Can Kertiği Kadın

Can Kertiği Kadın

kadın, ıslak tenini asmıştı ipe

yaşanmışlıkları serdi güneşe

mintanı göyneği entarisi fanilası dizili

gözyaşlarını buharlaştırdı gizlice

büzüş büzüş teninde sıktıkça sıkıyor bileziği

erkeğin eğnine dar kançanağı gözleri

kırılgandı kadın

soğukla yoğrulmuş bedeniyle

cengi oynanan, nara atılan sokaklarda

sunağında saklı gül kurusu yalnızlığıyla

delişmen bir sessizliğe büründü

platonik sevişmeler gözönünde

evin içinde iki yalnızlık

dost bildiğini uyutup

kayboldu çoktan yıldızları

set kurdu gözlerine pervaz

hücrelerinde hicran yaşları

neler götürdü kendinden sessizce

çarmıha gerilmiş hüznün elinde

tastamam huzursuzlukta yüreği

yanağında bıçak kesiği bir çizik

ur gibi sarılı gövdesine

koca bir virüs kaynağı

ölümlerde ısmarlandı şimdiden

acının mahpusluğunda hüzün yanığı

bitimsiz çığlıklarıyla kapana geldi sızı

teyellenen bedeni zikzaklarda artık

her yanında ayrı bir dişağrısı

çivi batığı, düşman başı yalnızlık

gerisin geri hayat yeniği

mayın tarlasının tam ortasında

kaynağını bulamayan ırmak misali

döne döne öptüğü ellerinde

yarını zehirleyen bir adamın kadehiydi

yalpalayarak akıttı ömrünü

ölüm bu yüzden hep geceydi

asılı kaldı baygın yalnızlık

onca işçi onca çırak yok artık

naçar döllerin avuntusunda

kanattı suyunu bilinç altı bekaretiyle

dudak büküğünde gülüşü çıplak

rakıdan batıktı erkeği

kırılgandı kadın

bitmiş bir umudun haykırışı eşliğinde

peşine düştü düş kurgusunun

elinin hışmıyla kopardı mavisini

kumların sıcaklığında sararan denizin

oya yapıp ördü örümceğini

küpe yırtığı kulağında

ruhunun kalıbını çıkardı adam

soyundu ne varsa çaresizce

üç vakitten fazla sustu dilini

pişmanlıkla söyleştiği her bakışında

saçları dağınık, masum ve pejmürde

aşk kızgın sana, sevmeye dahi öpmeye

ne çok özlem duydu kucaklaşacak kolların

kör kuyularda yıkanırken gömleğin

bir asır kaybedişin sırtında hikayesi

törelerin topal yavukluları cenk meydanında

aynı karanlığı içtiğin testi eşkıyanın elinde

ölmek güzel görünebilir gecelerde

özgürlüklerin ateşe verilmesinin ardından

nodül gibi oturur gözlerine yorgunluk

dibe vuruşu dipsiz duruşu suskunluğunda

sen gel kılıç çekip dur azraile

yada giy gelinliği erkeğine..

İlkay Coşkun

20.08.2012

Ihlamur Edebiyat Dergisi

Sayı 14- 2012

Şiir Vakti Dergisi

Sayı 2- Ekim 2012

_______________________________________________________________________

Şiir Hakkında

Not: 14.Temmuz 2013 tarihinde antoloji.com sitesinde günün şiiri seçilen "Can Kertiği Kadın" şiirime; güzel, anlamlı değerlendirmeyi yazan Hikmet Çiftçi beye teşekkür ederim.

İlkay Coşkun
---------------

KİM KURU, KİM YAŞ?

Onsuz olamadığımız, hep yarım ve eksik kaldığımız, olduğunda paspas etmekten çekinmediğimiz, olmadığında şapka gibi başımızda taşıdığımız ve hiç düşünmeden bir eşya gibi kullanmak istediğimiz kadınımız, kadınlar…

Zannımca kadınlar, hayatın aslında hep yanmaya hazır kuru tarafı.

Aslında şiirde hep yaş olan, çektikleri kahır yüzünden sürekli gözyaşları döken, acı çeken ve ezilen büzülen taraf kadın.

Bu kuruluğu mecazen bu yönde değerlendirmek lazım.

Üzerinde, gözyaşlarının ıslattığı ne varsa, teni de dâhil, kurutmak için ipe asmış olması, gerçeği yansıtmasına rağmen, mecazen güzel bir anlatım. Aslında abartı da değil.

Erkek eline bakan kadının, sanki satın alınmış bedeniyle birlikte kimliği, kişiliği ve ruhu da bir veya birkaç sembolik bilezikle satın alınmış. Çaresizliğin yaslanması, sahipsizliğin mecburi dayanağı erkek.

Başını, erkeğinin sırtına veya göğsüne koyuşu, daha çok kendi olamayışını, biçareliğini göstermek istemeyişinden. Bir nebze kendine kendi olma isteğinden. Kendinde kalan ufacık insanlık cevherinin tamamen parçalanıp yok olmasını istemediğinde…

Aslında olması gereken, gözlerini, başını dayadığı o sineye gizlemek yerine, bütün sıcaklığı, kadınlığı ve insanlığıyla, isteyerek ve severek erkeğinin gözbebeklerine kilitlenmesi…

Ta derinlerine, ruhuna akan pırıltılı ve sıcacık bakışlarının ruhlarda bütünleşerek arzuyla ve şevkle dans etmeleri…

Kuru olacaksa her iki tarafın da kuru olması, ıslanacaklarsa birlikte yağmur altında kol kola veya neşe kahkahalarının mutluluk gözyaşlarının birlikte akıtılması en güzeli…

*

Töre kurbanı, zorla kadınlaştırılan kızlarımız, ruhu yakılan, bedeni harcanan, rengi soldurulan güllerimiz…

İnsan diye görmediklerimiz!..

Kapıları açmak benden, içerileri görmek ve gezmek sizden…

Diğer bölümler de aynı anlayış ve algı ile okunursa gerçekten çok anlamlı ve bir o kadarda güzel işlenmiş bir şiir olduğu görülecektir.

İlkay Coşkun’u günü şairi seçilmesinden ve bu güzel, anlamlı, dikkat çekici şiirinin de günün şiiri olmasından dolayı kutluyorum.

SEÇİCİ KURUL’a içtenlikle teşekkürler.

Sevgi ve saygıyla…

Hikmet Çiftçi

14 Temmuz 2013
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

http://www.antoloji.com/can-kertigi-kadin-siiri/
Günün Şiiri - Antoloji.com ( 14.07.2013 )

_______________________________________________________________________