gönül yatağına ır(a)mak

gönül yatağına ır(a)mak

neçok sözcük adadık şiirlerimize senden sonra

boynu vurulmalık, içli sokaklarımızda dolaştık

titreyereksızan kılcal damarımızın acı haliydik

barışa yönelen sırtıpek ensemiz celladın elinde

ışığı toplamış gen haritalarımızın eşiğindeydik

destanları yazmadan önce cesaretti ıslıklarımız

hazır bekleyen kalem terör estirdi savaş öncesi

kılıcını çek kınından,   kim durur önünde senin

merhamet türküleri çağırtır, hayatın tiranlığına

af dilenerek ağacaksın, buyruğa isyan günüme

şairlik davasın’sürmeyesin, destanımdan çıkar

alev saçan ağza neşter, beddua dolsun sesin

tuz kuyusundan kaçırılan tattır, dilinde şikayet

tadı ekşidir ahım kara/yoluna  taşır yalnızlığını

gürz’ü savaşmeydanında bırakmak olmaz artık

kanla oynanır oyun yarına melodram eşliğinde

teyelleyen mısraları bir bir toplatır kalabalıklar

pars düşmanımı gözetlerken, tamtamlar çalınır

sur’a üflenir ansızın, akşamcı efkarlığında ben

bir uçurtma metrelerce yükseltmez ki bedenini

kaybolan asker,mağrurduruş nirengisinde artık

bir virane kendince çevrelenip,otağına kurulur

panayır serilir, mezar önlerinde  tecimevleridir

ekşide tutup damağı,toprakta yoğrulan nefestir

kımızı yudumlayıp geçmişe çağıldamadır adın

meczup yanıdır,sözlerde dolaşan ağırbaşlılığın

tekerrürdeki zaman gösterir acısını,elemle bak

bozkırında yaşayan ayrılık,ölüm uykusundadır

yol boyu cinnet boşuna döner mahzende başın  

iyot kaybı sonrası yokuz artık uçurumbaşı ağrı  

buyruğun başım üstünde baş tacı, boynum eğri      

                           

….

İlkay Coşkun
06.04.2012

Amasya, Mihri Hatun Şiir Yarışması,

Mansiyon Ödülü 2012

Antalya Sanat Dergisi

Sayı 3 / Eylül 2012