Sürgün
candı. özgürlüklere vuruldu kement
kutsandı kendi rejiminde hayat
taşıyamaz, akış sebebini kumun, çöldeyse kervan
kahırdı dünyanın yükü
gönül çeşmelerinden kurnalardı çalınan
rahmete sırtı dönük, bizardı can
kan damlatır gözler yanağımda; yarınlara ağıtlar
çıkmaz yoldu. ötelerde, kundaklandı zaman
maveradan fizan'a gelgitlerde, gün perişan
zümrüdüankaydı dünlerimde yaşayan
falcı çanağında aranır düş, dilek ağacına takılırsa kader
elleri kelepçeli, sürgünündeyse hayat
hücreler paylaşılan; tarumar ocak
ölümdü. mahşere ramak / hayata mühür
sükuna eş, zaman değirmeninde öğütüldü dün
hasret melteminde soğuduğum rüzgar
gelme üstüme desem de gel, bedenim buz
sıcak es poyraz
İlkay Coşkun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder