiirlerde yer alan başka tanınmış isimlere bakacak olursak; "İbrahim, Ebûzer, Veysel Karanî, Yunus, Fuzulî, Şeyh Galip, Aziz Hüdaî, Hallâç, Akif, Said Nursî, Bediüzzaman, Sezai Karakoç, Leyla, Muhammed Mursî, Arvasî, Nihat Hoca, Gogol'un paltosu, Attila İlhan, Müslüm Baba" gibi isimleri sıralayabilirim. Bunlarla beraber yer yer de olsa "müzekki’n nüfusa, Mısrî'nin mükellef sofrası, muttakî" gibi farklı kelime yapılarınında şiirlerde yer aldığını görmekteyiz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Müslümanca bir bakışla çağın ruhuna katkısını sunmaktadır şair. Bu bakışta bir aksiyon bir hareket hali vardır. Mısralar, Müslümanın sadece maslahatgüzarlık yapmakla bir yere varılamayacağının şifrelerini taşımaktadır. Şairin tavrında, yanlışa yanlış demek, doğruya doğru demek şiarını görmekteyiz. Hiss-i adâvet taşınmıyor bu yazılanlarda. Ya da uygarlıklar çatışması paradigmasını içermiyor. Daha çok hakkı ve adaleti savunan bir anlayış kendisini hissettiriyor. Özellikle din ve Müslümanlar üzerine kimi yanlış muharref anlayışların uzağında, daha bir Müslümanca bakışın serimlendiğini söylersek yanlış olmaz. Bir derviş edasıyla, bir murabıt gibi söylemek istediğini söylemektedir şair. Bu şiirlerle, yıllar sonrasının belleğine, bu günün Müslüman duruşunun ve yaşanılan bütün dilemmaların örnekleri serilmektedir. Bu şiirlerin okunmasını hassaten tavsiye ederim. İyi okumalar. Buyurunuz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;"><i>Kültür Ajanda dergisi</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Sayı 123, Şubat 2024</i></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://kulturajanda.com.tr/" target="_blank"><b>https://kulturajanda.com.tr/</b></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b><i>Yaşar Akgül</i></b></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Şair ve yazar. 1956, Adıyaman doğumlu. İlköğreniminden sonra, Adıyaman Lisesini (1975), İstanbul Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünü bitirdi (1981). Bir süre İstanbul İlâhiyat Fakültesinde öğrenim gördü (1983). 1991 yılında AÖF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde lisans tamamladı. 1976 yılından sonra Sanayi ve Ticaret Bakanlığı bünyesinde görev yaptı. Hariçten, özel bir dershanede ve bir lisede Türkçe ve Edebiyat derslerine girdi. Evli ve üçü erkek biri kız dört çocuk babasıdır.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Şiir, öykü ve denemelerini Millî Gazete (1975-85), Yeni Şafak (1995-97), Yeni Asya, Orta Doğu (1975), B. Anadolu (1976), Millet (1977), Sabah (1980), Hergün (1978), Yeni Devir (1976-80), Zaman (1986-87) gazeteleri ile Mavera (1976-1988), İttihad (1970), Elif (1972-77), Meş‘ale (1978-80), Sur (1975-80), Köprü (1975-80), Muştu (1976-80), Millî Gençlik, Çatı (1978-80), Kıyam (1979), Aylık Dergi (1978-88), Girişim (1986-88), Kardelen (1991-94), Kırağı (1996), Düşçınarı (1997) ve Edebiyat Ortamı (2020 - 2023) dergilerinde yayınladı.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><b><i>Eserleri:</i></b></div><div style="text-align: justify;"><i>Deneme: Şiir Haritası (1987)</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Şiir: Ahir Zaman Şiirleri (1991),</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Yangında İlk Kurtarılacak Şiirler (1997).</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Yeni Yazıyla Söylenmiş Eski Türkçe Şiirler (2023)</i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXw5F7KJlBpiyM4PBKntYiT5tm9EDwuB9jKx5SFuaMpj0eYJmFQD6QpD6xMeqJoVr7WntFYrzloorAz-UxGCXj8-X83og1bk25sxcr4S1DuXQV_hl9XAaQXyNW5IVBuByXUCTrKLa6ezvTjXgRz7-Qxo_nIm86kNuJVbja3DMGkI9ZthBg1aUdr_5Blg/s1600/IMG-20240129-WA0007.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1250" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXw5F7KJlBpiyM4PBKntYiT5tm9EDwuB9jKx5SFuaMpj0eYJmFQD6QpD6xMeqJoVr7WntFYrzloorAz-UxGCXj8-X83og1bk25sxcr4S1DuXQV_hl9XAaQXyNW5IVBuByXUCTrKLa6ezvTjXgRz7-Qxo_nIm86kNuJVbja3DMGkI9ZthBg1aUdr_5Blg/w501-h640/IMG-20240129-WA0007.jpg" width="501" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK7APDuitzjoJ2ubnps-zcRMlzHkInFJzH9TDC4vy0OJYSHBSC8KumPpjv5jlfbd26NZJYEwkBgCctvIY0ni3Ok0zcymV9UCP8s0LJhW6PG6fxchrNDonZ5gnr2Vy9MN2odxVHpfz7iplWFB-icyKZxrfwjoDoy-DQcqfS_gIev_oGk3jpOmYH3tRzpQ/s4160/IMG_20231222_095404_875.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK7APDuitzjoJ2ubnps-zcRMlzHkInFJzH9TDC4vy0OJYSHBSC8KumPpjv5jlfbd26NZJYEwkBgCctvIY0ni3Ok0zcymV9UCP8s0LJhW6PG6fxchrNDonZ5gnr2Vy9MN2odxVHpfz7iplWFB-icyKZxrfwjoDoy-DQcqfS_gIev_oGk3jpOmYH3tRzpQ/w480-h640/IMG_20231222_095404_875.jpg" width="480" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji2ngeKUazPO_S-nTvdcrzHRBtfl1AVRWg3BjztN81NzDNBRGjAUsfB7keBS5GTd46jxpA5puXxeI19rI_UOAfqKjlPegr9BE3Aty2dTqa2JldEemwcItKFA0WcbJkNIqGbz2bto6tlEcOz19ASWPPgahRN4NKs0lGAPHmyuZh4dkhirGf1uuWR3_7yw/s815/Screenshot_20240131-210205.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="815" data-original-width="636" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEji2ngeKUazPO_S-nTvdcrzHRBtfl1AVRWg3BjztN81NzDNBRGjAUsfB7keBS5GTd46jxpA5puXxeI19rI_UOAfqKjlPegr9BE3Aty2dTqa2JldEemwcItKFA0WcbJkNIqGbz2bto6tlEcOz19ASWPPgahRN4NKs0lGAPHmyuZh4dkhirGf1uuWR3_7yw/w501-h640/Screenshot_20240131-210205.jpg" width="501" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ_lzVJfvqgLo9NOw28y0pfm2PHik4bKaVnoVsF-GWAL1FGzT1H3UluF3VwbL-HqWu53921squ_aC7amv_kbPXbmc6-VqMBSCtYEDABsMc5sgebvY6aZ-p0c1oH8numVYUw88jq3mM7quCgM2H9oYJNG1R7zUbbFf5FPEUxgUaZeFkR7Y_QC0eyKqgyg/s803/Screenshot_20240131-210253.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="803" data-original-width="628" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ_lzVJfvqgLo9NOw28y0pfm2PHik4bKaVnoVsF-GWAL1FGzT1H3UluF3VwbL-HqWu53921squ_aC7amv_kbPXbmc6-VqMBSCtYEDABsMc5sgebvY6aZ-p0c1oH8numVYUw88jq3mM7quCgM2H9oYJNG1R7zUbbFf5FPEUxgUaZeFkR7Y_QC0eyKqgyg/w501-h640/Screenshot_20240131-210253.jpg" width="501" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-46422756957593978142024-01-29T09:34:00.000-08:002024-01-29T09:53:04.046-08:00Eyvah Cumhurbaşkanı Oldum<div style="text-align: justify;"><b>“Eyvah Cumhurbaşkanı Oldum” da</b></div><div style="text-align: justify;"><b>Hayal ile Gerçeklik Arası</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Eyvah Cumhurbaşkanı Oldum" Yazar Abdurrahim Zararsız ile Yazar Muhammed Işık'ın, Kasım 2023 tarihinde, KDY Yayınları etiketiyle okurlarıyla buluşturdukları romanlarıdır. Kitap, yüz yirmi sayfa hacminde ve on beş konu bölümünden oluşmaktadır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Romanda, gerçek ile hayal arasında yaşanması muhtemel Cumhurbaşkanı olma konusu, mizahi bir tavırla ele alınıp işlenmektedir. Bu durumun en yakın örnekliğini Kemal Sunal’ın kimi filmlerinde görmekteyiz. Bu filmlerin senaryolarına benzer bir senkronik yaşanmışlık olduğunu söyleyebiliriz. Bununla beraber uzaklardan da başka bir örnek verecek olursak; Uruguay’ın 2010-2015’te Devlet Başkanlığını yapan Jose Alberto Mujica Cordano’dur. Aylık 12 bin dolar olan maaşının yüzde doksanını hayır kurumlarına bağışladığını biliyoruz. Dünyanın en fakir devlet başkanı olarak anılmaktadır ve başkaca buna benzer birçok ilginç özellikleri vardır. Romanda anlatılan cumhurbaşkanı karakteri ile bu devlet başkanının ortak yönlerinin olduğunu söyleyebilirim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ortak roman yazılması ilginç bir deneyim olsa gerek. Karşılıklı yazılan nazire şiir, deneme vs. kitaplarını biliyoruz ama roman türünde de böyle bir örnek olabiliyormuş demek ki. Muhtemeldir ki yazarın birisi, romanın ana inşasını oluşturmuştur. Devamında da diğer yazardan da katkılar, ayrıntılar ve süslemeler alınarak roman nihayete erdirilmiştir. Veya bambaşka bir teknik kullanılmıştır. Yöntem ile alakalı nihai durumu yazarların birinci ağızlarından öğrenebiliriz ancak.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Gerek kitap isminden gerek kitap görselinden gerekse de içerikten anlaşıldığı üzere mizahi bir roman ile karşılaşıyoruz. Konunun özünde müzmin ezikler sınıfında olan Fikri Sapaksız'ın aynı kendisi gibi bir gurup arkadaşıyla birlikte TEP (Türkiye Ezikler Partisi)’ni kurmaları ve Fikri Sapaksız’ın cumhurbaşkanlığına giden serüvenini mizahi bir dille işlenmesidir. Eskilerin tabiriyle “Körün gözü açıldığında kırdığı ilk şey bastonudur” türünden ironik ve trajik durumlar da yaşanmıyor değil. Müzmin ezikliği taşıyanların, yerine göre miskin ve tembellerin böyle bir parti kurmaları ve cumhurbaşkanlığına giden yolda çaba sarf etmeleri de bir tezatlık oluşturuyor olsa da her şeye rağmen anlatım güzergâhında mantıksal bağlantılarının da tahkim edildiği görülmektedir. Hayatta yaşanılan horlanmışlıklar, sahipsizlikler ve hatta miskinlikler hep olagelmektedir. Hayatın içerisinde böyle tipolojik cismaniye tepesinin hep dolu olduğunu da görmekteyiz. Böyle müzmin tavırlar ki zamanla değişmenin, kırılmanın determinantına, aşındırmasına da maruz kalmaktadır bir taraftan.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Roman karakterleri bir elin parmakları kadar az sayıdadır. Bu karakterlere bir bakacak olursak; Siyasi İşler ve Teşkilat Başkanlığı yapan ve sonrasında da Cumhurbaşkanı olan Fikri Sapaksız ve eşi Melahat Hanım ve Cumhurbaşkanı olduktan sonra ikinci evliliğinden eşi Cemile Hanım. TEP (Türkiye Ezikler Partisi) Başkanlığını yapan Hayati Bahtsız, Tanıtım Medya ve ARGE Başkanı Burhan Bayat, Parti Sözcüsü Avni Avadancı ve eşi Nermin Hanım ve atamaları yapılan bazı üst düzey bürokratları sıralayabiliriz. Roman konusunun muhteviyatına fazla girmeden, merak duygusunu fazla törpülemeden başka bazı birkaç ayrıntıyı buraya taşıyacak olursam; Ülkemizi yönetmede dahli olduğuna inanılan “Kırsaçlılar Heyeti, uzay çalışmalarımız, YÖK, SGK, TOKİ, Maarif, ekonomi, tarım gibi devletin ilgili birçok kurumu, kadının kaşını yapayım derken erkeğin gözünü çıkaran kanun olarak bilinen İstanbul Sözleşmesi, kadının beyanı esastır uçuk anlayışı, dünyayı yöneten dört büyük aile, LGBT, cinsiyetsizlik projesi, gobel denen kerata, sosyal medya gibi günümüze dair birçok güncel mevzu, romanın ilgi alanında yer almaktadır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Çizilen portrede ezik ifadesi, toplumumuzda ezilen, itilmiş, ötekileştirilmiş kişilikler yanında saflığı ve iyi niyetliliği de yanında taşımaktadır. Lakırdı yuvarlayan, oturduğu yerden kaynanalık yapan, ağızları açlık kokan ama çelebilikten vazgeçmeyen, sünepe kişiliklerdir bunlar. Genellikle eşlerinin tabiriyle, “bir baltaya sap olamayan çürük odunlar” gibidirler. Kıraathanelerin müdavimleridirler. Geçim tutmakta zorlanan kişiliklerdir. PTT (Pijama Terlik ve Televizyon) müdavimleridirler. Bu kişilerin her ne kadar tembellikleri, miskinlikleri olsa da pesimist değillerdir. Kültürümüzde olan "miskinler tekkesi" müdavimleri ve değme sofiler gibi roman karakterleri de miskindirler. Ama içlerinde kimileri aklın ötesinde deliliğin sınırında yaşayanları da vardır. Bu müzmin ezikliği daha çok kanıksamış kişiliklerdir. Bir taraftan bu insanların tavırları da öfkeleri gibi birçok halleri de samimidir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sonuçta her insanın her karakterin hayattan beklentileri, kendi içlerine yürüyüşleri farklı farklı olmaktadır. Hz. Mevlana’nın "Körler çarşısında ayna satma, sağırlar çarşısında gazel atma" gibi bir gerçekliği de beraberinde taşımaktadır hayat. Bu karakterler bir taraftan pencere ve balkon yalnızıdırlar. Kendi eşleri ve çocukları tarafından da ötekileştirilirler, sevilmezler. Muhalif, otokrasi muarızı kişiliklerdir. Ne elitiz mi ne de kapitalistleşmeyi istemeyen Anadolu'nun çocuklarındandırlar. Zaman zaman kurnazlıklarının nüksetmesi de olur. Böyle insanları eleştirmekten daha çok farklı bir boyutta yasadıklarını düşünmek daha olumlu bir bakış açısı olacaktır elbette. Bu karakterdeki kişilikler kendileriyle kalabilmenin mücadelesini vermektedirler. Bu hayatta herkes değerli bulduğu kişisel tarihini bir şekilde yazmaktadır ve yaşamaktadır. Özellikle romanın finalinde okurlar çok şaşıracaklar ve bunca görü ile bütün zihin yetileri dumura uğrayacak gözüküyor. Eğlenceli, hoş, güzel bir roman okudum diyebilirim. Okunmasını ehemmiyetle tavsiye ederim. İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;"><i>Papatya Dergisi</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Sayı 9, Şubat Mart 2024</i></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy0uiOmX3JQKWkDxEYV-XEgtQGtbCGcU03AUgfXwDxMAfd6ZMic_AaNF0JyHKgJl1d-23SfbHTTCFesI9EtB5VGpWL9-pGxqz0EbaVXO3X7UZ6r4B1xSB-pqOaY2tyb12Bjp-EvXrK6olRyqiKAV2S9ZGhXlmGMLCzbvFVx71JxjoNQxLO5CMBxxG2uA/s4160/IMG_20240101_142843_519.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy0uiOmX3JQKWkDxEYV-XEgtQGtbCGcU03AUgfXwDxMAfd6ZMic_AaNF0JyHKgJl1d-23SfbHTTCFesI9EtB5VGpWL9-pGxqz0EbaVXO3X7UZ6r4B1xSB-pqOaY2tyb12Bjp-EvXrK6olRyqiKAV2S9ZGhXlmGMLCzbvFVx71JxjoNQxLO5CMBxxG2uA/w480-h640/IMG_20240101_142843_519.jpg" width="480" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ELVnmCG90O9d3TIE31kuolzYQQyb4tF3JHlJ8URHCsVfKoMg56bz1f8fL3p7bsT7FOIu2V0pJDvHoDYh1ObeHFw1wcD3WEu2_fUWIMQ9cEeqFqdmrEkLCkddLRYF7zRpQnd35ZUN3YrwKpZ3cr-GibH9O-MWN_JE0G1KZLD148gTncy4BlxYeHR2oQ/s4160/IMG_20240124_173434_414.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3120" data-original-width="4160" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ELVnmCG90O9d3TIE31kuolzYQQyb4tF3JHlJ8URHCsVfKoMg56bz1f8fL3p7bsT7FOIu2V0pJDvHoDYh1ObeHFw1wcD3WEu2_fUWIMQ9cEeqFqdmrEkLCkddLRYF7zRpQnd35ZUN3YrwKpZ3cr-GibH9O-MWN_JE0G1KZLD148gTncy4BlxYeHR2oQ/w400-h300/IMG_20240124_173434_414.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAqFKjwI9XZwcMdMBz598LmbcAU4YTG-ygT0v9mfG3TTM8YXQlH7y17extew1ZRQu3E0YeifX_D8KY0Q711MRTIqeB8a2bbXbEeN1gC1Sovgid-b4DfzYoRiX7FiIYqxUQ4S1Y0kMAj-Mi-rluAhPMz-TqVWTjXaTQ7fEv4zL9VbygY2_2nNhins0iUQ/s4160/IMG_20240124_185336_165.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3120" data-original-width="4160" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAqFKjwI9XZwcMdMBz598LmbcAU4YTG-ygT0v9mfG3TTM8YXQlH7y17extew1ZRQu3E0YeifX_D8KY0Q711MRTIqeB8a2bbXbEeN1gC1Sovgid-b4DfzYoRiX7FiIYqxUQ4S1Y0kMAj-Mi-rluAhPMz-TqVWTjXaTQ7fEv4zL9VbygY2_2nNhins0iUQ/w400-h300/IMG_20240124_185336_165.jpg" width="400" /></a></div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnr26AnIvSNv378yVhYjMsQq6jdc8gmC2h9EpAIzs5sse0Gqet-870sLDB9XS43TkKHNV1B-PIAd7XDAWexUvoz26P-5KKpND00GI9o8rCFddRHDyqG_UoPnyr00Rhyphenhyphenj9yeZ3uXQxUM3_iMqXF7Ox2wqloIiqNEEqhoKU20Pnn1zxH4IkcGMb8Yo_nVg/s995/thumbnail_Screenshot_20240128-170714.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="995" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnr26AnIvSNv378yVhYjMsQq6jdc8gmC2h9EpAIzs5sse0Gqet-870sLDB9XS43TkKHNV1B-PIAd7XDAWexUvoz26P-5KKpND00GI9o8rCFddRHDyqG_UoPnyr00Rhyphenhyphenj9yeZ3uXQxUM3_iMqXF7Ox2wqloIiqNEEqhoKU20Pnn1zxH4IkcGMb8Yo_nVg/w464-h640/thumbnail_Screenshot_20240128-170714.jpg" width="464" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-84288004244346093712024-01-29T08:50:00.000-08:002024-01-29T08:54:52.467-08:00Kardelen Dergisi - İlkay Coşkun<div style="text-align: center;"><b>Kardelen Dergisi - İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: center;">Sayı 119, Ocak-Mart 2024</div><div style="text-align: center;">----------</div><div style="text-align: center;"><div><b>Filistin</b></div><div><br /></div><div>yarası sıvazlanan toprakların</div><div>az baba çok anne çocuklarıyız</div><div>bombardımanda ölmesek dahi</div><div>yalnızlığımızla biliniriz sonunda</div><div><br /></div><div>elinde taş savaş meydanında</div><div>bilmem kaç ömür büyütürüz</div><div>hiç demir kuş avlayamayan</div><div>kaç çocuk yaşarız kamplarda</div><div><br /></div><div>evlerde yanık izi, barut kokusu</div><div>kaç çocuk doğar, kaçı öldürülür</div><div>parlatılan hep düşmanın kılıcı</div><div>yanağını çevir, çevir vurulur</div><div><br /></div><div>yangın yerine dönse de sinelerimiz</div><div>ölen babamızın yerine doğabiliriz</div><div>ayakkabı fırlatabiliriz zalimlere</div><div>acılarımızla devleşebiliriz aslında</div><div><b><br /></b></div><div><b>İlkay Coşkun</b></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9V5dOWEz-Kw2_tIAoeGG41PQbouwoukSuc68r9ofERycx-ECS4GdzVPKwuq7pWo0HleDJmJKYm8hA6mge87h6OyC_Tg9puXTEGuXZANnyCDCaMojYQQ7kHeMT6vRQaAh9GgeqJGLcPUQCDjsErdVs3AEkDQ5iTjZamac6xsTk-xS395iaF6ZbXCOIFw/s1003/kardelen.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1003" data-original-width="718" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9V5dOWEz-Kw2_tIAoeGG41PQbouwoukSuc68r9ofERycx-ECS4GdzVPKwuq7pWo0HleDJmJKYm8hA6mge87h6OyC_Tg9puXTEGuXZANnyCDCaMojYQQ7kHeMT6vRQaAh9GgeqJGLcPUQCDjsErdVs3AEkDQ5iTjZamac6xsTk-xS395iaF6ZbXCOIFw/w458-h640/kardelen.jpg" width="458" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5qZqj1AxeyP_MKxcbQyPYTbRAlqLFtAytbnr4sysvj1ft0QM0qCzK-OgZZB21vgMLbvOerLMmNOp7dayyE5NQk0jC1CMsjl4KdwwBht0oMhDsZBfJRJiN-x2m0iDt-QEyQe4VIxTrhbdg6hkBFFI54L5HYDkJstGbksE4X2DxI6nl46P6rFwCr4_9Mg/s1004/i%C3%A7indekiler.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1004" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5qZqj1AxeyP_MKxcbQyPYTbRAlqLFtAytbnr4sysvj1ft0QM0qCzK-OgZZB21vgMLbvOerLMmNOp7dayyE5NQk0jC1CMsjl4KdwwBht0oMhDsZBfJRJiN-x2m0iDt-QEyQe4VIxTrhbdg6hkBFFI54L5HYDkJstGbksE4X2DxI6nl46P6rFwCr4_9Mg/w458-h640/i%C3%A7indekiler.jpg" width="458" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicMlBnGVd9gxHA-99lZFxudHT5iCovf5nCV8MKBh3nhZepGfuRTyzXUQhi782grh9OeZ1787Ye1u18Ahqt0BBJacVpAEHnX8zxUqXVtHdPD-PSbOloSQGZ90_pnQmZGEQBreEPmeXImxpFTTCN9CN5_I2RmwSWbkHWIjT0WTQa1f6qnSBW03Ecv25cyQ/s1016/tan%C4%B1t%C4%B1m.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1016" data-original-width="720" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicMlBnGVd9gxHA-99lZFxudHT5iCovf5nCV8MKBh3nhZepGfuRTyzXUQhi782grh9OeZ1787Ye1u18Ahqt0BBJacVpAEHnX8zxUqXVtHdPD-PSbOloSQGZ90_pnQmZGEQBreEPmeXImxpFTTCN9CN5_I2RmwSWbkHWIjT0WTQa1f6qnSBW03Ecv25cyQ/w454-h640/tan%C4%B1t%C4%B1m.jpg" width="454" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi86TpUhJ0XWooVQUv5_5uRMXIduYueeCsw69zJfAmLzl_-wbCmzyE3wpBoms654jG4YaSZImu_b6A0E0-uRSBSeaM2G7xDFGpXcZw2NxdCkL_pZUAB3uKizVJ-a7TDvs_AoqjQQRODuIkP4FiVCofDU4qDPnkcrqiLkLQlIsA5ajcu07I4e2wpUoBEw/s618/filistin.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="618" data-original-width="293" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi86TpUhJ0XWooVQUv5_5uRMXIduYueeCsw69zJfAmLzl_-wbCmzyE3wpBoms654jG4YaSZImu_b6A0E0-uRSBSeaM2G7xDFGpXcZw2NxdCkL_pZUAB3uKizVJ-a7TDvs_AoqjQQRODuIkP4FiVCofDU4qDPnkcrqiLkLQlIsA5ajcu07I4e2wpUoBEw/w304-h640/filistin.jpg" width="304" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-72535178161545619762024-01-29T06:45:00.000-08:002024-02-01T08:50:00.395-08:00 Şair Yazar Halit Yıldırım ile Söyleşi - İlkay Coşkun<div style="text-align: justify;"><b>Şair Yazar Halit Yıldırım ile Söyleşi:</b></div><div style="text-align: justify;">(Kültür Ajanda Dergisi - İlkay Coşkun)</div><div style="text-align: justify;">Şubat 2024, sayı 123</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Halit Yıldırım hocam, yazma serüveninin, kitaplarınız ve poetikanız bağlamında konuşmak istiyorum sizinle. Bu vesileyle edebiyat dünyanızı da ve bu alanla ilgili fikirlerinizi de alma fırsatımız olacak inşallah. Söyleşimize şöyle bir soruyla başlamak istiyorum. Üretken Şair Yazar Halit Yıldırım, edebi yolculuğuna nasıl revan oldu? Yazmak, bu şiir de olsa romanda olsa deneme de olsa hayatınızın neresinde duruyor?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öncelikle benimle böyle bir söyleşi yaptığınız için çok teşekkür ederim.</div><div style="text-align: justify;">Edebiyat yolculuğumuz küçük bir kıvılcımla başladı diyebilirim. İlkokul öğretmenimin teşviki ile 1979 Dünya Çocuk Yılı nedeniyle açılan bir şiir yarışmasına katılmam benim edebiyat yolculuğumun başlangıç hadisesidir. Daha sonrasına arkadaşlarımın teşviki ile şiire devam ettim. Çorum İmam Hatip Lisesi’nde okuduğum yıllarda da sürekli Kültür ve Edebiyat Kolunda vazife aldım. Okulun duvar gazetesini çıkaran ekibin içinde bulundum. Dergicilik faaliyetlerim de o günlerde başladı diyebilirim. Yine o yıllarda şiir yarışmalarına okulum adına katılarak ödüller aldım. Üniversite yıllarım da edebiyatla geçti. Aslında yüksek tahsilimi edebiyat dalında yapmak isterdim. Ancak babamın Tarım Bakanlığında çalışıyor olması beni de Ziraat Mühendisi yaptı. Erzurum’da yüksek tahsilim esnasında şiirlerim ulusal dergi ve gazetelerde yayınlandı. Hatta o yıllarda henüz 22 yaşında iken yazdığım bir şiirim bestelenerek TRT repertuvarına girdi. Halen 56 yaşımdayım ve yazma serüvenim devam ediyor. Yani kısacası yazarak yaşıyorum diyebilirim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Kıymetli hocam, yaşamdan süzülmüş geniş bir tecrübe birikimiyle yirmiye yakın, edebiyatın birçok türünde yayınlanmış eseriniz bulunmaktadır. Yazdıklarınız daha çok medeniyetimiz ve kültürümüz üzerinde temerküz eden bir özellik taşımaktadır. “Gelenek şairin mektebidir” diyen üstat Sezai Karakoç sözünü de merkeze alarak, romanda, öyküde, şiirde Dede Korkut’tan günümüze yazınsal mirasımızdan ne oranda besleniyoruz? İdeolojilerin mengenesinden çıkıp bu kadim mirastan daha çok nasıl faydalanabiliriz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kökleri olmayan bir edebiyat her rüzgârın önünde savrulmaya mahkûmdur. Bizler medeniyetimizin kadim eserlerini ana sütü bildik, oradan beslendik. Dede Korkut hikâyeleri olsun, peygamber kıssaları olsun, bu çizgide yazan Ömer Seyfeddin, Ahmet Mithat Efendi, Necip Fazıl, Refik Halid, Peyami Safa, Arif Hikmet gibi ustaların manevi hocalığı ile bir şeyler yapmaya çalıştık. Edebiyatın her dalında şiarımız bu olmalıdır. Geçmişini bilmeyen bir edebiyat geleceğe seslenmenin, kalıcı olmanın yolunu bulamaz. Popülerliğin etkisiyle saman alevi gibi parlayıp sonra da unutulup giden metinlerle geleceğin edebiyatı inşa edilmez.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Eserlerinizde hikemî bir tarz görmekteyiz. Yazdıklarınızı ilk örneklerinden bugüne kadar olan süreci tahlil etmenizi istersek neler söylersiniz? Bakış açınızın göbeğinde olan kavramlar nelerdir?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ben, bizi biz yapan değerleri merkeze alan bir yazarım. Benim yazdıklarımda milli ve manevi değerlerimiz esas omurgayı oluşturur. Bir şey yazmış olmak için yazmadım. Yazdıklarımın bir tezi vardır. Hikemi bir tarafı vardır. Ben yazdıklarımın yarın huzuru ilahide hesabını vereceğimin şuurunda olarak yazmaya çalışıyorum. Bunu ne kadar becerebiliyorum onu ben bilemem, Allah bilir. Misalen ilk romanım olan Kuyuda Bir Yusuf 1994 yılında askerde iken yazmaya başlamıştım. Yıllar sonra bu notlarımı temize çektiğim de bir şeylerin eksik olduğunun farkına vardım. Bu yüzden bitmiş bir romanı beklettim ve gerekli düzeltme, ekleme ve çıkarmaları yapıp ancak yayınlayabildim. Zamanda Kaybolan Adam romanım da aynı şekilde kader perspektifi etrafında şekillenen ve kader algımızı sorgulayan bir kitaptır. Muska romanında da yaygın bir hatamızı mizahi bir dil ile ortaya koyarak büyü, fal gibi haramlardan insanların sakınmaları hususunda kırmadan dökmeden bir hikâyeyi işledim. Bahira, Abdülmuttalib, Yavuz Sultan Selim ve Barbaroslar ile romanlarım da tarihi romanlardır. Ancak bilinenin tekrarından ziyade gözden kaçan hususlar öne çıkarılmış ve yaygın hatalar yerine farklı pencereler açılmıştır okuya. Çocuk hikayelerimde ise onları eğlendirirken düşündürmeyi, bazı hayat derslerini almalarını hedefledim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Gerek şiirleriniz gerekse de roman ve öykülerinizin geleneğimizden, daha çok klasik edebiyatımızdan beslendiğini söylemiştik. Yazılarınızda, şiirlerinizde söyleyiş ve tespitleriniz size özgü bir üslup taşımaktadır. Bu bağlamda kitaplarınızın okurlarla buluşmasının ardından ne tür tepkiler alıyorsunuz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şimdiye kadar bu geri dönüşlerde Allah’a şükür olumsuz bir tepki almadım. Zamanda Kaybolan Adam romanımı okuyan hanım kardeşlerimizden “keşke bu romanı daha önce okusaydım, kafamdaki sorulara cevap buldum. Terapi gibi geldi.” gibi çok olumlu tepkiler aldım. Hatta bir ağabeyim de bu romanın ilk bölümlerini okurken beni aradı ve “Hocam roman böyle mi devam ediyor? Çok ağır ve derin mevzular içeriyor. Herkes anlayamaz.” diye endişelerini bildirdi. Ona “Abi o bölümler ısındırmaydı. Sonuna kadar devam etmiyor ama bu bölüm olmadan sonrası anlaşılmaz.” dedim. Gerçekten romanı bitirince tekrar aradı. “Hocam çok güzel bir romandı. Gerçekten ilk bölümler hazırlık için gerekliymiş.” dedi. Bahira romanım için de çok olumlu tepkiler aldım. Yavuz romanımla ilgili olarak farklı düşünen birkaç kişi “Biz Yavuz Sultan Selim’i böyle bilmiyorduk. Sayende ona olan ön yargımız kırıldı.” dediler. Bu da benim için yeterlidir. İrfânî’nin Küfesi isimli hikâye kitabım da çok ilgi gördü. Hatta Cambridge Üniversitesi’nde Yabancılara Türkçe Öğretimi ile ilgili metinler hazırlayan bir hocamız beni aradı ve kitabı çok beğendiğini buradaki bazı hikayeleri de bu hazırlayacağı bir kitapta kullanmak istediğini belirtti. Bunlar benim için gerçekten motive edici şeyler. Ben kitaplarım hakkında yapılan yazılı yorumları diğer baskılarda kitaba dahil ediyorum. Hem bu yazıları yazan kalemlere teşekkürümü ifade ederken bu yazıları romanı okuyanların da okumasını sağlıyorum. Bu sayede kitap hakkındaki kendi görüşleri ile farklı görüşleri mukayese etme şansı bulabilirler diye düşünüyorum.</div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Post-modern ve modernite olgularının günümüzdeki karşılığını nasıl görüyorsunuz? Geleneğimiz, kadim klasik kültürümüzle bu olguları mütenasip bir kıyaslamaya tabi tutabilir misiniz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Edebiyatta modern ve post-modern tartışmaları almış başını gidiyor. Bunu ben dipsiz bir kuyu gibi görüyorum. Zaman akıp giderken illaki her yeni bir gün eski olacaktır. Moda ve modern tabirlerine yapışmak için zamanın donması gerekir. Oysa hayat ve zaman akıp gidiyor. Okur istekleri, okurun etkilendiği hususlar sürekli bir değişim içinde. Edebiyatın hemen her dalındaki poetik anlayış da sürekli değişim içinde. Kimi yazarlar kendileri bir mektebin, bir ekolün mensubu olarak görmek ve o doğrultuda eser vermeye adıyor. Kimi de kural tanımadan, herhangi bir konuda birden fazla gerçekliğin olabileceğini ve göreceliliği savunan post-modern dediğimiz ekole mensup addeder ve o doğrultuda eser yazar. Klasik edebiyat taraftarları da eski veya kadim bir anlayış doğrultusunda, o kuralların dışına çıkmadan yazar. İşin doğrusu ben sanat, sanat içindir anlayışını benimsemediğim için anlatmak istediğim derdimi, geleneğin ana çizgilerini muhafaza ederek okurun anlayacağı ve seveceği bir tarzda yazmaya çalışıyorum. Günümüzün kabul gören kurallarını da eskinin eskimez kurallarını da kullanıyorum ama okur merkezli bir anlayışla bunu gerçekleştirmeye çalışıyorum. Bu yüzden benim hedef kitlem orta halli dediğimiz kendi insanımız oluyor. Yüksek zümre edebiyatı yapmıyorum. Tam da burada günümüzde neredeyse edebiyat anlayışına hâkim olan halktan kopuk bu anlayış ile uyuşamadığımı belirtmek isterim. Şiirde de hikâyede de romanda da. Ben, yerli ve milli hassasiyete sahip bir insanım. Bana göre sadece Türkçe yazmak yeterli değildir. Bir İngiliz, Amerikan, Rus veya Fransız romanı da Türkçeye çevriliyor ama bu roman Türk romanı alamıyor. Ya da çeviri hiçbir şiir Türk şiiri olamıyor. Bu milleti var eden milli ve manevi değerler yabancı bir kalemden çıkan Türkçe satırlar veya mısralar bizim değil özendiği kültürün ve milletin şiiri veya anlatısıdır diye düşünüyorum. Bana göre bu metinler özgün değil eğretidir. Oysa Tolstoy’u, Gogol’u, Dostoyevski’yi bugün dünya çapında birer edebiyatçı yapan en büyük unsur bu kişilerin kendi kültür ve medeniyet anlayışları içinde yerli ve milli olmalarıdır. Yerli denilince maalesef bizde hep yerellik algılanıyor. Yerellik bir çıkış noktasıdır ama siz onu yerli unsurlarla evrenselleştirebilirsiniz.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Bir önceki soruma ek olarak günümüzün yaşam şekli, 21.yüzyıl, postmodernizm ve küreselleşme; edebiyata, şiire nasıl yansıyor? Dil ve kavram üzerine yansımasını nasıl görüyorsunuz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sorunuzda da belirttiğiniz gibi bu akımlar ve kuramlar küreselleşmenin verdiği imkanlarla bütün dünyaya yayıldı. İnternet dediğimiz hadisenin girmediği çıkmadığı bir mekân kalmadığı gibi kıyısından, köşesinden etkilemediği bir beyin kalmadı desek abartmış olmayız sanırım. Özellikle dil hususunda bu akımların istilası var diyebiliriz. Küresel kasırga bütün kültürleri tehdit ederek kendi hâkim ideolojisini neredeyse genel geçer bir hayat tarzı haline getirdi. Dil bu kadar baskı altında iken kavramlar da bundan nasibini almış durumda. Hatta kavramlar eski anlamlarını kaybetti ve içi boşaldı. Maalesef benim en mustarip olduğum husus budur. Zaten Batılılaşma adına yaşadığımız kültürel değişim köklerimizle irtibatımızı zayıflatmış, gençlerimizin oraya buraya savrulmasına sebep olmuştu ki küresellik ve dünyaya hâkim olan Anglosakson kültürü genç dimağları işgal altına almış durumda. Örneğin Filistin’de yaşanan soykırım karşısında hiçbir şey hissetmeyen tepkisiz olmak bir yana neredeyse zalimleri destekler tarzda dil kullanan o kadar çok insan var ki anlatamam. Hani hep ağızlarda çiğnenen bir söz vardır. “Edebiyatçı muhalif olmalıdır!” diye. Peki sizin muhalefet anlayışınız kime ve neye? Maalesef gelinen noktada bu muhalefet insani ve İslami bütün değerleredir. Sözde muhalif bir duruşla şiir yazacak, roman yazacak, hikâye veya denem yazacak kalemlerin kâğıda bıraktığı satırlar, sadırlarındaki işgale uğramış, iğdiş edilmiş bir anlayışın mahsulüdür. Bu satırların mürekkebi, mazlumların kanı ve gözyaşını yansıtması gerekirken zalimlerin salyalarından oluşmuş.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Halit Yıldırım şair kimliğiyle, günümüz Türk şiirine nasıl bakıyor?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şairi bol bir milletiz. Ancak şiir anlamında elde ne var ona bakmak lazım. Birileri gibi şiir bitti, öldü de demiyorum. Bana göre insan oldukça edebiyat asla bitmeyecektir. Önceki soruların cevaplarında belirttiğimiz gibi şiirimiz de modern ve post-modern akımlardan etkilenmiştir. Değişik vesilelerle belirttiğim gibi bu akımlar şiirimizi muhalin yani anlamsızlığın şiiri olmaya sürüklemiştir. Moda tabir imgedir. Sanki imge kavramı sihirli bir sözcük anlamında algılanıyor ve kadim şiirimizde olmadığı gibi yanlış bir düşünce hâkim. Böyle bir şeyi kabul etmek mümkün değil. Her şair kendisine kelimelerden, mecazlardan, imgelerden ayağı yere basan bir anlam dünyası kurabilir. Ancak sadece imgeye hapsedilen bir şiir solunum cihazına bağlı bir hasta gibidir, cihaz durduğunda hasta ölecektir. Oysa şiir suni teneffüsle yaşayamaz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Diğer bir sorun günümüz şiirinde bir kimlik sorunu olduğu gerçeğidir. Şiirler birbirlerine o kadar benziyor ki şiirin kime ait olduğunu ayırt edemiyoruz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bir başka sorun, şiirimizde bir özgüven sorunudur. Şairler, kendi yazdığından emin ise biraz da cesur olmalıdır diyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirimizde eleştiri kültürü ve eleştirmen azlığı da diğer bir sorun. Bugünün eleştiri tarzı ya şairi infaz etmek ya da onu parlatmak üzerine kurulu. Bir de eleştiriye tahammülümüzün olmadığı da eleştiri kültürünün oluşamamasına sebep oluyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şiirin yaşadığı, soluk aldığı, ben buradayım dediği en önemli alan dergilerdir. Ancak edebiyat dergilerinin özellikle şiir sayfalarında bir tekelleşme hissediyorum. Daha önce bir başka yerde belirttiğim gibi şiir şeyhleri ve onların etraflarında şiir cemaatleri oluşmuş da kendilerinden olmayanı ve tanımadıklarını ağzıyla kuş tutsa aralarına almıyorlar gibi bir serzenişi sıklıkla duymaya başladık. Bu konuda bazı dergilerde bunu görmek mümkün diyenler var. Bu da bir sorun bence.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Şairler açısından da en büyük sorun şairlerin kendilerinden başka şairleri okumamalarıdır. Birçok şair ve yazar o dergide kendi yazısından başka hiç kimsenin yazısını okumuyor. Bu kadar şairin olduğu bir ülkede şiir kitaplarının az satılmasının hatta birçok yayınevinin şiir kitaplarını basmak istememesinin sebebi de budur bence. Birkaç kült eser dışında "acaba günümüz şiiri nereye gidiyor, ben nerede duruyorum" gibi bir derdi yok birçok şairimizin. Oysa iyi bir şair olmak için hem geleneği hem de günümüz şiir anlayışını bilmek lazımdır. Bunun yolu da yine başka şairleri, poetik metinler ve şiir tahlillerini okumaktan geçer.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Son olarak gerçekten yaşayan çok güçlü şairlerimiz var. İsmet Özel, Hilmi Yavuz, Yavuz Bülent Bakiler, Arif Ay, İbrahim Tenekeci, Ali Ural, Nurullah Genç, Mustafa Özçelik, Şakir Kurtulmuş, Özcan Ünlü, Müştehir Karakaya, Nuray Alper, Mehmet Okumuş, Gökhan Akçiçek, Ethem Erdoğan aklıma gelen ilk isimler.</div><div style="text-align: justify;"><i><b><br /></b></i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Özellikle tarihi romanlarınızı yazarken, çalışma prensibiniz, ayrıca tahlil ve terkip çabanız hakkında neler söylersiniz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öncelikle o konudaki tarihçilerimizin yazdığı metinlerden olayın ana şablonunu çıkarıyorum. Konuyla ilgili varsa birkaç tezi, makaleleri okuyorum. Bunlardan bir ana fikir belirleyerek o tarihi olay hakkında öne çıkması gereken bir durum varsa romanımı bu konu etrafında tarihi gerçeklere uygun bir şekilde kurguluyorum. Sonrasında konu hakkında anlatılan nükteleri, rivayetleri derliyorum. Eğer tartışmalı hususlar var ise onlar hakkındaki görüşleri değerlendiriyorum ve kendimce doğruluğu daha güçlü olan hususları kaile alıyorum. Ayrıca zaman ve imkanlar dahilinde konuyla ilgili yazılmış romanları da okumaya çalışıyorum. Bu süreçlerden sonra yazmaya başlıyorum. Sonra da konu hakkında bilgisi olan arkadaşlarımla paylaşıp onların da fikrini aldıktan sonra son bir düzeltme ile bitiriyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>“İrfânî’nin Küfesi" isimli mizahî öykü kitabınız var. Bu kitabınızda Anadolu insanının metodolojisini okurlarınızla paylaşıyorsunuz. Bu bağlamda, insanımızın halk irfanını ve hatta rindane tavrını nasıl görüyorsunuz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bizde bir tabir vardır. Hani “Hayat üniversitesinden mezun olmuş, hayat mektebini bitirmiş.” deriz ya halk kültürü aslında bir ocaktır, bir mekteptir. Buranın hocaları o toplumun büyükleri, tecrübelileridir. Bunlara da bilge insan deriz. Dikkat edin bilgin veya alim sıfatını onlar için kullanmayız. Zira bu sıfatlar gerçekten mektep medrese görmüş, amiyane tabirle mürekkep yalamış, kitap yutmuş insanlar için kullanırız. Biz de bilgeler bilginlerin önünde gelir aslında. İrfânî karakteri de böyle bilge bir adamın ağzından anlatılan hadiseleri ihtiva eder. Mizah esas unsurdur ama mizah öyle bel altı, kaba küfürleri içermez. İroni vardır, işin içinde zekâ vardır. Yanlış giden her şeye bir muhalif duruş ve eleştiri vardır. Daha öncede bahsettiğim gibi bu hikayeler çok sevildi, tutuldu. Hepsi kitaplaştığında daha da geniş kitlelere ulaşacağı kanaatindeyim. Bu hikayelerin esası da hor görülen Anadolu İrfanına dikkat çekmek, onu yeniden ihyasını sağlamak ve ona hak ettiği değeri vermektir. Bu bir yazar olarak benim de içinde yaşadığım topluma, geçmişte bilgeliği ile bizlerin yetişmesine vesile olan büyüklerimize bir teşekkürdür. Onların hatıralarını yaşatmak ve gelecek nesillere ulaştırmak bahtiyarlığına ermek en büyük amacımdır.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Birçok edebiyat dergisinde şiirleriniz ve nesirleriniz yayınlanıyor. Kitaplara giden yolun dergilerden geçtiğini biliyoruz. Dergilerin işlevi hakkında neler düşünüyorsunuz? Dergilerin oluşturabildiği veya oluşturamadığı ekol ve üslup olguları hakkında neler söylersiniz? Bu bağlamda Kültür Ajanda dergimizi nasıl buluyorsunuz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sorunuzu cevaplamaya sondan başlarsak Kültür Ajanda dergisi ile beni tanıştıran değerli şair ve yazarımız Nuray Alper hanımefendidir. Başta Yavuz Selim Bey olmak üzere derginin yazar kadrosu ve genel yayın politikası, söyleşimizin başından beri yakındığımız kültür ve medeniyet davamızı ihtiva ediyordu. Bu dergi milli ve manevi duruşu olan, bu meseleleri dert edinmiş insanlardan oluşuyor. O yüzden ne onlar beni ne de ben onları hiç yadırgamadım. Aylık bir dergi olması hasebiyle Genel Yayın Yönetmenimiz Nesrin Çaylı hanımefendinin her ay tüm yazarlara attığı maillerle o ayı konularını alıp bir nevi ödevimizi hazırlıyoruz. Beni yazı konusunda sürekli dinç tutuyor bu yazılar. Bir yazı yazmak için konu hakkında epey bir araştırma yapmam gerekiyor. Böylece dergi hem yazdırıyor hem de okutuyor diyebilirim.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dergiler hür tefekkürün kalesidir diyor Cemil Meriç. Dergilere eskiden birer mektep olarak bakılırdı. Ekolü de bu kökten değerlendirdiğimizde dergilerin gerçek misyonu hem okurunu hem de yazarını yetiştirmek olmalıdır. Dergiler bu asli vazifesini ifa ettiğinde beklediği okur ve yazar ünsiyetini, rabıtasını ve dergiye olan merbutiyeti sağlayacaktır. Günümüz dergilerinde maalesef sadece yazarların kendilerini gösterdikleri arena, podyum veya sahne gibi bakılıyor ki bu yanlıştır. Esas olan, derdi ve davasının cemiyetin derdi ve onun ihyası davası olmasıdır.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Müslümanları, vicdanları ve insanlığı yaralayan Filistin'deki Siyonist zulmüne karşı neler yapabiliriz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öncelikle yaşananları kendi iç dünyamızda sanki o olayların içindeymişiz gibi yaşamalıyız ve çoluk çocuğumuzun da bu olaya böyle bakmalarını sağlamalıyız. Bu mesele insanlığın yaşadığı en yüzkarası bir zulümdür. Maalesef olayları film izler gibi, maç seyreder gibi sıradanlaştırırsak, kalben ve ruhen hissedemezsek ne sözümüzün ne duamızın ne eylemimizin bir geçerliliği olmayacaktır. Filistin meselesindeki eksikliğimiz altını çizerek söylüyorum; samimiyet eksikliğidir. Rabıta eksikliğidir. Tasavvufta ölüm rabıtası diye bir şey var. Modern terminolojide empati yapmak diye bir tabir var. Buna eskiler diğerkâmlık diyordu. Sanırım özgecilik diye bir kelime de bunu karşılıyor. İşte kendimizi bir kenara çekip evimizin bombalandığını, ailemizin öldürüldüğünü, haksız yere tutuklandığınızı, hapse atıldığınız ve işkence gördüğünüzü düşünüp içinizin ne kadar acıdığına şahit olacaksınız evvela. Bir yazar olarak bu konuda sürekli yazılar yazdım. Benim yapabileceğim bu. Ayrıca en azından bölgeye insani yardım göndermek. Sonrasında tepkimizi her an diri tutmak, adam sendeciliğe sığınmamak gerekir. Emin olun bizim burada yaptığımız her eylem, yazdığımız her satır Filistinli kardeşlerimizin acılarını bir nebze hafifletiyor, onlara yalnız olmadıklarını gösteriyor. Eğer susarsak bu defa İsrail denilen eşkıya örgütü ve onun işbirlikçileri yaptıkları her zulmün haklı olduğu zehabına kapılacaktır.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Filistin'deki yaşanan vahşet bağlamında dünyanın yaşadığı açmazlara biz Müslümanların söyleyecekleri şeyler nelerdir sizce? İslam toplumlarının dün olduğu gibi bugün de yaşadığı çıkmazları göz önüne alırsak geleceği nasıl okuyorsunuz?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Biz Müslümanların ilk önce kendi kendimize sonra birbirimize sorması gereken bir soru var. Neden bu kadar parçalıyız ve bu kadar aciz ve çaresiz durumdayız? Hatta ne kadar Müslümanız diye sormalıyız. Dünyanın bilinmeyen bir köşesinde bir zulüm varsa bunun sebebi Müslümanlardır! Neden mi güçsüz olduklarından, zayıf olduklarından, parçalı olduklarından, mezhep ve meşrep tartışmaları ile birbirlerine düşmanlık beslemelerindendir. Müslümanlar gerçek anlamda birlik içinde olsalar o dakika güçlü olacaklardır. Müslümanların birliğinin olduğu yerde değil bir Müslümana zulmetmeyi kimse bir gayrimüslime dahi zulmedemez. Ümmet olma ve millet olma şuurunu kaybettik. Millet kavramının içini boşalttık ırk ve ulusa indirgedik. Gerçek anlamda millet olamadığımız için ümmet de olamadık. Osmanlı, Müslüman milletler topluluğuydu. İngiliz’in, Amerikan’ın, Fransız’ın, Rus’un ve beynelmilel Siyonistlerin oyunları nedeniyle Arap’ı, Acem’i, Kürt’ü, Türk’ü, Çerkez’i, Arnavut’u, Afgan’ı, Hindu’su kısaca ne kadar Müslüman millet varsa hepsi ayrı baş çekerek parça parça olduk. Birliğimiz dağılınca dirliğimiz de dağıldı. Bir olmak iri olmak ve diri olmak zorundayız.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Son olarak, yazmaya dair projelerinizi alalım?</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Öncelikle Necip Fazıl’ın Hikâyeciliği gibi eksik dosyaları tamamlamak istiyorum. Basılmayı bekleyen Kılıçların Gölgesinde Taht ve Baht Savaşları ve Filistin meselesini işlediğim Benim Adım isimli romanlarımı, on ayrı kitap olacak şekilde bekleyen hikâye dosyalarımı, Aşka Dair, Sevdanın Rengi şiir kitaplarımı ve baskısı tükenen Gökçekimi ile Yarına Ağıt Düne Gazel isimli şiir kitaplarımı yeniden bastırmak istiyorum. Nurullah Genç, Âşık Figâni ve Paşa Çeten kitaplarımı da önümüzdeki yıllarda çıkarmayı hedefliyorum. Sarıkamış ve Selahattin Eyyubi üzerine de birer roman yazma niyetimin olduğunu da belirteyim.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Halit hocam, Kültür Ajanda dergisi için yaptığımız bu güzel söyleşi için size çok teşekkür ediyorum. Sağlıklı, hayırlı güzel bir hayat dilerim.</b></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlkay Bey, ben de size ve bana bu imkânı veren Kültür Ajanda dergimize çok teşekkür ediyorum.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Yazar Hakkında</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>Halit Yıldırım, 1968, Çorum Uğurludağ doğumlu. Çorum İHL, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni ve Anadolu Üniversitesi AÖF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. Şiir, hikâye ve denemeleri ile ülke çapında yapılan yarışmalarda ödüller aldı. Bazı yarışmalarda jüri üyeliği yaptı.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Yazı ve şiirleri başta Kültür Ajanda ve Haber Ajanda olmak üzere Aşkın E Hâli, Edebiyat Bülteni, İstanbul Bir Nokta, Edebiyat Ortamı, Hece Taşları, Açıkkara, Genç Bakış, Kitabist, Hâle, Somuncu Baba, Güneysu, Çıngı, Künye, Edebiyat ve Sanat Akademisi gibi değişik gazete ve dergilerde yayınlandı. Kimi dergilerde editörlük ve yayın yönetmenliği yaptı.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Hâlen Milat Gazetesinde köşe yazarlığı yapmaktadır.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Amatör olarak müzikle de ilgilenmekte olan şairin yüzü aşkın bestesi vardır.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Şair evli ve iki çocuk babasıdır.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><b><i>Yayınlanmış eserleri:</i></b></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Şiir:</b> Yarına Ağıt Düne Gazel, Gökçekimi</i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Hikâye:</b> Anahtar, Yarış Atlarının Sırrı, İrfani’nin Kûfesi</i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>İnceleme:</b> Mahrem ve Münzevi Hüzün, Çorumlu Bestekârlar, Güftekârlar ve Müziğe Emek Verenler</i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Derleme:</b> 15 Temmuz’un Ruhumuzdaki İzleri, Ozulu Armağanı (Prof. Dr. Meral Demiryürek ve Turhan Candan ile)</i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Roman:</b> Muska, Asinin Çığlığı (Mustafa Doğan ile), Zamanda Kaybolan Adam, Zehir Hafiye Ahir İlkokulda, Bahîrâ, Abdulmuttalib, Kuyuda Bir Yusuf, Akdeniz’in Öfkesi: Barbaros Oruç Reis, Akdeniz’in Hâkimi: Barbaros Hayreddin Paşa</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Mesleki:</b> Süt Sığırcılığı, Besi Sığırcılığı ve Yem Bitkileri Tarımı.</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Halit Yıldırım - İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">Kültür Ajanda Dergisi</div><div style="text-align: justify;">Sayı 123, Şubat 2024</div><div style="text-align: justify;"><a href="https://kulturajanda.com.tr/" target="_blank"><b>https://kulturajanda.com.tr/</b></a><br /></div><div class="OutlineElement Ltr SCXW3198452 BCX0" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; -webkit-user-drag: none; background-color: white; clear: both; cursor: text; direction: ltr; font-family: "Segoe UI", "Segoe UI Web", Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 12px; margin: 0px; overflow: visible; padding: 0px; position: relative; user-select: text;"><p class="Paragraph SCXW3198452 BCX0" paraeid="{dd498362-5db5-4943-add5-2be1417fc1ba}{242}" paraid="32764900" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; -webkit-user-drag: none; background-color: transparent; color: windowtext; font-kerning: none; margin: 2.66667px 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; text-indent: 37px; user-select: text; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkL5QTyd7aaxd7DTdd1kj87LZN6ruVmzNW1dCV7hDBvW3smKMVopJp36sBOT_-pjpyWiCFgg1uAP-syxkhPSrOBywLwqrLOYce2HlYjFXrvvhm8DQtKB0yC7Y3VtJESMPTpgaIN0fyUXAULU5nV7qWyWKreKeduWnpC1-DLQvGbdEjtoDmELAyFbK6kw/s1350/s%C3%B6yle%C5%9Fi%20halit%20y%C4%B1ld%C4%B1r%C4%B1m.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1350" data-original-width="1080" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkL5QTyd7aaxd7DTdd1kj87LZN6ruVmzNW1dCV7hDBvW3smKMVopJp36sBOT_-pjpyWiCFgg1uAP-syxkhPSrOBywLwqrLOYce2HlYjFXrvvhm8DQtKB0yC7Y3VtJESMPTpgaIN0fyUXAULU5nV7qWyWKreKeduWnpC1-DLQvGbdEjtoDmELAyFbK6kw/w512-h640/s%C3%B6yle%C5%9Fi%20halit%20y%C4%B1ld%C4%B1r%C4%B1m.jpg" width="512" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg248x7Q-TDux-Y8ljs_YCUP5JJmmwqKfRfvtb04RbXvjQVKSyGikpxuWtwpnjhp6xtzdn3JaXj-ljEX8TEZxy_zbWSXWANMBdj6ATyOSGUpI6HHMuziQJM12kjKCewt7EKhB3JkP0NvObrs3C5GkyieSAh5UqxCX4fitAlwOjEDA4dZD1ywt8zl4XC6w/s3880/halit%20hoca.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3880" data-original-width="3096" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg248x7Q-TDux-Y8ljs_YCUP5JJmmwqKfRfvtb04RbXvjQVKSyGikpxuWtwpnjhp6xtzdn3JaXj-ljEX8TEZxy_zbWSXWANMBdj6ATyOSGUpI6HHMuziQJM12kjKCewt7EKhB3JkP0NvObrs3C5GkyieSAh5UqxCX4fitAlwOjEDA4dZD1ywt8zl4XC6w/w510-h640/halit%20hoca.jpg" width="510" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrpBguEPaH2lV7gsPsVRebmGqlP657RVUdW-Rjk12vAIe5Uc8EwIXQa1mCqehyF6DSHWVmjw_RsyJK_sowGpFXJh0zjYo4vgDYEbgddOgT4IM_-WKzvsAREopXqiAFxQLQOLSODkq9rKopefc1NjHpuKGteTBF9SmZlnc_fWvKdj1dBOqsjsuPZhh0oQ/s1080/kapak.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="840" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrpBguEPaH2lV7gsPsVRebmGqlP657RVUdW-Rjk12vAIe5Uc8EwIXQa1mCqehyF6DSHWVmjw_RsyJK_sowGpFXJh0zjYo4vgDYEbgddOgT4IM_-WKzvsAREopXqiAFxQLQOLSODkq9rKopefc1NjHpuKGteTBF9SmZlnc_fWvKdj1dBOqsjsuPZhh0oQ/w498-h640/kapak.jpg" width="498" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgL872os5o_w1RWucmPpy3jBGtZF3rhz6zEekN-cp654tD3cWPGtHpXr-T_ZPgZVamqpsjxRk9PVMGisvN6D5NlDWYiKm4ynvAdj6Etd_54Yh7vyW1ANn7SbiXLmqMQGAPK2J1af0yMpcZqxFpGC0cd6F5gvkFgYbT2CIlCtIZxqA1WUsxXvQy31Cm6g/s1080/i%C3%A7indekiler.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="838" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgL872os5o_w1RWucmPpy3jBGtZF3rhz6zEekN-cp654tD3cWPGtHpXr-T_ZPgZVamqpsjxRk9PVMGisvN6D5NlDWYiKm4ynvAdj6Etd_54Yh7vyW1ANn7SbiXLmqMQGAPK2J1af0yMpcZqxFpGC0cd6F5gvkFgYbT2CIlCtIZxqA1WUsxXvQy31Cm6g/w496-h640/i%C3%A7indekiler.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEF_3uD0F3-eq9ECwAFpA8J_ZPM0Dg6JAUjuy7s46l93MKNpXKU40aP-x6HbfT-kmQVfbvLlfb7BM7icUv9QS9XZKL9p4XnTmDI4Hry7OAyBiTubBK0AUnAbBWV-zaiZJnADUmasEf_MmaELBaFh82FqNnFIFA4b7Qwwa24nrRvZcz7ORPVGffZUhJjg/s1078/ba%C5%9Fyaz%C4%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="834" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEF_3uD0F3-eq9ECwAFpA8J_ZPM0Dg6JAUjuy7s46l93MKNpXKU40aP-x6HbfT-kmQVfbvLlfb7BM7icUv9QS9XZKL9p4XnTmDI4Hry7OAyBiTubBK0AUnAbBWV-zaiZJnADUmasEf_MmaELBaFh82FqNnFIFA4b7Qwwa24nrRvZcz7ORPVGffZUhJjg/w496-h640/ba%C5%9Fyaz%C4%B1.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL9uLqtagwx1kxJgjCPONthg6tzS9oBMTI0vc9qikwCtnklqe5EUBKIH65XVxgSAZJdG-l5_yZJhle5vPVdRBHz_ptf-yHABEO4Xz48rf35cuCN2AmMqGZ3nduFk9OUpwMQfyyOiFgnJcr-Z9gqDa5tGKtMCSX3Vm2foWQ3CcE5ylc3h9btLnkIq02GQ/s1078/halit1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="842" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL9uLqtagwx1kxJgjCPONthg6tzS9oBMTI0vc9qikwCtnklqe5EUBKIH65XVxgSAZJdG-l5_yZJhle5vPVdRBHz_ptf-yHABEO4Xz48rf35cuCN2AmMqGZ3nduFk9OUpwMQfyyOiFgnJcr-Z9gqDa5tGKtMCSX3Vm2foWQ3CcE5ylc3h9btLnkIq02GQ/w500-h640/halit1.jpg" width="500" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi04bgPx77y7yUbpkDrtLHFog-QroEs9VqCFlE4dJMv5KZ5frU7mgZcRYh2LeE3VICWPit9Lv1yHDLeRV-9hZ6vLtuTGOn5JHTeC2ED3sIaeNuwH8PcM_JFnSb8IBpJXLQqmfZwN3vtVVIrh_oIk-fMjqtKx_AcGbAv1A0ppa5UjCO7kED_9xOxScQH7A/s1078/halit2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="840" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi04bgPx77y7yUbpkDrtLHFog-QroEs9VqCFlE4dJMv5KZ5frU7mgZcRYh2LeE3VICWPit9Lv1yHDLeRV-9hZ6vLtuTGOn5JHTeC2ED3sIaeNuwH8PcM_JFnSb8IBpJXLQqmfZwN3vtVVIrh_oIk-fMjqtKx_AcGbAv1A0ppa5UjCO7kED_9xOxScQH7A/w498-h640/halit2.jpg" width="498" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5t9ME1yhJCh2G1g-_UV4ZEW3EYldE_VTIK5VWrB-RfjSlXUc0iR6bG_0L8IJ1SYkKJhOaNfle8pQnupuj9NxHhj5XkdTZFh8MSXsd6AAI-1AHNcwMJFr7d_St1zVgBfrob3x6VrCbZnPnxzFy1bXd0CZQ_kRau6TlhaF29tdWVTn2Pon9ENAc3_ahlg/s1078/halit3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="836" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5t9ME1yhJCh2G1g-_UV4ZEW3EYldE_VTIK5VWrB-RfjSlXUc0iR6bG_0L8IJ1SYkKJhOaNfle8pQnupuj9NxHhj5XkdTZFh8MSXsd6AAI-1AHNcwMJFr7d_St1zVgBfrob3x6VrCbZnPnxzFy1bXd0CZQ_kRau6TlhaF29tdWVTn2Pon9ENAc3_ahlg/w496-h640/halit3.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9lD36qkDCpaZnMJshMrMcl2JRbX9M6wzbVJGnvVNYB6W5ACkv8Yl04NqRqS6OjPqFMFKSpU0aLY6-ybVK9qpc5WvgXTdk5b0q26ySnPpBdu6NNPAPvR0wFVGWgmBjkZcw4YqcitzIoBl7MgayKwlPZvboYI19qIYvSN7uxJHucccplj1nfzVgdFmrIw/s1080/halit4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="834" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9lD36qkDCpaZnMJshMrMcl2JRbX9M6wzbVJGnvVNYB6W5ACkv8Yl04NqRqS6OjPqFMFKSpU0aLY6-ybVK9qpc5WvgXTdk5b0q26ySnPpBdu6NNPAPvR0wFVGWgmBjkZcw4YqcitzIoBl7MgayKwlPZvboYI19qIYvSN7uxJHucccplj1nfzVgdFmrIw/w494-h640/halit4.jpg" width="494" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwLj_aMvqzlJjvXTdjt-voGzd6_8R5q48zGtUp8KNNBv-T9fd63uO-0GwzzKESlSgs6LrqIMniqWnTaYuvK2FHpuO1y1dnlaHIhtAbe8T31zGkIDIuJ_y5TpBuqZ_FBdRU_R8DJlWE3icCu7IsojUgpOn6N2Y5e3_m0uDikYrXcUw3K0vsp7GWbQs01Q/s1080/halit5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="836" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwLj_aMvqzlJjvXTdjt-voGzd6_8R5q48zGtUp8KNNBv-T9fd63uO-0GwzzKESlSgs6LrqIMniqWnTaYuvK2FHpuO1y1dnlaHIhtAbe8T31zGkIDIuJ_y5TpBuqZ_FBdRU_R8DJlWE3icCu7IsojUgpOn6N2Y5e3_m0uDikYrXcUw3K0vsp7GWbQs01Q/w496-h640/halit5.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyNH2pnG_oTqmfV8owV_ccQykMQ-vkPwCVFmUxtDaWwydkBmZozAtWFOMLyJhPPV1k9aycOyKm5Pd9h_n88d61mRn4HRi2yb7hjrPGWJuR5wKgNCd188HZFSn2EhyJSuzw4YNNhpbjoLOE8n8qHKJxrxuqGiDxWHVwqTeAZGibPzAAWT3tGaaeToMHpA/s1078/halit6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="836" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyNH2pnG_oTqmfV8owV_ccQykMQ-vkPwCVFmUxtDaWwydkBmZozAtWFOMLyJhPPV1k9aycOyKm5Pd9h_n88d61mRn4HRi2yb7hjrPGWJuR5wKgNCd188HZFSn2EhyJSuzw4YNNhpbjoLOE8n8qHKJxrxuqGiDxWHVwqTeAZGibPzAAWT3tGaaeToMHpA/w496-h640/halit6.jpg" width="496" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimhLOXwRZog404YmQkS-cueykRvFuSl1QdvCZtzBdWLrXLW8aBD87s_QUqChU0wJaWavcsqwbAWy_6COaNdqzJ0I9Bhi1ObJ_XIHJA3JughaAEbxJ84qpaVdaTbqmVnE_B_8_BJozM6dgbLDQWfomxaHAmQG79IbjiVlgFTzdUP-ZGCKY2uDH7VS-DAw/s1078/halit7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="840" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimhLOXwRZog404YmQkS-cueykRvFuSl1QdvCZtzBdWLrXLW8aBD87s_QUqChU0wJaWavcsqwbAWy_6COaNdqzJ0I9Bhi1ObJ_XIHJA3JughaAEbxJ84qpaVdaTbqmVnE_B_8_BJozM6dgbLDQWfomxaHAmQG79IbjiVlgFTzdUP-ZGCKY2uDH7VS-DAw/w498-h640/halit7.jpg" width="498" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAMaS8Idkn3U6LWDFi1dKWh0MQw8zHVYBC30bg2f5X5XRm3jb-5qiwMi9kmOc9DeKr99cYtFKX5guLGzxpfoSCLAfk352lgWNBhXTqSdNOnKo9Mz4sT9s2LvByATEGUdppA81SOhqlYS84bUKJjJaPKxOPaoTdmBicFgDXdBBpF3RCyOVzq23fcCo5cQ/s1078/halit8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="840" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAMaS8Idkn3U6LWDFi1dKWh0MQw8zHVYBC30bg2f5X5XRm3jb-5qiwMi9kmOc9DeKr99cYtFKX5guLGzxpfoSCLAfk352lgWNBhXTqSdNOnKo9Mz4sT9s2LvByATEGUdppA81SOhqlYS84bUKJjJaPKxOPaoTdmBicFgDXdBBpF3RCyOVzq23fcCo5cQ/w498-h640/halit8.jpg" width="498" /></a></div></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-76667133110056305022024-01-24T22:10:00.000-08:002024-01-24T22:10:29.927-08:00Kitap Gözü - Durali Doğan<div style="text-align: justify;"><b>Kitap Gözü - Durali Doğan</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Değerli hemşehrimiz İlkay Coşkun ve eşi Vildan Poyraz Coşkun'un imzalı şiir ve deneme kitapları elime ulaştı. Bugüne kadar çok sayıda şiir ve deneme kitapları yayımlayan İlkay ve Vildan çiftine çok teşekkür ediyorum. Daha güzel eserlerde bizleri buluşturmaları dileğiyle.</div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>Durali Doğan</b></div><div style="text-align: justify;">24.01.2024</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioD9NqyDdDhy5rhPM7nzBRyDLMxN-j4GMlXhoWhlRKtYezDi2nT0vs9rSXa8DL9qha1aQ4dpCkh8TZ_sW-EngvUzk_tGx8jw96583Gh4BkrUkxLd7Tu2PHybqIS1SmznxiD56v1imPbBgiQcDHlqPEPHUriEcin0Y1pvJpXnFAGj_pLjYiMpcijyHymw/s783/Screenshot_20240124-233624.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="783" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioD9NqyDdDhy5rhPM7nzBRyDLMxN-j4GMlXhoWhlRKtYezDi2nT0vs9rSXa8DL9qha1aQ4dpCkh8TZ_sW-EngvUzk_tGx8jw96583Gh4BkrUkxLd7Tu2PHybqIS1SmznxiD56v1imPbBgiQcDHlqPEPHUriEcin0Y1pvJpXnFAGj_pLjYiMpcijyHymw/s320/Screenshot_20240124-233624.jpg" width="294" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIByLqrGL2tor0w36Gh2BV7xrBwHLCPbbEqkwITgP0E3WaG_HzKBrYjBTfbKqvEKsu0jkx2dVcy2kXleRMkV3dNwzSMX9Fh9jeco2-DHpWMpIgyru5oeckWuQVBBgxuQIW4bAM3bKyIsVQcb_H36nmXLyrWFjnIO5eUKGGcxHQkOUvHyFolyBuJLPH4Q/s701/FB_IMG_1706126652139.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="701" data-original-width="526" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIByLqrGL2tor0w36Gh2BV7xrBwHLCPbbEqkwITgP0E3WaG_HzKBrYjBTfbKqvEKsu0jkx2dVcy2kXleRMkV3dNwzSMX9Fh9jeco2-DHpWMpIgyru5oeckWuQVBBgxuQIW4bAM3bKyIsVQcb_H36nmXLyrWFjnIO5eUKGGcxHQkOUvHyFolyBuJLPH4Q/w300-h400/FB_IMG_1706126652139.jpg" width="300" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6214578667953771046.post-71419852773658678352024-01-21T06:07:00.000-08:002024-01-21T06:09:51.233-08:00Güller Ağladı<div style="text-align: justify;"><b>"Güller Ağladı" da Bozkırın Sesi</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Güller Ağladı" daha çok şairliğiyle tanıdığımız Ümit Zeki Soyuduru'nun, 2023'te Banliyö Kitap etiketiyle okurlarıyla buluşturduğu anı türünde kitabı. Seksen sayfa hacminde olan kitapta, yedi anı yazısı yer almaktadır. Anılar içerisine, konu muhteviyatıyla ilintili yer yer bazı şiirlere de yer verildiğini görmekteyiz.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Kitabın önsöz yazısını yazarın, roman yazarı yeğeni Mehtap Soyuduru Çiçek'in belirttiği gibi şairin çocukluğunu, gençliğini, ayrılıktan yokluğa, mutluluktan acıya uzanan hayat hikayesini okuyoruz bu yazılanlar da. Ayrıca yazarın memleketine duyduğu özlem, duygusal bir anlatı da kaleme alınmaktadır. Yazarın çocukluğu, gençliğiyle beraber, Yozgat, Sarıkaya İlçesi, Kanak Bucağı ve Kadılı Köyü tarihi ve kültürüyle alakalı kimi bilgi kırıntılarına da yer verilmektedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yozgat'ta ki "Gelin Kayası" mevkiinin efsanesi kısaca şu şekilde anlatılmaktadır. "Gelin Kayası" geline benzeyen bir kayalıktır. Köyün birinden gelin alayı bu mevkiiden geçerken eşkiyalar gelin alayını çevirirler. Eşkiyalardan kurtulmak için gelin ve damat dua ederler. Güzel gelin ağlarken gözünden döktüğü yaşlar sel olur ve kırmızı laleciklere dönüşür. Gelin, develer ve atlarla beraber kayaya dönüşerek kurtulur. Damat da kuş olup uçar gider. Yine efsaneye göre her yılın Mayıs ayının ikinci haftası on beş gün açan laleler, kırmızı renk açar ve bu süre zarfında hürmeten hiç bir avcı, kuş avlamaz. Başka bir bilgi kırıntısını da Sarıkaya İlçesi, Roma Hamamı hakkındadır. Sarıkaya ve çevresinde Romalıların Milattan önce birinci asırda Roma Krallarından birinin kızı için yaptırdığı bir hamam olduğunu öğreniyoruz. O yıllarda Sarıkaya yedi bin haneli Opel adında bir devletin sınırları içerisindedir.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bazı anlatımlarda da yöresel bazı ifadelerle karşılaşmaktayız. Çocuğun olmamasını "ocağın kör kalması" olarak nitelendirilmesi bunlardan birisidir. Başka bir yerde iki katlı evlerin "konak" olarak nitelendirilmesini söyleyebiliriz. Kitapta dikkatimi çeken bazı güzel ifadeleri buraya taşımak istiyorum izninizle. "Çocuğunun olmayışı ile bütün hoş görülerini kaybetmişlerdi", "Kimsenin hayatının bir yerinde koskocaman bir ah bırakmak istememek", "Güneş, kar durana kadar saklandı", "Sanki dünya günahlarından kurtulmuş bir insana benziyordu" Gibi.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yazarın anılarının içeriğine girmeden kısa da olsa kitap hakkında bir değinide bulunmaya çalıştım. Her insan gibi her yazar gibi hayatı anlama çabalarının bir örneği desek yeridir bunlara. Samimi, yalın ve mihaniki bir şekilde konular işlenmektedir. Kitaba da ismi verilmiş olan "Güller Ağladı" Soyuduru şiirinden bir bölüm ile yazımızı nihayetlendirelim. "...Besbelli bitecek bir gün yolumuz/ Nice olur kimse bilmez halimiz/ Tutmaz oldu ayağımız elimiz/ Gidişine güller bile ağladı// O hep gönlümüzün ağlayan sesi/ Onunda var idi bin bir hevesi/ Yanağımda durur hala busesi/ Gidişine yeller bile ağladı// Ümit'im hasretlik meğer buyumuş/ Gönülde sevgiye sınır yoğumuş/ Farzet ki ölmemiş, yatmış uyumuş/ Gidişine güller bile ağladı" İyi okumalar.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>İlkay Coşkun</b></div><div style="text-align: justify;">21.01.2024</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSB8UINjOahNqeok5bWnXn3LwIbc-u_wnGv8rsXDT924wQSudluFUYS0MueqEN4FnwRxSyZIHgA3zz0p1-T3Cf-oHT76phNSwJVJAaSoThKSQKNtBXED-fYo1KmROa9gF5O8_jF7Oaho2-XypR0Bdc0nA8qsiP1NrhrRV4K9sI0rGWjFmVavT1oZ92Mw/s4160/IMG_20240115_213501_970.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSB8UINjOahNqeok5bWnXn3LwIbc-u_wnGv8rsXDT924wQSudluFUYS0MueqEN4FnwRxSyZIHgA3zz0p1-T3Cf-oHT76phNSwJVJAaSoThKSQKNtBXED-fYo1KmROa9gF5O8_jF7Oaho2-XypR0Bdc0nA8qsiP1NrhrRV4K9sI0rGWjFmVavT1oZ92Mw/w300-h400/IMG_20240115_213501_970.jpg" width="300" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUzOIhwslAgODVqGu2hoLHG-LFYA7TEIIUY6v0hTBjAn0uAVbm7g23EqQPkmwj70g9n5E7jNm5NVpRP94ifhlvpwmdp9oZpxzhB-ExiZoPySm6M5zKpZcdhCoDbJG2TFMZ0_6NRS1RiYNWWvZnEPN1kl8ci_jOxxgTuCimwolquJuRsFl8OXmV3hB1BA/s4160/IMG_20240110_175814_147.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4160" data-original-width="3120" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUzOIhwslAgODVqGu2hoLHG-LFYA7TEIIUY6v0hTBjAn0uAVbm7g23EqQPkmwj70g9n5E7jNm5NVpRP94ifhlvpwmdp9oZpxzhB-ExiZoPySm6M5zKpZcdhCoDbJG2TFMZ0_6NRS1RiYNWWvZnEPN1kl8ci_jOxxgTuCimwolquJuRsFl8OXmV3hB1BA/w300-h400/IMG_20240110_175814_147.jpg" width="300" /></a></div>ilkay coşkunhttp://www.blogger.com/profile/07017411236224896322noreply@blogger.com0