“Göç Çiçekleri” Hakkında
“Göç Çiçekleri” Şair Selma Erdem Duruş’un ikinci şiir kitabı. 2020 de okurla buluşturulmuş. Kitap cesametindeki şiirler ancak şairi tanımaya, şairin poetikasını anlamaya imkân veriyor. Şiirlerinde yalın, sade, açık bir anlatım hâkim. Şiirlerde imge yok denecek kadar az. Şiirlerin orijinalliğinin hiç bozulmadığı, ilk yazılış hali içtenliğinde okurlarla buluştuğu hissi veriyor. Erguvan, papatya, leylak, menekşe, çuha, nergis, kardelen gibi türlü türlü çiçeklerle, güllerle çevrelenmiş bir şiir kitabı. Kırlangıç, bülbül, serçe, gelincik gibi kuşları bu çiçeklerden uzak tutamayız elbet. “Kırlangıç” şiirinde “sardı içimi bir hüzün/ ya bugün son günüyse ömrümüzün” diyerek sesleniyor. Kış kışlığını yaz yazlığını yapacak ama “öyle soğuk ki/ sana ısınamadım” der “kış” isimli şiirinde. Mevsimlerin dördüne de değinilse de şiirlerde baharın yeri apayrıdır. Bahar aranılandır, özlenendir. “Sen baharı bekle/ ben seni/ sen bahara âşık/ ben sana” dediği gibi “leylak” şiirinde. “Bırakın çiçek açsın dünya/ deste deste/ yükünü ben çekeyim” der “çiçek yükü” şiirinde. Şair duyarlılığıyla sosyal konulara, elemlere, acılara, hüzünlere de ses olur şair. “Kalemdeki mürekkep ağlar” der mesela “mülteci çocuk” şiirinde. En çok etkilendiğim “anne” şiirini şöyle sonlandırır şair, “öğrettiğin her şey ısıtır üşüyen yüreğimi/ kalsam da/ prematüre.” Şiirleri daha da çok buraya taşıyarak şiirlerin büyüsünü bozmak istemem. Şair Sema Erdem Durmuş hanımı kutlarım. Başarılar dilerim. İyi okumalar. İlkay Coşkun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder