Balıksırtı Ölüm-İlkay Coşkun

Balıksırtı Ölüm

akıyor kumsaati boşluğa, gerçeğin bilinciyle

sil baştan yangın yeri, bütün defterleri yırt bari

ölüme başkaldırı bizimkisi gerisi ölümlü balıksırtı

ruhumuz firari sızısı bedenlerimizde, yurt toplar laneti

bir mezar yerini allayıp çevrelediğimizden kalan kabusu

kendimizi kandırıp hazla öykündüğümüz

öleceğimizi bilip, yolculuğa çıkardık erkenden

eskiyen yüzün can çekişlerini izlerdik kuytularda

derin derin aksımıza sarılırdık aynalarda halliceydik

kendinden sfenksli maskeleri taşırdık  bedenlerimizde

nemrut örüntülü ruhlarla haşir neşirdik, mahşeri andıran

öleceğimizi düşünüp mühürvurulu ağızlarımızda susardık

rüyalarımızın bir ağırlığı vardı, kanayan yanlarımızın da

her iki yana yaslı sözcüklerimiz gibi yayvandık aslında

güneşin sarısı gibi yakıcıydı hüzünlerimiz katmerliydi

acılarımızın çekülünde ayrılıklar vardı suratı kızdıran

öleceğimizi düşleyip düştüğümüzle kalırdık yanyana

sendeleyen kudretli yanımızı ağrılarla besleriz artık

saklı gizemlerde kaybolur, arşa değmeyen başımızda olsa

dışarıda aranılan bahara yakın bilirdik,  kapı önünde avunup ta

curcunalı bir haldeydik, kanlı gömleğimizle cehennem ardındaydık

akıl oyunlarından nemalı, akılsızlığının seremesi

öleceğiz deyip ayna gerisi bir hayalin peşindeki

düşünen insanın izdüşümünde kalan son piyes

sunulan bergüzar kadrajında hayat işleğiydik

talihine küs çocukların cennetine aldığından

ölümlerde başı eğik, cinnet hali başakların

başkaldıran ruhların sukutunu da bilirdik

sürgünizlerinde yürümez dizlerimiz daha

nefes alışımızın sıklığı bundan aralıksız

kum saati akıyor mahşere bilenen gerçeğe

ölüme başkaldırı bizimkisi ölümde balıksırtı

sil baştan yangın yeri, bütün defterleri yırt geri

bir mezar yerini allayıp, çevrelediğimizden gör artık

kendimizi kandırıp sefere çıkan süngülerimizle öykündüğümüz

ruhun kaçışı an/sızın bedenlerde toplanır,ölümler de bile yurtsatılır

İlkay Coşkun
20.04.2012 
Bilonsa