reddiyemiz var hayata karşı duçarlığımız
etimize kaynayamayan bağışlı bir organ gibi
“fazla kurcalamayın hayatı/./yaşayın gitsin işte”*
demiş ya şair gibi el üstüne el vurduğumuz kâfidir
akıp giden duygularımızın serteldiği günlerden beri
ve kurşun döktüğümüz niyetlerimizle kalakaldık
doymazdık ve sadece bu dünyalık iki aleni cellat gibi
uyduk zamana ve dünyayı savaşlara kattığınız kâfidir
zaman hep bize karıştı, bizle kayıp oldu sadece
daha çokta dünya ile aramız böyle böyle açıldı
yeminleri ziyan edip mağlup olduk elimizde kalanla
yalnızlığımız ve telli duvaklı oyalandığımız kâfidir
kendi dudağımızdaki yarığı, dünyanın ayıbı sanıyorken
en üst perdeden isteğimiz daha çok hayat budalalığımız
“güzel olan yaşadığımızdır/ bir gün öleceğimiz değil”**
düstur işte bu kadar basit, bata çıka çattığımız kâfidir
her ölüme erken ölüm diyorlar ya hani yaşadığımız
alkol gibi, mutluluklarda kanımıza karışacaktır elbet
hep yeni bir umut yekindirip tomurcuğunu bırakacak asıl
neonlara aldanışlığımız salkım saçak tuttuğumuz kâfidir
* Can Yücel
** Tayyip Uslu
İlkay Coşkun
Mor Taka Dergisi
sayı 32, Eylül 2022
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder