esmer çocuk

esmer çocuk

deniz görmemiş bozkırın çocuklarıyız biz
nereden bilelim balığın çeşidini, denizde kulacın nasıl atıldığını

kuzukulağı, kenger, çakır tikeni sarmışken çevremizi
nerden bilelim ayın yakamozunu, denizin yosun kokusunu

kevenlerin arasında kurumuşken ummanlarımız
nereden bilelim uzun saçlı deniz kızı masalını

bizim dağlarımızdan yayılır taze kekik ve nane kokuları
henüz kabuk bağlamamış yaralar taşırken bağrımızda

dingindir bakışlarımız, sevdalarımız bizim tekpare
göksemamız açık, düğün ve bayramlarda oynar çocuklarımız

esmerliğimiz yazın tarlalardan, kışın soğuklardan gelir
sinmiş acı boynumuza, boşuna değil ağlamaklığımız

ne eşkıyalığı biliriz nede sokaklardaki çığırtkanlığı
türkülerdedir  hüzünlerimiz,  isyanımız ağıtlarımızda

batıdadır deniz, batıdadır kızaran güneş, batıdadır bronz kızlar
doğudayız biz, sert esen rüzgarın soğuk kucağında

bizler, dalından hiç portakal yememiş nesillerin
deniz görmemiş bozkırın
ve ağlayan coğrafyanın çocuklarıyız

İlkay Coşkun
17.11.2014

Herfene Edebiyat Dergisi
Sayı 18, Bahar 2015

Şiir: Esmer Çocuk
Okuyan ve Video: Faruk Bilge