Testi Şiir
Kar Senfonisi
…
son kez öptü güneş
yerde kalan beyazı
kadın dokundu soğuğa
karınca yuvasına konuldu
salındı ensesine usul usul yel
yüreğe dokundu, küçülttü bedeni
eylül şiirlerimin üstüne kar yağdı
biraz daha eskitti şehir sokaklarımı
ölümler nedense hep soğukta gelir
ince ince yağar toprağımın üstüne
başaklarımda kış uykusuna yatar
yükün biner göz kapaklarıma
doruklarımdaki hıncım uyanır
gülümser buz tutan yanıma
yalnızlığını soyunur kadın
soba ve kestane aşkına
bahar gelir, yaz gelir
beni çokça terletir
sevdası üstümde
İlkay Coşkun
10.02.2010
------------
Düş Yolcusu Temmuz 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder